The Gift of the Magi

ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ - Η ΤΑΙΝΙΑ (THE MOVIE)

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ (The Gift of the Magi)

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΝΑΙ! ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;

Δέν θ᾽ ἀναφερθοῦμε στήν οὐσία τῆς ῾Μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν᾽ κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο, τῆς ἐν σαρκί φανερώσεως τοῦ Θεοῦ μας, ἀλλά στούς τρόπους πού τήν προσεγγίζουν πολλοί Χριστιανοί. Γιατί ὁ κάθε τρόπος πού προσεγγίζουμε τά Χριστούγεννα φανερώνει τήν ὑπάρχουσα ἤ ὄχι πίστη μας. Τέσσερις τέτοιοι τρόποι θά μᾶς ἀπασχολήσουν:

1. ῾Η ἀδιάφορη προσέγγιση.

Γιά πολλούς ῾χριστιανούς᾽ τά Χριστούγεννα, ὅπως βεβαίως καί οἱ ἄλλες ἑορτές τῆς ᾽Εκκλησίας μας, δέν ἔχουν καμμία σημασία. Εἴτε ἔρχονται εἴτε ὄχι εἶναι τό ἴδιο γι᾽ αὐτούς πράγμα.Προσκολλημένοι αὐτοί στήν πορεία τῆς ζωῆς τους, ῾στρείδια᾽ πάνω στή γῆ, ἔχουν χάσει κάθε πνευματικό ἐνδιαφέρον, κάθε ἀνησυχία πού ξεπερνᾶ τήν ὁριζόντια διάσταση τῆς ζωῆς τους. ῎Ετσι ζοῦν ὡς ῾ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ᾽, μοιάζοντας μέ τό πρῶτο ἐκεῖνο ἔδαφος τῆς παραβολῆς τοῦ σπορέως, πού ἐνῶ σπείρεται ἀπό τόν γεωργό, ἐκεῖνο, πατημένο καί σκληρυμένο, δέν μπορεῖ νά φυτρώσει καί νά καρποφορήσει τίποτε. Γι᾽ αὐτό καί ῾τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ κατατρώγουν τόν σπόρο᾽ (Πρβλ. Λουκ. 8, 5).

2. ῾Η ἐμπορική προσέγγιση.

῾Η ἑορτή τῶν Χριστουγέννων θεωρεῖται ὡς εὐκαιρία ὄχι πρωτίστως ἀνανήψεως πνευματικῆς, ἀλλά ἀγορᾶς ὑλικῶν ἀγαθῶν - ἐνδυμάτων, στολιδιῶν, παιχνιδιῶν, φαγητῶν. Τό γεγονός μάλιστα τῆς καταστρατήγησης τῆς πρό τῶν Χριστουγέννων Κυριακῆς ἀργίας (ἐσχάτως δυστυχῶς καί πολλῶν ἄλλων Κυριακῶν), μέ τά μαγαζιά ἀνοικτά καί τόν κόσμο νά ψωνίζει, ἀποτελεῖ ἐπιβεβαίωση τῆς θλιβερῆς αὐτῆς πραγματικότητας. ῎Αραγε ἡ εἰκόνα αὐτή δέν φανερώνει ὅτι τό ὑλικό στοιχεῖο γιά πολλούς Χριστιανούς ἔχει τήν προτεραιότητα στή ζωή τους; ῎Εχουμε τήν ἐντύπωση ὅτι καί ὁ τρόπος αὐτός προσέγγισης δέν διαφέρει οὐσιωδῶς ἀπό τόν πρῶτο.

3. ῾Η συναισθηματική προσέγγιση.

Τά Χριστούγεννα ἐκλαμβάνονται ὡς ἑορτή πού θά ῾σπάσει᾽ καταρχάς τή ρουτίνα τῆς ζωῆς· θά δώσει μιά εὐκαιρία νά κάνουμε καί μιά καλή πράξη· νά θυμηθοῦμε ἴσως ὅτι ὑπάρχουν καί πονεμένοι συνάνθρωποί μας. Μπορεῖ καί νά κλάψει κάποιος. Πολλοί μάλιστα, δέν ἀποκλείεται, νά θυμηθοῦν τά παιδικά τους χρόνια μέ τά δῶρα τ᾽ ῞Αη Βασίλη.

Εἶναι εὐνόητο ὅτι ἡ συναισθηματική προσέγγιση τῆς ἑορτῆς εἶναι πολύ καλύτερη ἀπό τίς δύο προηγούμενες. Διότι δείχνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος διατηρεῖ πολλά καί καλά στοιχεῖα μέσα του. ῞Ομως εἶναι μιά προσέγγιση φτωχή καί ἐπιφανειακή. ᾽Εξαντλεῖ τή σάρκωση τοῦ Χριστοῦ σ᾽ ἕνα ἐπίπεδο μόνο ὡραίων ἀναμνήσεων καί μερικῶν καλῶν πράξεων, ἐνῶ περικλείει τόν κίνδυνο νά νομίσει ὁ ἄνθρωπος ὅτι εἶναι δικαιωμένος ἔτσι στά μάτια τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερη προσοχή μή μείνει κανείς μόνο σ᾽ αὐτήν.

4. ῾Η χριστιανική προσέγγιση.

Γιά τούς πραγματικά πιστούς, Χριστούγεννα σημαίνουν συνάντηση μέ τόν Χριστό. Καί ἡ συνάντηση αὐτή πραγματοποιεῖται μέσα στόν χῶρο τῆς ἀποκάλυψής Του, τήν ᾽Εκκλησία.Στήν ᾽Εκκλησία ὁ πιστός θά νιώσει ἀληθινά στήν καρδιά του τό φτερούγισμα τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, πού τόν καλεῖ νά σαρκώσει μέσα του τόν ἴδιο τόν Χριστό,κατεξοχήν μέ τή συμμετοχή του στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Κι αὐτό σημαίνει: Χριστούγεννα ζοῦν ἐκεῖνοι πού κάνουν τήν καρδιά τους φάτνη Χριστοῦ· πού δίνουν τήν ψυχή καί τό σῶμα τους γιά νά γίνουν ῾τόπος ἐν τῷ καταλύματι ᾽Εκείνου᾽ (Λουκ. 2,7).

῾Υπάρχει ὅμως κι ἐδῶ ὁ κίνδυνος: νά πιστέψει κανείς ὅτι ἀρκεῖ καί μόνον νά ἔλθει στήν ᾽Εκκλησία καί νά κοινωνήσει τῶν ᾽Αχράντων Μυστηρίων, γιά νά γιορτάσει ἀληθινά Χριστούγεννα. Κι εἶναι κίνδυνος, γιατί τά μυστήρια τῆς πίστης μας, καί μάλιστα ἡ Θεία Εὐχαριστία,δέν ἐπενεργοῦν κατά τρόπο μαγικό στόν ἄνθρωπο. ᾽Απαιτοῦν ταυτοχρόνως κατάλληλη προετοιμασία, δηλαδή μετάνοια, πίστη, ἄσκηση, τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ.Διαφορετικά, τά ἴδια τά μυστήρια πού φέρνουν σωτηρία στόν πιστό καί ἐν μετανοίᾳ προσερχόμενο, γίνονται ἀφορμή καταδίκης καί κατάκρισης στόν ἀμετανοήτως προσερχόμενο. Γι᾽ αὐτό καί ἡ ᾽Εκκλησία μᾶς προτρέπει, στηριγμένη στόν θεόπνευστο λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου (Βλ. Α´ Κορ. 11, 28), νά δοκιμάζουμε τόν ἑαυτό μας, νά τόν ἐξετάζουμε δηλαδή καί νά τόν ἐλέγχουμε μέ μετάνοια, κι ἔπειτα νά προσερχόμαστε στό ἅγιο Ποτήριο. Γιά νά μή γίνει ἡ θεία Κοινωνία καί γιά μᾶς ῾εἰς κρίμα ἤ εἰς κατάκριμα᾽.

Κι ἐκεῖνο πού θά ἀποκαλύπτει κατά πόσο σωστά ἔχουμε προετοιμαστεῖ κι ἄν ἀληθινά ἐπέδρασε ἡ χάρη τῶν μυστηρίων πάνω μας, θά ᾽ναι ἡ γνησιότητα τῆς ἀγάπης μας πρός τόν συνάνθρωπό μας. ῞Οσο πιό πολύ θά ἀγαπᾶμε τόν συνάνθρωπό μας καί θά τόν θεωροῦμε ἐν ταπεινώσει ἀνώτερό μας, τόσο καί πιό αὐθεντικά θά μποροῦμε νά κατανοοῦμε τή χάρη πού μᾶς ἔχει προσφέρει ὁ Θεός.

῎Ας κρίνουμε λοιπόν τόν ἑαυτό μας κι ἐμεῖς, ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, σέ ποιά ἀπό τίς τέσσερις κατηγορίες προσέγγισης ἀνήκουμε. ῎Ας ἀπορρίψουμε τούς τρεῖς πρώτους. Κι ἄς ἀκολουθήσουμε τόν τέταρτο. Θά ᾽ναι μιά μοναδική εὐκαιρία νά ἀνανεώσουμε τή σχέση μας μέ τόν Θεό. Νά ζήσουμε ἀληθινά Χριστούγεννα. Κι ὄχι μόνο γιά τίς συγκεκριμένες ἑορταστικές ἡμέρες, ἀλλά καί γιά πάντα.

πηγή http://pgdorbas.blogspot.gr/2013/12/blog-post_23.html?spref=bl

Το Δώρο των Μάγων

από το εξαιρετικό blog Θρησκευτικά και μουσική 

Η βραβευμένη μικρού μήκους χριστουγεννιάτικη ταινία κάνει την διαδικτυακή της πρεμιέρα.

Ο καταξιωμένος Αμερικανός συγγραφέας O’Henry συναντά την ελληνική κρίση 110 χρόνια μετά την έκδοση της πλέον πασίγνωστης Χριστουγεννιάτικης ιστορίας του “Το Δώρο των Μάγων”. Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης ιστορίας στην εποχή όπου όλα καταρρέουν, εκτός ίσως από τον ρομαντισμό. Η ταινία απέσπασε πρόσφατα το πρώτο βραβείο στο Micro μ Film Festival, κερδίζοντας το Βραβείο Κοινού Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας 2015 από 9 πόλεις σε όλη την Ελλάδα.

Το έργο περιγράφει την ιστορία ενός ζευγαριού στην απελπισμένη αναζήτηση του να πάρει ο ένας δώρο στον άλλον καθώς πλησιάζουν οι γιορτές.

Πρωταγωνιστούν οι Έλσα Σίσκου, Αλέξανδρος Βοζινίδης, Ελένη Μακίσογλου, Δήμητρα Μπάτζιου και Κωνσταντίνα Τσιάπου. Το έργο είναι μία παραγωγή της Keys of Art, ενώ το σενάριο και την σκηνοθεσία υπογράφει η Ισμήνη Δασκαρόλη.

Μπορείτε να δείτε την ταινία εδώ:

http://www.thegiftofthemagimovie.com/

http://parallaximag.gr/

Χαρούμενα και ευλογημένα Χριστούγεννα για εσάς και τις οικογένειές σας !

Θεολογική ερμηνεία της εικόνας της Γέννησης του Χριστού

εικόνα της γέννησης του χριστού from desphan

Η μικρή πόλη της Βηθλεέμ

 

του Νίκου Αποστόλου

Αυτό το σύντομο βίντεο, που δημιουργήθηκε πέρσι τα Χριστούγεννα, αφηγείται την ιστορία του Ιησού όπως τη διηγούνται οι ίδιοι οι κάτοικοι της Βηθλεέμ. Για το βίντεο υπεύθυνη είναι η Εκκλησία του Αγίου Παύλου, από το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, που θέλησε να δείξει πώς είναι στην πραγματικότητα το τείχος, καθώς οι κάτοικοι της Βηθλεέμ μιλούν για τις καταστρεπτικές του επιπτώσεις στην καθημερινή τους ζωή.
 

 

-πηγή: http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.kosmos&id=1653#sthash.rGkQne7G.dpuf

web-theologos: Με χρώματα και σχήματα... η θεολογία της Γεννήσεως...

Ένα καταπληκτικό βίντεο από το πανέμορφο ιστολόγιο optiko.net μια ακόμη πολυδιάστατη ομιλία του π. Νικόδημου Καβαρνού

για το γεγονός της Θείας Ενανθρωπήσεως!!!

Κάθε εικόνα είναι σαν ένα ολόκληρο βιβλίο, που μας διδάσκει. «Βιβλία των αγραμμάτων» ονομάζει τις εικόνες ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, γιατί αποτυπώνονται εκεί παραστατικά η διδασκαλία της Εκκλησίας μας.

Ο πατήρ Νικόδημος Καβαρνός στο optiko.net μας περιγράφει την θεολογία της Γεννήσεως του Χριστού μέσα από το πρίσμα της Ορθόδοξης Αγιογραφίας και υμνολογίας. Πώς μέσα σε μια συμφωνία χρωμάτων, διαστάσεων, θεμάτων και μορφών, όλος ο Θεός είναι παρών στην εικόνα και ταυτόχρονα όλος ο άνθρωπος, σε μια τέλεια ισορροπία.

Προσκυνώντας την εικόνα της Γεννήσεως ανταποκρίνεται στο κέλευσμα της ψαλμωδίας «δεύτε ίδωμεν πιστοί» και «βλέπει» με τα μάτια του την θεολογία της σαρκώσεως αισθανόμενος την ευφροσύνη της θείας συγκαταβάσεως.

Αναδημοσίευση: http://talantoblog.blogspot.gr/2013/12/video_25.html
το βρήκαμε εδώ http://nzals.blogspot.gr/2013/12/blog-post_6575.html?spref=bl

Ο Χριστός γεννιέται για όλες και όλους μας...

 

πηγή http://e-theologia.blogspot.gr/

Γεννήθηκε η ευσπλαχνία...

Γεννήθηκε η ευσπλαχνία...

Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα.
Μου' δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
"Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία".
Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.
Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες
Και δε θα' χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ' αυτό.

Τάσος Λειβαδίτης

 

πηγή http://lllazaros.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3074.html?spref=bl

 

Ευλογημένα Χριστούγεννα!

Βγήκα κι εγώ για κάλαντα

Από τον Δημήτρη Καραβασίλη

Πρωί πρωί πήρα τους δρόμους από το ένα χέρι και από το άλλο το καμπανάκι μου. Γυρόφερα την πόλη δυο τρεις φορές. Μπήκα σε καταστήματα, χτύπησα πόρτες σπιτιών και ξανά στους δρόμους.
Δεν χόρταινε η ψυχή μου να μοιράζεται τούτα τα θαυμάσια νέα. Είναι από κείνα τα νέα που λες πως τα κάλαντα έγιναν μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν τέτοια νέα.
«Να τα πούμε;» ρωτούσαν οι μικροί καλαντιστές
Είδα πως δεν πήγαιναν πουθενά να τα επιβάλλουν. Ρωτούσαν. Σου λέει μπορεί κάποιος να μην ήθελε να ακούσει. Δικαίωμα στην μιζέρια και την κατάθλιψη έχουν όλοι.
Σαν έπαιρναν την άδεια τότε ξεκινούσε τραγουδιστά το μεγαλείο της είδησης.
Μα το μεγαλείο αυτό μονάχα σε υπέροχους ανθρώπους ταιριάζει.
«Καλην ημέραν άρχοντες» τραγουδούσαμε μικροί και μεγάλοι . Ακούς; «Άρχοντες!»
Την είδηση αυτή μονάχα άρχοντες την ακούν. Το πιο υπέροχο βέβαια είναι πως όλοι ήταν άρχοντες. Όσοι μας έδωσαν την άδεια να μοιραστούμε την χαρά μαζί τους, ήταν όλοι άρχοντες. Ούτε φτωχοί, ούτε πλούσιοι. Ήταν όλοι άρχοντες. Και ο ορισμός τους ήταν να μπούμε στον αρχοντικό τους και να τους κάνουμε την καρδιά περιβόλι.
«Ο Χριστός γεννιέται σήμερα» τους είπαμε. Δεν γεννήθηκε χθες, κάποτε, και εμείς έτσι το θυμόμαστε σαν παραμύθι που δεν νοιάζει κανέναν. Σήμερον γεννάται!
Οι καλαντιστές έτσι όπως ξεχύθηκαν στην πόλη μας είναι οι αντάρτες της θλίψης και της απελπισίας. Αυτές οι φωνές όσο βαστά τούτη η επανάσταση, θα ποτίζουν το δένδρο της ελπίδας.
Οι πόρτες των σπιτιών μας τούτο το πρωί από ταφόπλακες μοναξιάς, γίνανε παράθυρα ολάνοιχτα στον ήλιο. Οι κλειδαριές έσπασαν μαζί με το κατσούφικο προσωπείο.
Το όραμα μας είναι μια μέρα να μην έχει μείνει καμιά πόρτα κλειστή, κανένας φόβος να θολώνει το μυαλό και την καρδιά. Όλη η πόλη μας να τραγουδά την είδηση πως ο Χριστός γεννιέται σήμερα. Να συναντηθούμε επιτέλους όλοι πρόσωπο με πρόσωπο, να αγκαλιαστούμε και να ξαναγνωρίσουμε ο ένας τον άλλον όπως είμαστε πραγματικά. Άνθρωποι.

αναδημοσίευση http://alliotikathriskeytika.blogspot.gr/
 

Τι είναι Χριστούγεννα...

 

(Φωτό: Η μοναξιά του Χριστουγεννιάτικου δέντρου....)

Μέρες  Χριστουγέννων... περπατώνας στην πολύβουη και πολύχρωμη αγορά,
καθώς αισθάνομαι σαν γρανάζι στο μηχανισμό του καταναλωτικού συρφετού,
θέλω να δώσω νοερά το λόγο στα πρόσωπα που με προσπερνούν βιαστικά στο πεζοδρόμιο...
Σε εκείνους που διαγκωνιζόμαστε στα ταμεία των καταστημάτων,
που με κοιτούν με απορία απο το τζάμι του διπλανού αυτοκινήτου, όταν μποτιλιαριζόμαστε στους ασφυκτικά εορταστικούς δρόμους της πόλης μας...
Τείνω σ'αυτούς το μικρόφωνο της εγκλωβισμένης σκέψης μου
για ένα αναπάντητο... παιδιάστικο ερώτημα:
"Τι είναι Χριστούγεννα για σένα;..."
Η κυρία με το γούνινο, που τρύπωσε στη φωταγωγημένη Boutique, δεν έχει καν χρονο για να σκεφτεί την απάντηση...
Ο νεαρός που αφηνιάζει πάνω στη σέλα της μηχανής του, πιστεύει ότι εξουσιάζει το χρόνο, άρα δεν έχει λόγο να ασχοληθεί με το παρελθόν...
Το αγόρι με το βρώμικο μουτράκι στα φανάρια, μετρά την αξία των Χριστουγέννων με τα κέρματα στη μικρή του παλάμη...
Η γιαγιά, που ψάχνει κάποιον να την περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο, αναπολεί τις εποχές που οι ψυχές μας μάθαιναν να συλλαβίζουν την αγάπη και την ευγένεια τέτοιες μέρες...
Ο πολυάσχολος πατέρας, που μοχθεί να διαχειριστεί τα οικογενειακά βάρη, νιώθει ανυπεράσπιστος από τον καταιγισμό των υλικών υποχρεώσεων που προκύπτουν...
Το παλικάρι, το ξεχασμένο στο παγωμένο παγκάκι του πάρκου, ζητιανεύει λίγη ελπίδα μόνο, εμφιαλωμένη σε λίγα λεπτά ναρκωτικής ευφορίας...
Η ζαλισμένη μαθήτρια του Λυκείου γυρεύει απεγνωσμένα λίγες ανάσες ελευθερίας από το βραχνά των πνιγηρών σχολικών σελίδων, που πρέπει να αποστηθίσει...
Και η εργαζόμενη μητέρα θυμώνει, γιατί πάλι δε θά 'χει το χρόνο να εκπληρώσει την παράκληση των παιδιών της για μια ζεστή οικογενειακή ατμόσφαιρα...
Δακρύζω... Τα μάτια μου ανοίγουν και βλέπω φώτα, χρώματα, κόσμο, ευχές.
Τα μάτια μου κλείνουν και ακούω παράπονα, φόβους, άγχη, ενοχές...
Χριστούγεννα τελικά ΔΕΝ είναι τα φώτα που σκηνοθετούν τις γήινες επιθυμίες μας, αλλά το ΦΩΣ που εκπέμπει η ψυχή μας για όσους ξεστρατίζουν στη νύχτα...
Ένα ΦΩΣ που κατεβαίνει από τον Ουρανό, αυτές τις μέρες, για να γεννηθεί μέσα μας!
Λ.Κ.
πηγή http://loukfil-louk.blogspot.gr/2011/01/blog-post.html

Σήμερον γενvάται ......

Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου ὁ δρακί τήν πᾶσαν ἔχων κτίσιν. Ράκει καθάπερ βροτός σπαργανοῦται ὁ τῆ οὐσίᾳ ἀναφής. Θεός ἐν φάτνη ἀνακλίνεται, στερεώσας τούς οὐρανούς πάλαι κατ’ ἀρχάς. Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται ὁ ἐν τῆ ἐρήμῳ μάννα ὀμβρίσας τῶ λαῶ. Μάγους προσκαλεῖται ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Δῶρα τούτων αἴρει ὁ Υἱός τῆς Παρθένου. Προσκυνοῦμεν Σου τήν Γένναν Χριστέ, Δεῖξον ἡμῖν καί τά θεῖα Σου Θεοφάνεια.

 

Σήμερα γεννιέται από την Παρθένο Θεοτόκο Εκείνος, που στη χούφτα Του κρατάει ολόκληρη την κτίση. Με κουρέλια, σαν άνθρωπος θνητός, περιτυλίγεται, Εκείνος, που, κατά την ουσία Του, είναι αψηλάφητος και απροσέγγιστος. Στη φάτνη αποθέτουν Εκείνον, που παλιά από τη στιγμή κιόλας της Δημιουργίας, έκανε το ουράνιο στερέωμα. Από μαστούς τρέφεται με γάλα Εκείνος, που στην έρημο έθρεψε με μάννα το λαό Του. Σοφούς της Ανατολής καλεί κοντά Του ο Νυμφίος τής Εκκλησίας. Δώρα από αυτούς δέχεται ο Υιός της Παρθένου. Προσκυνούμε τη Γέννα Σου Χριστέ, Δείξε μας τώρα και τα άγιά Σου Θεοφάνεια.

Η Παρθένος Σήμερον - Κοντάκιον

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ: ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ from ΠΕ 01
 

Το Άστρο της Βηθλεέμ.... ήταν ένα φυσικό φαινόμενο...

Κατά την παράδοση οι Μάγοι, που ήταν σοφοί ιερείς και αστρολόγοι, είχαν δει ένα αστέρι με ασυνήθιστη λάμψη και το είχαν ερμηνεύσει σαν ένδειξη χαρμόσυνης είδησης της γέννησης κάποιου... πανίσχυρου νέου ηγεμόνα.
Τους προκάλεσε τόση εντύπωση ώστε ξεκίνησαν από τα βάθη της Ανατολής για να προσφέρουν τα δώρα τους και να προσκυνήσουν το ξεχωριστό βρέφος.
Από την γέννηση του Ιησού έχουν περάσει περίπου 2000 χρόνια και το φωτεινό εκείνο αστέρι που οδήγησε τους Μάγους στην Βηθλεέμ παραμένει μυστήριο.
Επρόκειτο για θαύμα ή φυσικό φαινόμενο;
Η θεολογική ερμηνεία για το άστρο της Βηθλεέμ
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ο οποίος ασχολήθηκε με το φαινόμενο του άστρου γράφει:
Διότι βεβαίως δεν ήταν αυτό ένα από τα πολλά άστρα, μάλλον δεν ήταν καν άστρο, όπως εγώ τουλάχιστον νομίζω, αλλά κάποια αόρατη δύναμη που πήρε αυτή την μορφή.
Έδινε την εντύπωση αυτή, (ότι ήταν υπερφυσικό φαινόμενο) πρώτον, από την πορεία του.
Όλα τα άστρα, τα βλέπουμε να ακολουθούν πορεία από τα ανατολικά προς τα δυτικά· αυτό όμως κατευθυνόταν από βορρά προς νότο· διότι αυτή είναι η θέση της Παλαιστίνης σε σχέση με την Περσική χώρα.
Δεύτερον, αυτό είναι δυνατόν να το αντιληφθεί κανείς και από το χρονικό διάστημα (της εμφάνισής του).
Δηλαδή δεν φαινόταν κατά την νύκτα, αλλά μέρα-μεσημέρι, ενώ έλαμπε ο Ήλιος πράγμα το οποίο δεν είναι χαρακτηριστικό της δύναμης ενός άστρου, αλλά ούτε και της Σελήνης.
Τρίτον, από το γεγονός ότι εμφανιζόταν και κρυβόταν ξανά.
Διότι στον δρόμο προς την Παλαιστίνη φαινόταν ότι τους καθοδηγούσε· όταν όμως έφθασαν στα Ιεροσόλυμα, κρύφθηκε· έπειτα πάλι όταν άφησαν τον Ηρώδη, αφού του εξήγησαν τον λόγο για τον οποίον ήρθαν και επρόκειτο να φύγουν, εμφανίστηκε ξανά· γεγονός το οποίο δεν έχει να κάνει με την κίνηση των άστρων, αλλά με κάποια έλλογη δύναμη.
Τέταρτον, από τον τρόπο που έδειχνε θα μπορούσε να το αντιληφθεί κανείς αυτό ξεκάθαρα.
Διότι δεν έδειχνε τον τόπο μένοντας επάνω· ούτε βέβαια ήταν δυνατόν σ’ αυτούς (Μάγους) έτσι να το αντιληφθούν· αλλά το έκανε αυτό κατεβαίνοντας κάτω.
Πως λοιπόν το άστρο, πες μου, έδειχνε τόπο τόσο στενό της φάτνης και της καλύβας, εάν δεν κατέβαινε κάτω, αφήνοντας το ύψος εκείνο, και δεν στεκόταν πάνω από το κεφάλι του παιδιού;
Αυτό βεβαίως υπονοώντας και ο ευαγγελιστής έλεγε: "ιδού, το άστρο οδήγησε αυτούς, μέχρις ότου ήλθε και στάθηκε πάνω από το σημείο όπου ήταν το παιδί".
Την άποψη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου υποστήριξε το σύνολο των πατέρων της εκκλησίας.
Το άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένα φυσικό φαινόμενο
Το συγκεκριμένο φαινόμενο απασχόλησε εκτός από θεολόγους και αστρολόγους, αστρονόμους, ιστορικούς, αρχαιολόγους, από την αρχαιότητα έως και σήμερα.
Ο Ωριγένης (185-254 μ.Χ.) υποστήριξε πως επρόκειτο για λαμπρό κομήτη όπως επίσης ο αστρονόμος Α. Στέντζελ το 1913 και άλλοι.
Όμως εκείνη την εποχή θεωρούσαν τους κομήτες κακούς οιωνούς και συνδέονταν συνήθως από τον πολύ κόσμο με λυπηρά και δυσάρεστα γεγονότα .
Οι Μάγοι που ήταν αστρολόγοι δεν θα τον θεωρούσαν ως σημείο που εξαγγέλλει την έλευση του Σωτήρα.
Aρκετοί αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι το "Άστρο της Βηθλεέμ" σχετίζεται με διπλή ή τριπλή σύνοδο πλανητών.
Ο μεγάλος Γερμανός αστρονόμος Ι. Κέπλερ υποστήριξε πως ήταν ένας συνδυασμός πλανητικής συνόδου με καινοφανή αστέρα, ο οποίος προανήγγειλε τη γέννηση του Μεσσία, ενώ ο Έλληνας αστρονόμος Κωνσταντίνος Χασάπης υποστήριξε ότι το λαμπρό «άστρο» της Βηθλεέμ προκλήθηκε από μία μεγάλη σύνοδο των επτά τότε θεωρουμένων πλανητών. Διακεκριμένοι Άγγλοι ερευνητές εκτιμούν πως
"Το άστρο της Βηθλεέμ έμοιαζε πολύ περισσότερο με ένα λαμπρό νόβα πού περιγράφεται από τους Κινέζους, ότι εμφανίστηκε την άνοιξη του 5 π.Χ".
Αξίζει να σημειωθεί πως οι πληροφορίες για το άστρο της Βηθλεέμ προέρχονται μόνο από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.
Με βάση αυτές τις πληροφορίες παραμένει ανεξήγητο επιστημονικά γεγονός γιατί οι μελέτες που έχουν γίνει δεν έχουν καταλήξει σε αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα
Ο Έλληνας αστρονόμος Στ. Πλακίδης στην ερευνά του για το Άστρο της Βηθλεέμ καταλήγει Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι οποιαδήποτε φυσική ερμηνεία είναι αδύνατο να επαληθεύει απ’ άκρο σ’ άκρο το θαυμαστό ιστόρημα του ευαγγελιστή Ματθαίου, οποιαδήποτε όμως ερμηνεία και αν δεχθούμε, βασιζομένη στα παραπάνω αστρονομικά δεδομένα, δεν επιτρέπεται καμία αμφιβολία για το ότι όντως συνέβη εξαιρετικό αστρονομικό φαινόμενο κατά την Γέννηση, όπως και κατά την Σταύρωση του Χριστού.
Η εξιστόρηση του γεγονότος αυτού δεν είναι απλή ποιητική επινόηση ή μυθική πλοκή, που έχει σα μόνο σκοπό την παρουσίαση των συνθηκών της ενανθρώπισης του Σωτήρα, αλλά αναμφισβήτητη ιστορική αφήγηση της πραγματικότητας, την οποία κανείς δεν μπορεί να αρνηθει αυθαίρετα και χωρίς να έχει την ικανότητα της απόδειξης του αντιθέτου στη βάσει επιχειρημάτων απτών και ακλόνητων.

 

πηγή http://lllazaros.blogspot.gr/2013/12/blog-post_6061.html?spref=bl

Θα έρθουν άραγε τα Χριστούγεννα;

Μα τι ερώτηση είναι αυτή; Και βέβαια θα έρθουν τα Χριστούγεννα! Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία! Κάθε χρόνο δεν έρχονται; Κόντρα στο ημερολόγιο θα πάμε; Ακούς εκεί! Όλοι το ξέρουνε ότι θα έρθουν τα Χριστούγεννα.

Και το πιο μικρό παιδί ξέρει ότι στις 25 Δεκεμβρίου, κάθε χρόνο, έχουμε Χριστούγεννα. Θα στολίσουμε το σπίτι. Θα φτιάξουμε δέντρο. Θα μας κάνουν δώρα συγγενείς και φίλοι.

Και οι μαθητές ξέρουν ότι έχουμε Χριστούγεννα. Αποτελεί το ορόσημο ότι πέρασε η μισή χρονιά. Από το Σεπτέμβριο τα περιμένουν οι μαθητές τα Χριστούγεννα. Θα στολίσουμε το σπίτι. Θα φτιάξουμε δέντρο. Θα μας βάλουν καθηγητές και δάσκαλοι εργασίες και διάβασμα. Θα προλάβουμε να ξεκουραστούμε και λίγο...

Και οι φοιτητές το ξέρουν ότι έχουμε Χριστούγεννα. Θα γυρίσουμε σπίτι μας. Θα στολίσουμε το σπίτι. Θα φτιάξουμε δέντρο. Θα μας περιποιηθεί η οικογένειά μας, που της λείψαμε πολύ. Θα πρέπει να δούμε τόσους γνωστούς και φίλους. Και ίσως να διαβάσουμε και λίγο, εξεταστική έρχεται.

Και οι νοικοκυρές το ξέρουν ότι έχουμε Χριστούγεννα. Τόσες δουλειές τις περιμένουν. Να καθαρίσουν, να μαγειρέψουν... Να χορτάσουν τα παιδιά τους στο σπίτι. Να δουν τα ξενιτεμένα τους φοιτητόπουλα.

Και οι εργαζόμενοι το ξέρουν ότι έχουμε Χριστούγεννα. Θα πάρουν το δώρο τους, θα πάρουν την άδειά τους, θα ξεκουραστούν, θα ταξιδέψουν, θα ξενοιάσουν.

Και οι κοσμικοί το ξέρουν ότι έχουμε Χριστούγεννα. Πρέπει να προλάβουν να κλείσουν τραπέζι για τα ρεβεγιόν, να ψωνίσουν, να βγουν, να σχολιάσουν.

Και να μη θέλεις, θα το καταλάβεις ότι ήρθαν τα Χριστούγεννα. Όπως κάθε χρόνο. Δεν είναι δυνατόν φέτος να μην έρθουν τα Χριστούγεννα. Θα το καταλάβεις από την ένταση γύρω σου. Πολύ τρέξιμο έχουν πια αυτά τα Χριστούγεννα. Τα Χριστούγεννα που κάνουμε κάθε χρόνο. Γιατί κάθε χρόνο έχουμε Χριστούγεννα.

Μέσα όμως σ' όλο αυτό το τρέξιμο, σ' όλη αυτήν την ένταση και τη σιγουριά, είναι πολύ σημαντικό να σταθούμε λίγο. Να σταματήσουμε να τρέχουμε για όλα. Ακόμα και κάνοντας τη βόλτα μας και τα ψώνια μας στην Ερμού, να σταθούμε και να μπούμε λίγο μέσα στον 'Αγιο Νικόλαο. Και σε όποια εκκλησία βρεθεί μπροστά μας. Γιατί κάτι μας φωνάζει. Κι αν δε σταθούμε να αφουγκραστούμε, δεν πρόκειται να το ακούσουμε. Μέσα στα γέλια και τις φωνές, μέσα στο θόρυβο των βημάτων μας, μέσα στα κάλαντα και τα τραγούδια, θα πνιγεί, θα τη χάσουμε. Πρέπει να σταθούμε λίγο, να ακούσουμε και να σκεφτούμε.

Χριστός γεννάται...
Εξαιρετικό!
Επανάσταση!

Η θεϊκή, και τόσο ανθρώπινη, και τόσο ασύλληπτη, και τόσο σωτήρια, στιγμή της ενανθρώπισης!

Κι αν τα καταφέρεις και σταθείς, και σκεφτείς, και το συλλάβεις αυτό το νόημα... μετά θα αρχίσεις να τρέχεις χειρότερα από πριν! Και πώς να τρέξεις; Το έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια σου. Ούτε κάλαντα ακούς, ούτε γέλια, ούτε φωνές, ούτε βήματα. Μα τι κάνει αυτός ο κόσμος και τραγουδά, και γελά, και φωνάζει, και τρέχει; Εξακολουθείς να βρίσκεσαι μέσα σε όλη αυτή την τρέλα, μια άλλη τρέλα όμως σε έχει συνεπάρει.

Μια λέξη που στάθηκες για λίγο να τη σκεφτείς και όλα άλλαξαν. Ενανθρώπιση. Στην αρχή απόρησες (τι είναι αυτό;), μετά αναρωτήθηκες (να είναι αυτό;), μετά θαύμασες (Τι είναι αυτό;!), μετά τρόμαξες (πω, πω...)

Κι όλα άλλαξαν. Κι όλοι άλλαξαν.
Αλλιώς κοιτάς το σώμα σου, όλη την ύπαρξή σου...
Αλλιώς κοιτάς τους γύρω σου.

Κοιτάς τα χέρια σου και αναρωτιέσαι. Είναι χέρια ίδια μ' αυτά που ευλόγησαν, που βάπτισαν, που γιάτρεψαν, που μοίρασαν τόσο απλόχερα. Κοιτάς τα πόδια σου και αναρωτιέσαι. Είναι πόδια ίδια μ' αυτά που περπάτησαν το δρόμο της σωτηρίας και του μαρτυρίου. Κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και βλέπεις το στόμα σου, στόμα ίδιο μ' αυτό που είπε μήνυμα αξεπέραστο, λόγια παρηγοριάς και ιστορίες για μια ζωή άλλη.

Βλέπεις τα μάτια σου, μάτια ίδια μ' αυτά που κοίταξαν τον κόσμο με τόση, μα τόση αγάπη.Αλλιώτικα μοιάζουν όλα τώρα.

Αλλιώς αντιλαμβάνεσαι και τον Θεό. Λίγο σε μπερδεύει αυτή η ενανθρώπιση.
Μα είναι δυνατόν; Τόσο κοντά μου; Τόσο δικός μου; Κομμάτι δικό του εγώ;

Καλά είναι τα Χριστούγεννα. Ως ορόσημο χρονικό. Ως περίοδος οικογενειακών συγκεντρώσεων και φιλικών συνάξεων. Ως χρόνος για διασκέδαση και για ξεκούραση.

Αλλά για σταθείτε λίγο...

Χριστός γεννάται...

Επανάσταση!

agiameteora.net

 

πηγή http://pneumatoskoinwnia.blogspot.gr/2013/12/blog-post_1976.html

Η Παρθένος σήμερον - The Virgin today