Πάτερ ημών στα Αραμαϊκά

Ευχάριστη δραστηριότητα - παζλ

36The-agony-in-the-garden

τι είναι προσευχή Κάλλιστος Γουέαρ

Η υψηλότερη μορφή τραγουδιού είναι η προσευχή

Η Πεμπτουσία παρουσιάζει αποσπάσματα από  συνεντεύξεις του καλλιτεχνικού αστέρα του Χόλιγουντ, Τζόναθαν Τζάκσον, με αφορμή τη βιβλιοπαρουσίαση του έργου του  «Το Μυστήριο της Τέχνης. Η γέννηση του Καλλιτέχνη κατ’ εικόνα Θεού» (Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2016). Ο καλλιτέχνης εδώ περιγράφει τις πνευματικές του εμπειρίες στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ ακούγονται αποσπάσματα από το έργο του καλλιτέχνη.

πηγή  http://www.pemptousia.gr/video/tzonatham-tsakson/

Ας ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει

Από το Βιβλίο «Θέματα ζωής». Κείμενα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου.

Η προσευχή είναι μεγάλο αγαθό, αν γίνε­ται και με λογισμό αγαθό· αν ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας. Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά παίρνουμε με το να μην πά­ρουμε ό,τι δεν μας συμφέρει. Υπάρχουν, βλέπετε, πε­ριπτώσεις που η μη ικανοποίηση του αιτήματός μας είναι πιο ωφέλιμη. Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν απο­τυχία είναι επιτυχία...

Ας μη στεναχωριόμαστε, λοιπόν, όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχή μας. Ας μη χά­νουμε την υπομονή μας. Μήπως και πριν ζητήσουμε κάτι, δεν μπορεί να μας το δώσει ο Πανάγαθος; Μπο­ρεί, φυσικά, αλλά περιμένει από μας κάποιαν αφορμή, ώστε να μας βοηθήσει δίκαια. Γι’ αυτό ας Του δίνου­με την αφορμή με την προσευχή και ας περιμένουμε με πίστη, με ελπίδα, με εμπιστοσύνη στην πανσοφία και στη φιλανθρωπία Του. Μας έδωσε ό,τι ζητήσαμε; Ας Τον ευχαριστούμε. Δεν μας έδωσε; Και πάλι ας Τον ευχαριστούμε, γιατί δεν γνωρίζουμε, όπως γνωρίζει Εκείνος, τι είναι καλό για μας.

Ας έχουμε ακόμα υπόψη μας, πως ο Θεός συχνά δεν αρνείται, αλλά μόνο αναβάλλει την ικανοποίηση κάποιου αιτήματός μας. Και γιατί αναβάλλει; Επειδή, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δική μας επιμονή στο αίτημα, θέλει να μας ελκύσει και να μας κρατήσει κο­ντά Του. Κι ένας φιλόστοργος πατέρας, άλλωστε, όταν του ζητάει κάτι το παιδί του, πολλές φορές αρνείται να του το δώσει, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο το παιδί μένει κοντά του.

Με δυο λόγια, η αποτελεσματικότητα της προσευ­χής μας εξαρτάται:
-πρώτον, από το αν είμαστε άξιοι να λάβουμε ό,τι ζητάμε·
δεύτερον, από το αν προσευ­χόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού·
τρίτον, από το αν προσευχόμαστε αδιάλειπτα·
τέταρτον, από το αν για όλα καταφεύγουμε στο Θεό·πέμπτον, από το αν ζητάμε εκείνα που είναι ωφέλιμα σ’ εμάς.

Και δίκαιοι ακόμα να παρακαλέσουν τον Κύριο, δεν θα εισακουστούν, αν δεν πρέπει. Ποιός ήταν δι­καιότερος από τον Παύλο; Και όμως, επειδή ζήτησε κάτι που δεν θα τον ωφελούσε, δεν εισακούστηκε. «Τρεις φορές παρακάλεσα γι’ αυτό τον Κύριο», γρά­φει ο ίδιος, «και η απάντησή Του ήταν: “Σου αρκεί η χάρη μου”» (Β’ Κορ. 12:8-9). Αλλά και ο Μωυσής δεν ήταν δίκαιος; Ε, ούτε κι εκείνος εισακούστηκε. «Φτά­νει πια!», του είπε ο Θεός (Δευτ. 3:26), όταν ζητούσε να μπει στη γη της επαγγελίας.

Πέρα απ’ αυτά, όμως, υπάρχει και κάτι άλλο που αχρηστεύει την προσευχή μας, και αυτό είναι η αμετανοησία. Προσευχόμαστε, ενώ επιμένουμε στην αμαρτία. Ετσι έκαναν οι Ιουδαίοι, γι’ αυτό ο Θεός είπε στον προφήτη Ιερεμία: «Μην προσεύχεσαι για το λαό αυτό! Δεν βλέπεις τι κάνουν;» (Ιερ. 7:16-17). Δεν απομακρύνθηκαν, λέει, από την ασέβεια. Κι εσύ με παρακαλάς γι’ αυτούς; Δεν σ’ ακούω!

Όταν, πάλι, ζητάμε κάτι κακό εναντίον των έχθρων μας, όχι μόνο δεν το πραγματοποιεί ο Θεός, αλλά και παροργίζεται. Γιατί η προσευχή είναι φάρ­μακο. Κι αν δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να χρησιμο­ποιήσουμε ένα φάρμακο, δεν θα ωφεληθούμε ποτέ από τη δύναμή του.
Πόσο μεγάλο καλό είναι η συνεχής προσευχή, το μαθαίνουμε από τη Χαναναία εκείνη του Ευαγγελίου, που δεν σταματούσε να κραυγάζει: «Ελέησέ με, Κύ­ριε!» (Ματθ. 15:22). Κι έτσι, αυτό που αρνήθηκε ο Χριστός στους αποστόλους, τους μαθητές Του, το πέ­τυχε εκείνη με την υπομονή της. Ο Θεός, βλέπετε, προτιμά για τα δικά μας ζητήματα να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι, που είμαστε και υπεύθυνοι, παρά να Τον παρακαλούν άλλοι για λογαριασμό μας.

Όταν έχουμε την ανάγκη ανθρώπων, χρειάζεται και χρήματα να δαπανήσουμε και δουλόπρεπα να κο­λακέψουμε και πολύ να τρέξουμε. Γιατί οι άρχοντες του κόσμου τούτου όχι μόνο δεν μας δίνουν εύκολα ό,τι τους ζητάμε, αλλά συνήθως ούτε καν να μας μι­λήσουν δεν καταδέχονται. Πρέπει πρώτα να πλησιά­σουμε τους ανθρώπους που είναι κοντά τους -υπηρέ­τες, γραμματείς, υπαλλήλους κ.ά- και να τους καλο­πιάσουμε, να τους εκλιπαρήσουμε, να τους προσφέ­ρουμε δώρα. Έτσι θα εξασφαλίσουμε τη μεσολάβησή τους στους αρμόδιους αξιωματούχους, για το διακα­νονισμό της όποιας υποθέσεώς μας.

Ο Θεός, απεναντίας, δεν θέλει μεσολαβητές. Δεν χρειάζεται να Τον παρακαλούν άλλοι για μας. Προτιμά να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι. Μας χρωστάει χάρη, μάλιστα, όταν του ζητάμε ό,τι έχουμε ανάγκη. Μόνο Αυτός χρωστάει χάρη όταν Του ζητάμε, μόνο Αυτός δίνει εκείνα που δεν Του δανείσαμε. Κι αν δει ότι επιμένουμε στην προσευχή με πίστη και καρτερία, πληρώνει δίχως να απαιτεί ανταλλάγματα. Αν, όμως, δει ότι προσευχόμαστε με νωθρότητα, αναβάλλει την πληρωμή· όχι γιατί μας περιφρονεί ή μας αποστρέφε­ται, αλλά γιατί, όπως είπα, με την αναβολή αυτή μας κρατάει κοντά Του.
Πηγές:  proskynitis.blogspot.gr–  alopsis.gr

το βρήκαμε http://stratisandriotis.blogspot.gr/2015/10/

Τρεις εσείς, τρεις κι εμείς

Λίγο πριν κοιμηθείς, σκέψου...

Λίγο πριν κοιμηθείς, σκέψου… Σκέψου ποιος είσαι, τι κάνεις πως πορεύεσαι στη ζωή σου.

Σκέψου το πώς κύλησε η μέρα και πώς εσύ αντέδρασες σε κάθε γεγονός.
Σκέψου πως ο Κύριος σε άφησε να ζήσεις και αυτή τη μέρα… Σου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να Τον πλησιάσεις…
Μετά βγες απ’ τον εαυτό σου και σκέψου λίγο τους άλλους. Εσύ έχεις το σπίτι σου, το κρεβάτι σου… Όμως, κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε. Σκέψου πόσοι άνθρωποι περιφέρονται απελπισμένοι στους δρόμους. Αυτή την στιγμή. Άστεγοι, φτωχοί, πεινασμένοι, παιδιά μπλεγμένα στα ναρκωτικά, στο περιθώριο… Τόσος κόσμος υποφέρει.
Σκέψου πόσοι -αυτή τη στιγμή- πονάνε σ’ ένα νοσοκομείο, πόσοι θλίβονται επειδή έχασαν κάποιο πρόσωπο αγαπημένο, πόσοι είναι απελπισμένοι λόγω χρεών και δανείων, πόσοι άνθρωποι διψούν για λίγες στιγμές χαράς και δεν ξεδιψούν ποτέ… Πόνος, θλίψη, δυστυχία σε κάθε γωνιά του πλανήτη…Σκέψου τα όλα αυτά όχι για να απελπιστείς! Αλλά για να πεις ένα Κύριε ελέησον. Για να μπορέσεις να μαλακώσεις λίγο την καρδιά σου. Να την συντονίσεις στον παλμό της προσευχής. Ωραίο πράμα αυτό. Τώρα που θα πέσεις για ύπνο, να εύχεσαι για όλους!Αυτό σε ενώνει, σε κάνει μέτοχο χωρίς να σε γκρεμίζει ψυχολογικά. Και όταν Τον παρακαλέσεις, η καρδιά σου θα μαλακώσει. Θα γλυκαθεί. Θα έρθει ο ύπνος, θα σφαλίσει τα μάτια σου, κι εσύ θα κοιμηθείς μέσα στην προσευχή… Να τα θυμάσαι αυτά, λίγο πριν κοιμηθείς...

• Από hellas-orthodoxy και agioritikovima.gr

το βρήκαμε εδώ http://4synodoiporoi.blogspot.gr/2015/01/blog-post_16.html?spref=bl

Πριν λάβεις, να ζητάς. Και αφού λάβεις, να ευχαριστείς!

Μόνο Αυτός χρωστάει χάρη όταν Του ζητάμε... ( Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος )

Πόσο μεγάλο καλό είναι η συνεχής προσευχή, το μαθαίνουμε από τη Χαναναία εκείνη του Ευαγγελίου, που δεν σταματούσε να κραυγάζει: «Ελέησέ με, Κύριε!» (Ματθ. 15:22).

Κι έτσι, αυτό που αρνήθηκε ο Χριστός στους αποστόλους, τους μαθητές Του, το πέτυχε εκείνη με την υπομονή της. Ο Θεός, βλέπετε, προτιμά για τα δικά μας ζητήματα να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι, που είμαστε και υπεύθυνοι, παρά να Τον παρακαλούν άλλοι για λογαριασμό μας. Όταν έχουμε την ανάγκη ανθρώπων, χρειάζεται και χρήματα να δαπανήσουμε και δουλόπρεπα να κολακέψουμε και πολύ να τρέξουμε. Γιατί οι άρχοντες του κόσμου τούτου όχι μόνο δεν μας δίνουν εύκολα ό,τι τους ζητάμε, αλλά συνήθως ούτε καν να μας μιλήσουν δεν καταδέχονται.

Πρέπει πρώτα να πλησιάσουμε τους ανθρώπους που είναι κοντά τους -υπηρέτες, γραμματείς, υπαλλήλους κ.ά- και να τους καλοπιάσουμε, να τους εκλιπαρήσουμε, να τους προσφέρουμε δώρα. Έτσι θα εξασφαλίσουμε τη μεσολάβησή τους στους αρμόδιους αξιωματούχους, για το διακανονισμό της όποιας υποθέσεώς μας.

Ο Θεός, απεναντίας, δεν θέλει μεσολαβητές. Δεν χρειάζεται να Τον παρακαλούν άλλοι για μας. Προτιμά να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι. Μας χρωστάει χάρη, μάλιστα, όταν του ζητάμε ό,τι έχουμε ανάγκη. Μόνο Αυτός χρωστάει χάρη όταν Του ζητάμε, μόνο Αυτός δίνει εκείνα που δεν Του δανείσαμε. Κι αν δει ότι επιμένουμε στην προσευχή με πίστη και καρτερία, πληρώνει δίχως να απαιτεί ανταλλάγματα. Αν, όμως, δει ότι προσευχόμαστε με νωθρότητα, αναβάλλει την πληρωμή· όχι γιατί μας περιφρονεί ή μας αποστρέφεται, αλλά γιατί, όπως είπα, με την αναβολή αυτή μας κρατάει κοντά Του. Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισακουστείς. Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι.

Όταν πικράνεις έναν άνθρωπο, αλλά στη συνέχεια παρουσιάζεσαι μπροστά του και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ, ζητώντας ταπεινά συγχώρηση, δεν θα κερδίσεις τη συμπάθειά του; Πολύ περισσότερο θα κερδίσεις τη συμπάθεια του ανεξίκακου Θεού, αν και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ και κάθε ώρα επικαλείσαι την ευσπλαχνία Του με την προσευχή.

Ας τ' ακούσουν όλα αυτά όσοι προσεύχονται με ραθυμία και βαρυγγωμούν, όταν ο Κύριος αργεί να ικανοποιήσει το αίτημά τους. Τους λέω: "Παρακάλεσε το Θεό!". Και μου απαντούν: "Τον παρακάλεσα μια, δυο, τρεις, δέκα, είκοσι φορές, μα δεν έλαβα τίποτα". Μη σταματήσεις, ώσπου να λάβεις. Σταμάτησε, όταν λάβεις. Ή μάλλον, ούτε και τότε να σταματήσεις την προσευχή. Πριν λάβεις, να ζητάς. Και αφού λάβεις, να ευχαριστείς!

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πηγη: http://1myblog.pblogs.gr/2014/06/mono-aytos-hrwstaei-harh-otan-toy-zhtame.html
 το βρήκαμε εδώ http://agapienxristou.blogspot.gr/2014/09/blog-post_8.html?spref=bl

Ο μικρός παρακλητικός κανόνας (Σε ελεύθερη μετάφραση στην νεοελληνική)

Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί, και εις τούς αιώνας των αιώνων.

Αμήν.

Ο Ιερέας:

Ας είναι δοξασμένος ο Θεός μας αδιάκοπα, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες.

Ο Αναγνώστης:

Αμήν (Αληθινά - Γένοιτο).

Ψαλμός 142

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζων. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθησε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ’ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου κύριε εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ’ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου ότι επί σοι ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον. Δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκα του ονόματός σου, Κύριε ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολεθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τούς θλίβοντας την ψυχήν μου ότι εγώ δούλός σου ειμι.

Ψαλμός ΡΜΒ΄(142)

Κύριε, άκουσε προσευχή μου, δέξου τη δέησή μου εν ονόματι της αληθείας σου, άκουσέ με εν ονόματι της δικαιοσύνης σου που προστατεύει κάθε αδικημένο.

Και μη με κρίνεις τον δούλο σου, γιατί, αν θελήσεις να μας κρίνεις, δεν θα δικαιωθεί κανένας από τους ζωντανούς.

Διότι κυνήγησε ο εχθρός (διάβολος) την ύπαρξή μου, ταπείνωσε και εξευτέλισε στην γη την ζωή μου.

Και με κάθισε στα σκοτεινά μέρη του Άδη και κινδυνεύω να πάθω τα όσα παθαίνουν όσοι πέφτουνε στον Άδη.

Γέμισε από αθυμία το πνεύμα μου, γέμισε από ταραχή μέσα μου η καρδιά μου.

Θυμήθηκα παλιές ημέρες που με προστάτευες, και μελέτησα όλα τα έργα που έκανες για μένα, και γενικά μελετούσα τα έργα των χεριών Σου.

Τότε σήκωσα τα χέρια μου, ενώ η ψυχή καιγόταν από πόθο ως η απότιστη γη.

Γρήγορα άκουσέ με, Κύριε, γιατί με εγκαταλείπει το πνεύμα μου.

Μη στρέψεις το πρόσωπό Σου μακριά από εμένα, γιατί θα γίνω όμοιος με τους νεκρούς που είναι στους τάφους.

Κάνε με να ακούσω (νιώσω) το πρωί το έλεός Σου, γιατί σε Σένα έχω στηρίξει τις ελπίδες μου.

Κάνε μου γνωστό, Κύριε, τον δρόμο στον οποίον πρέπει να βαδίζω, για να σε ευαρεστώ γιατί σε σένα ύψωσα την ψυχή μου.

Απάλλαξέ με, από τους εχθρούς μου Κύριε, διότι κατέφυγα για προστασία σε Σένα. Δίδαξέ με, να εκτελώ το θέλημά Σου, διότι Εσύ είσαι ο Θεός μου.

Το Πνεύμα σου το αγαθό, ας με οδηγεί πάντοτε στον ίσιο δρόμο της αληθείας σου. Χάρης του ονόματός σου θα μου δώσεις ζωή

Με τη δικαιοσύνη Σου θα βγάλεις από τη θλίψη την ψυχή μου. Και με το έλεός Σου θα αφανίσεις τους εχθρούς μου.

Και θα καταστρέψεις όλους εκείνους που θλίβουν την ψυχή μου, γιατί εγώ είναι δούλος Σου.

 

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.

Θεός Κύριος…

Πάντα τα έθνη εκύκλωσάν με, και τω ονόματι Κυρίου ήμυνάμην αυτούς,

Θεός Κύριος…

Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και εστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.

Θεός Κύριος...

Και αμέσως λέει ο Χορός: Ήχος δ΄.

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ: Δοξολογείτε τον Κύριο και επικαλείσθε το άγιο όνομά Του.

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ: Όλα τα έθνη με περικύκλωσαν και – με την επίκληση – του ονόματος του Κυρίου, αμύνθηκα εναντίον τους.

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ: Αυτό έγινε από τον Κύριο και είναι θαυμαστό στα μάτια μας.

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Ήχος δ' Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, * αμαρτωλοί καί ταπεινοί, και προσπέσωμεν * εν μετανοία, κράζοντες εκ βάθους ψυχής, * Δέσποινα, βοήθησον εφ’ ημίν σπλαγχνισθείσα,* σπεύσον, απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων, * μη αποστρέψης σους δούλους κενούς, * σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Μετά λένε τα εξής Τροπάρια: Ήχος δ΄.

Ας τρέξουμε τώρα πρόθυμα στη Θεοτόκο εμείς οι αμαρτωλοί και οι ταπεινοί, κι ας πέσουμε στα γόνατα μετανοιωμένοι, φωνάζοντας δυνατά μέσα από τα βάθη της ψυχής μας: Βοήθησέ μας, Κυρία, δείχνοντας προς εμάς ευσπλαχνία. Τρέξε γρήγορα, χανόμαστε από τις πολλές μας αμαρτίες. Μη μας αφήσεις να φύγουμε οι δούλοι σου με άδεια χέρια, διότι εσύ είσαι η μοναδική μας ελπίδα.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Το Απολυτίκιο του αγίου του Ναού.

 

Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ου σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, * τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, * ειμή γαρ συ προϊστασο πρεσβεύουσα, * τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; * Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; * Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου, * σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων.

Γένοιτο.

Ποτέ δεν θα πάψουμε να μιλούμε, Θεοτόκε, για τις θαυμαστές σου πράξεις εμείς οι ανάξιοι. Γιατί αν εσύ δεν πρωτοστατούσες μεσιτεύοντας, ποιος θα μας γλύτωνε από τόσους πολλούς κινδύνους; Ποιος μας διαφύλαξε μέχρι τώρα ελευθέρους; Δεν θα φύγουμε ποτέ, Κυρία, από κοντά σου, διότι πάντοτε σώζεις τους δούλους σου από κάθε είδους συμφορά.

…μετά τα δικά μου

  

Του Χαράλαμπου Χαραλάμπους

(χαγπχ)

Αργά ψες βράδυ

τηλεφώνησα σ’ ένα καλό συνάδελφο και φίλο μου

να ρωτήσω

αν ο 20χρονος νεαρός που είπανε οι ειδήσεις

ότι βρέθηκε νεκρός κοντά σε ένα πάρκο δίπλα στο σχολείο μας

με μια σύριγγα στο χέρι ήταν μαθητής μας…

Μου απάντησε ότι ο νεαρός ήτανε από άλλη γειτονιά.

Από άλλο σχολείο.

Ανακουφίστηκα.

Το παιδί δεν ήτανε ούτε γείτονας.

Ούτε μαθητής μου.

Το παιδί δεν ήταν όμως από άλλον πλανήτη.

Ήταν άνθρωπος.

Ντρέπομαι για τα κλάσματα του δευτερολέπτου

που ένιωσα καλά επειδή το παιδί δεν ήτανε δικό μου.

Η ντροπή μου έγινε πολύ μεγαλύτερη

όταν πήγα να προσκυνήσω το εικόνισμα της Παναγίας

και να πω ένα λόγο προσευχής για το παιδί.

Μόλις φίλησα τη Μάνα του Θεού

θυμήθηκα την αμόρφωτη γιαγιά μου

να μουρμουρίζει κάθε πρωί

μπροστά στην Υπερμάχο Στρατηγό:

Μάνα του θεού

να προσέχεις πρώτα

όλα τα παιδιά του κόσμου

και μετά τα δικά μου.

 

πηγή http://trelogiannis.blogspot.gr/2014/08/blog-post_1.html?spref=bl

 

                                                                     

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Ιησού μου,
Εσύ που είσαι
η τέλεια λύση κάθε προβλήματος,
έλα να λύσεις και το δικό μου πρόβλημα,
τούτης της στιγμής.
Σωματικό,
ψυχικό, οικογενειακό,
συναισθηματικό, ερωτικό,
οικονομικό, εργασιακό,
ή άλλο.
Και φέρε
το πιο αίσιο αποτέλεσμα.
Μακάρι, Κύριε,
η λύση σου να είναι ευχάριστη
και ξεκούραστη.
Για να τη δεχτώ χαρούμενα
και βολικά,
χωρίς αντίδραση κι αντίσταση.

Αν όμως μου φέρεις
πόνο και δάκρυ,
θύμισέ μου να κοιτώ πέρα απ’ αυτά,
στο τέλος.
Βοήθα με να σκέφτομαι
το συμφέρον
που κρύβεται πίσω απ’ αυτή τη στενότητα.

Όταν πονάω, Κύριε,
χάνομαι,
παραλύω και ξεχνάω…
Θύμισε μου,
ότι όλες Σου οι επεμβάσεις
ελευθερώνουν τελικά την ψυχή μου
από κάθε εξάρτηση
που φθείρει και καθηλώνει.

Θύμιζέ μου…Ότι η καρδιά μου
σίγουρα
θα δυναμώσει
στον πόνο αυτό που περνώ.
Με όσα μου συμβαίνουν, Χριστέ μου,
προσεγγίζω τη σοφία και αγιότητα.
Κι όταν,
φτάνω στον πάτο της όποιας δοκιμασίας,
και παραιτούμαι τελείως και αφήνομαι,
τότε είναι που έρχομαι σε επαφή
με την απόλυτη μακαριότητα.

Που ήδη υπάρχει μέσα μου
βαθιά.

Τότε αγγίζω το άγιο Πνεύμα Σου.
Τότε συναντιέμαι μ’ Εσένα τον Ίδιο,
που ντύθηκα στο Βάπτισμά μου.
Και μια ειρήνη παράδοξη
και υπερκόσμια
που δεν στηρίζεται σε κάτι,
ανθίζει
μέσα στο χάος
της ψυχής μου.
Διότι πλέον,
μες στο σκοτάδι της απόγνωσής μου,
ακούστηκε η δική Σου
καταρρακτώδης φωνή:
¨γενηθήτω Φως
και ειρήνη και δύναμη και χαρά¨!
Και γίνεται.
Αμήν.
.
π.Ανδρέας Κονάνος

Ο άνθρωπος πρέπει να προσεύχεται πάντα για να του δείξει ο Κύριος το δρόμο Του

Η γνήσια υπακοή φέρνει μεγάλη ψυχική ωφέλεια και την αποκτάς όταν απειθείς στον εαυτό σου, στο θέλημα σου. Τότε σε παίρνει στα χέρια Του ο ίδιος ο Κύριος μας κι ευλογεί τα έργα σου.

Αν εμπιστευόμαστε μ' όλη μας την καρδιά και κάνουμε υπακοή στο θέλημα του Θεού, τότε όλα τα πράγματα θα είναι καλά, ακόμα κι εκείνα που φαίνονται δυσάρεστα θα τα δεχόμαστε με καλή προαίρεση. Ότι συμβαίνει γύρω μας μπορεί να μας οδηγήσει στην ψυχική μας σωτηρία. Εδώ αποκαλύπτεται μεγάλη και βαθιά σοφία. «Τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν» (Ρωμ. η' 28).

Στην εποχή μας υπάρχουν περιπτώσεις που ίσως να κάνουμε ακριβώς αυτό που θέλουμε. Κανένας όμως δε βρίσκεται να ρωτήσει: «Τι πρέπει να κάνω τώρα;» Αν δεν υπάρχει κανένας να συμβουλευτούμε, τότε πρέπει να σκεφτούμε πως θα ενεργούσε ο Κύριος μας με την ταπείνωση και την πραότητα Του. Οι εντολές του Θεού ήταν και θα είναι πάντοτε το θεμέλιο της ζωής μας. Γι' αυτό πρέπει να εμπιστευτείς τον εαυτό σου στο θέλημά Του.

Προτού κάνεις οτιδήποτε, να προσευχηθείς και να σκεφτείς: Αυτό που πάω να κάνω θα είναι φρόνιμο, θα φανεί ευάρεστο στο Θεό;

Όταν η επιθυμία σου να υπηρετήσεις το Θεό είναι ειλικρινής, η πίστη σου σ' Εκείνον ακλόνητη κι όταν εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου, τους άλλους και κάθε τι στο πανάγαθο και τέλειο θέλημα του Θεού, θα δεχτείς στην καρδιά σου τη θεία ειρήνη ακόμα κι όταν δοκιμάζεσαι από διάφορες θλίψεις, εσωτερικές ή εξωτερικές. Να προσευχηθείς στο Θεό να σε απαλλάξει από τις θλίψεις και να κόψεις το αμαρτωλό και τυφλό θέλημα σου. Να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου, ψυχή και σώμα, τις περιστάσεις του βίου, τρέχουσες ή μελλούμενες, καθώς και τους συνανθρώπους σου, γνωστούς ή άγνωστους, στο άγιο και πάνσοφο θέλημα του Θεού. Δόξα τω Θεώ, να λες πάντα. Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν! Με τα άγια αυτά λόγια θ' απαλλαγείς από τις σκοτεινές σκέψεις και τα ψυχικά βάρη. Και τότε στην καρδιά σου θα βασιλέψει η ειρήνη η παρηγοριά κι η χαρά. Γενηθήτω το θέλημά Σου, Κύριε! Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

Να προσεύχεσαι σαν παιδί, με καρδιακή απλότητα, για όλες τις ανάγκες και τις θλίψεις σου, και να εμπιστευτείς τον εαυτό σου απόλυτα στο θέλημα του Θεού. Ο Κύριος είναι που ορίζει την σωτηρία σου.

Ο άνθρωπος πρέπει να προσεύχεται πάντα για να του δείξει ο Κύριος το δρόμο Του. Στους καιρούς της θλίψης και της ανάγκης που ζούμε, ας προσευχόμαστε στον Κύριο να μας σώσει, να τρέξει σε βοήθεια μας. Άλλη ελπίδα ή άλλη καταφυγή δε βλέπω. Οι λύσεις που δίνουν οι άνθρωποι είναι μάταιες, πολλές φορές λαθεμένες. Όταν δοκιμάζεσαι από κάτι πολύ επώδυνο αλλά ξέρεις πως δεν ευθύνεσαι εσύ γι' αυτό, πως δεν προέρχεται από το θέλημά σου, λαβαίνεις μεγαλύτερη παρηγοριά και ψυχική ειρήνη. Ας γίνει το θέλημα του Θεού. Είθε ο Κύριος να μη διαψεύσει την πίστη και την αφοσίωση μας στο θέλημά Του. Μοναδική μας ελπίδα είναι ο Θεός. Αυτός είναι το σταθερό μας θεμέλιο, κάθε άλλη ελπίδα είναι αβέβαιη. Δεν ξέρεις με σιγουριά που θα ήταν καλύτερα και που χειρότερα, τι θα 'ταν καλύτερα να περιμένεις. Ας γίνει το θέλημα του Κυρίου! Δικό μας καθήκον είναι να μείνουμε σταθεροί στην πίστη μας, να μην αμαρτάνουμε και να εμπιστευόμαστε τα πάντα στο Θεό.

Η ανθρώπινη υπερηφάνεια λέει: «Θα φτιάξουμε... θα κατορθώσουμε... θα κατασκευάσουμε ένα πύργο της Βαβέλ... Απαιτούμε από το Θεό να μας δώσει λογαριασμό για τις πράξεις Του, γιατί εμείς θέλουμε να ελέγξουμε του σύμπαν, ονειρευόμαστε να βάλουμε τους θρόνους μας πάνω από τα σύννεφα». Όμως κανένας και τίποτα δεν υπακούει. Ο άνθρωπος αποδείχνεται τελείως αδύναμος από την ίδια την πικρή εμπειρία του. Ερευνώντας τα θέματα αυτά τόσο στην πρόσφατη όσο και στην παλιότερη ιστορία, έβγαλα το συμπέρασμα ότι οι τρόποι με τους οποίους ενεργεί η θεία πρόνοια είναι ανεξιχνίαστοι για μας. Δεν μπορούμε να τους κατανοήσουμε, γι' αυτό και πρέπει να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας με ταπείνωση στο θέλημα του Θεού.

Εάν παρατηρήσεις προσεχτικά τόσο τη δική σου ζωή όσο και των άλλων, θα διαπιστώσεις με εκπληκτική καθαρότητα και ακρίβεια πως όση προσοχή κι αν δώσει κανείς κι όσα μέτρα κι αν λάβει δε θα μπορέσει να ορίσει τι πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Γιατί όλα γίνονται σύμφωνα με την κρίση και θέλημα του Θεού. Κανέναν δεν μπορείς να ενοχοποιήσεις το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να ταπεινωνόμαστε και να υπομένουμε, διαφορετικά αμαρτάνουμε ενώπιον του Θεού.

Πρέπει να εμπιστευτούμε τα πάντα στο θέλημα του Θεού, ακόμα και τον χωρισμό μας από τους άλλους. Ο Κύριος μας φωτίζει και μας βοηθάει να μη προσκολληθούμε στα αγαθά αυτού του κόσμου, όσο πολύτιμα κι αν μας φαίνονται, αλλά ν' αγωνιστούμε απερίσπαστοι για τον ουρανό, για την σωτηρία μας. Αγωνίσου μόνο για την σωτηρία της ψυχής σου, όλα τ' άλλα είναι ματαιότητα, όλα τ' αγαθά αυτού του κόσμου είναι εφήμερα. Η σκέψη μας πρέπει να είναι στην άλλη ζωή, κοντά στο Θεό. Όλα τ' αγαθά αυτού του κόσμου είναι παροδικά.

Γιατί είναι απαραίτητος ο πνευματικός πατέρας; για να κάνεις με ασφάλεια το ταξίδι και να φτάσεις στην βασιλεία των ουρανών, να μη χαθείς στο δρόμο. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο ν' ακολουθείς έμπρακτα τις οδηγίες, τις συμβουλές και τις κατευθύνσεις που σου δίνει ο πνευματικός σου πατέρας. Και βέβαια πρέπει να ζεις με συνέπεια και ευλάβεια. Υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που μπορούσαν να επισκέπτονται το γέροντα τους και να τον ακούνε πολύ λίγο, αλλά πρόκοψαν. Έτσι, για να μη μείνεις άκαρπος δε φτάνει να επισκέπτεσαι συχνά το γέροντά σου, αλλά να τηρείς τις εντολές και οδηγίες του.

Ο Θεός ευαρεστείται όταν οι άνθρωποι καθοδηγούνται από άλλους ανθρώπους. Κοντολογίς, κάθε μοναχός πρέπει να ξεκινάει τον αγώνα του υπακοή και αυταπάρνηση και να βιάζει τον εαυτό του στον πόλεμο με τα πάθη τόσο, ώστε να νιώσει καρδιακό πόνο. Αν δεν αγωνιστεί έτσι κανένας γέροντας δεν μπορεί να τον βοηθήσει. Κάποιος άγιος άνθρωπος είπε πως «ο γέροντα κλαίει για το μαθητή του και προσεύχεται, εκείνος όμως παίζει».

Η τέλεια ανακούφιση κι ανάπαυση προέρχεται από την απόλυτη υπακοή κι εμπιστοσύνη στον πνευματικό μας πατέρα.

Στάρετς Νίκωνος
«Μικρή Ρωσική Κλίμακα», Πέτρου Μπότση

 

πηγή         http://xristianos.gr/forum/viewtopic.php?t=12854&p=24357&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+xristianosgr+%28xristianos.gr+RSS%29#p24357 

...η προσευχή είναι ... βαθιά αίσθηση της Παρουσίας του Θεού

Το ξέρω...πιστεύεις, οτι η προσευχή γίνεται μονάχα μπροστά στο εικονοστάσι, με λιβάνι και κομποσχοίνι.
Όμως σκέψου ότι ίσως δεν γίνεται μόνο έτσι.
Γιατί η προσευχή είναι σχέση, κοινωνία, βαθιά αίσθηση της Παρουσίας του Θεού στα πάντα και στους πάντες. Δεν την βρίσκεις σε βρίσκει, δεν την κατασκευάζεις αλλά γεννιέται μέσα σου ως ψυχική ορμή και άνοιξη.

Οταν αισθανθείς την διάθεση της προσευχής, αυτήν την βαθιά κίνηση της καρδιάς σου να μιλήσει μαζί Του, μείνει εκεί, όρθιος, καθιστός, ξαπλωμένος, στο αμάξι, στο γραφείο, στο σπίτι, στο κήπο, στην θάλασσα κ.ο.κ Μείνε εκεί, στην αίσθηση της Παρουσίας Του και εξάντλησε το Είναι σου στην κοινωνία μαζί του.
Οπως λέει και ο Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ "Κάθε λόγος, κάθε θέση, του σώματος, στην οποία ο νούς και η καρδιά ενώνονται σε μια ζωή της μνήμης του Θεού, δεν πρέπει να αλλάζει, ωσότου εξαντληθεί ο νους και η καρδιά και το σώμα."

π.Χαράλαμπος 

πηγή  http://trelogiannis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_393.html?spref=bl

ο Θεός ... αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.

 …Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και στην πνευματική ζωή. Μπορεί δηλαδή να ζητήσουμε κάτι που υπερβαίνει τις πνευματικές μας δυνατότητες, τις αντοχές της ψυχής μας, κάτι που ξεπερνά τα μέτρα μας. Και ο Θεός βέβαια δεν το δίνει. Αναβάλλει για αργότερα, επειδή δεν είμαστε έτοιμοι.
Για ν’ αγωνιστούμε περισσότερο. Να προσευχηθούμε πιο πολύ. Να υψώνουμε τα χέρια μας δεητικά προς Αυτόν και με πόθο πολύ να παρακαλούμε. Μέχρι που να δυναμώσουν τα χέρια μας, για να μπορέσουν να δεχθούν το δώρο του Θεού και να το κρατήσουν, να το διαφυλάξουν ακέραιο και να το τιμήσουν.
(Απόσπασμα απ’το βιβλίο του π. Αστερίου Χατζηνικολάου"Η κραυγή μου προς Σε ελθέτω- Για να εισακούονται οι προσευχές μας)

Απλά και χωρίς προσδοκία....

Κάνεις προσευχή και σκέπτεσαι.
Τώρα εισακούσθηκα; Ήταν καλή; Σωστή; Ωραία; Άρεσε του Θεού;
Θα μου φέρει αποτέλεσμα; Θα νιώσω κάτι; Για να δω…..
Η προσευχή όμως δεν είναι μαθηματικά ούτε χημική ανάλυση. Η προσευχή είναι καλλιέργεια μια σχέσης. Δεν προσεύχομαι επειδή πρέπει αλλά γιατί αγαπώ κάποιον. Θέλω να μιλάω στον αγαπημένο μου!!!
Ας κάνουμε την προσευχή με απλότητα, χωρίς απολογισμούς και προσδοκίες.
Μην περιμένουμε τίποτα. Απλά προσευχόμαστε με καρδιά, δίχως στόχους και υπολογισμούς.
Και να θυμάσαι καλά, όταν δεν το περιμένεις έρχεται.
Η προσμονή κουράζει την σχέση, η απαίτηση την συνθλίβει, το αγαπητικό ερωτικό άφημα την λυτρώνει και την σώζει.

π.Λίβυος

 

πηγή http://fos-psixis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_3481.html?spref=bl

 

 

ΑΝΕΜΩΝ ΠΝΟΗ: Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού Χριστέ μου!

Στη γή και στις καρδιές. Στα
Μοναστήρια και στις Εκκλησιές.
Στο κρεβάτι του αρρώστου. Στο κελί του φυλακισμένου. Στη βραχονησίδα του λαθρομετανάστη. Στο δρόμο του ξένου.
Στο τραπέζι του φτωχού. Στην καλύβα του Ιεραπόστολου.
Στο βιβλίο του σοφού.
Στο γραφείο του πολιτικού.
Στο σπίτι του ανέργου. Στο εργοστάσιο του βιομηχάνου.
Στη σκοπιά του στρατιώτη.
Στο καταστήματα του εμπόρου.
Στην πέννα του δημοσιογράφου και στη σκέψη του καλιτέχνη. Στα όνειρα του παιδιού. Στο πάθος του αμαρτωλού. Στη θέληση αυτού που πρόκειται να αμαρτήσει.
Και αυτού που ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει.
Στην άγαμη μητέρα και στη χωρίς λόγο φόνισσα των σπλάχνων της.
Στην ηρωίδα πολύτεκνη μάνα.
Στην εργαζομένη μέσα σε κινδύνους. Στην παραστρατημένη.
Αλλα και σ'εκείνη που γονατιστή σε παρακαλεί τις αξημέρωτες νύχτες του χειμώνα. Έρχου ταχύ Κύριε.

Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού!

Στα λουλούδια και στα πουλιά.
Σ'ολόκληρο το σύμπαν.
Έλα να κάμης πάλι τον κόσμο κόσμημα.
Έλα να φέρεις τη χαρά και την ειρήνη.
Την αγάπη, το φως, την ομορφιά, την άνω Ιερουσαλήμ.
Σε παρακαλούμε, <<πάλιν και πολλάκις>>, με όλα τα δάκρυα, όλης μας της ζωής.
Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού!
Στη χαροκαμένη μάνα που θρηνεί το παιδί της.
Και σε εκείνη που δν έχει κανέναν να θρηνήσει.
Και στη διπλανή που έγινε μοιρολόι η ζωή της, από τον καθημερινό θάνατο της ένεσης.
Σε εκείνην που πρόδωσε την αγάπη.
Και σε εκείνη που μένει πιστή και περιμένει την επιστροφή του αγαπημένου της.
Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού Χριστέ μου!

πηγή http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr/2014/05/blog-post_1110.html?spref=bl

Προσευχήσου για τους νέους.....

 
 Προσευχήσου για τους νέους
που δίνουν εξετάσεις αυτό τον καιρό,
και προετοιμάζονται,
και έχουν τόση αγωνία και άγχος.
Και βοήθησέ τα με την αγάπη,
την προσευχή, 
την ησυχία σου.
Το μόνο που σίγουρα δεν βοηθά
είναι οι φωνές και η καταπίεση.


https://www.facebook.com/AndreasKonanosPage

Προσευχή των υποψηφίων των εξετάσεων

Kύριε Ἰησοῦ Χριστέ,Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Ζωντανοὺ Θεοῦ, ἡ Σοφία τοῦ Πατέρα που δεν ἔχει ἀρχή, ἡ Πηγὴ καὶ ὁ Χορηγὸς τῆς γνώσεως ∙Ἐσύ που δημιούργησες μὲ Σοφία ὅλα ὅσα ὑπάρχουν στῇ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο ∙Ἐσύ που γέμισες μὲ σοφία τοὺς ἀγραμμάτους Μαθητές Σου καὶ τοὺς ἀνέδειξες Κήρυκες καὶ Ἀποστόλους τοῦ Εὐαγγελίου Σου σὲ ὁλοκλήρη τὴν Οἰκουμένη ∙ Ἐσύ που ἔδωσες στους Μάρτυρες καὶ στους Ἁγίους Σου λόγο ἀγαθό που ἄνοιξε τὰ στόματα τοὺς ∙ Ἐσύ που γνωρίζεις καθέναν ἀπὸ ἐμᾶς ἀπὸ τὴν κοιλία τῆς μητέρας τοῦ∙ Ἐσύ που ὁδηγεὶς ὀρθὰ καὶ σωστὰ τὴν διάνοια τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ ∙Ἐσύ που εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεὸς μας σκύψε αὐτὴν τὴν ὥρα μὲ μάτι συμπαθείας σὲ ὅλους ἐμᾶς που ἀποτελοῦμε τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν τῆς Πατρίδος μας καὶ Σὲ παρακαλῶ ἰδιαιτέρως καὶ για μένα που αὐτὴν τὴν ὥρα στέκομαι μπροστά Σου λαχταρώντας καὶ περιμένωντας τὴν ἐπιτυχία στις ἐξετάσεις, φώτισε με καὶ δυνάμωσε με.

Ἀπομάκρυνε ἀπὸ ἐμένα κάθε κακὴ σκέψῃ, τὸ θόλωμα τοῦ μυαλοῦ που ὁδηγεὶ στην ἀγνωσία καὶ διῶξε μακριά μου τὴν τεμπελιὰ τὴν ἀπογνώση καὶ τὴν ἀπελπισία.

Φώτισε τὸ νοῦ μου, ἔτσι ὥστε να μπορὼ να καταλάβω σωστὰ καὶ ὀρθὰ αὐτά που σκέφτομαι καὶ αὐτά που χρειάζεται να γράφω στις ἐξετάσεις. Δεν ζητῶ ἀπὸ Σένα Θεέ μου μόνο τὴν δική μου ἐπιτυχία ἀλλὰ σὲ παρακαλῶ καὶ για ὅλους τοὺς συμμαθητές μου που αὐτές τις ἡμέρες συναγωνίζονται για να πετύχουν στις ἐξετάσεις τοὺς να τοὺς κάνεις ἀξίους τοῦ Θελήματός Σου καὶ σωστοὺς ἐργάτες τῶν δικῶν Σου Ἐντολῶν.

Διότι γνωρίζω πολὺ καλὰ ὅτι Ἐσὺ εἶσαι ὁ πιστὸς Φίλος καὶ ὁ Ἀδελφὸς ὅλων τῶν νέων ἀνθρώπων που ἐλπίζουμε στο δικό Σου Ἔλεος καὶ στην δικὴ Σοῦ Ἀγάπη. Γι ’αυτό ὅλοι δοξάζουμε καὶ Σένα τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα, καὶ τώρα καὶ πάντοτε, καὶ στους ἀτελείωτους αἰῶνες .Ἀμήν.

Καλὴ δύναμη καὶ καλή ἐπιτυχία στους κόπους καὶ στις προσπάθειές σου.

 

http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/2014/05/blog-post_380.html?spref=bl

μηδέν μεριμνάτε.....

 

Φιλιπ. 4,6 μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν.

Φιλιπ. 4,6 Μη αφίνετε καθόλου τον εαυτόν σας να καταληφθή από αγωνιώδεις μερίμνας και φροντίδας, αλλά δια κάθε τι που σας χρειάζεται η δια κάθε δυσκολίαν, που παρουσιάζεται εμπρός σας, κάμνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεόν δια της προσευχής και της δεήσεως, αι οποίαι πρέπει να συνοδεύωνται πάντοτε με έκφρασιν ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας δια τα υλικά και πνευματικά αγαθά, που μας δίδει ο Θεός.

Φιλιπ. 4,7 καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.

Φιλιπ. 4,7 Και η ειρήνη, που χαρίζει ο Θεός στους ανθρώπους του και η οποίαν, καθ' ο τελεία και υπερφυσική, ξεπερνάει κάθε νουν ανθρώπων και αγγέλων, θα φρουρήση τας καρδίας σας, τα φρονήματα και τας σκέψεις σας δια του Ιησού Χριστού.

Προσευχή...

http://agriomeli.blogspot.gr/2014/04/blog-post_12.html?spref=bl