Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νηστεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νηστεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Το δια κολλύβων Θαύμα του αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος

 

Χρόνια πολλά Θοδωρή !
 
Όταν έγινε βασιλιάς ο Ιουλιανός ο Παραβάτης (361-363) έκανε πολλά και διάφορα εναντίον των Χριστιανών καί προσπάθησε να αναστήσει την παλαιά ειδωλολατρική θρησκεία των Ελλήνων. Στην εποχή του είχαν ουσιαστικά ξαναρχίσει οι διωγμοί των Χριστιανών καί τα βασανιστήρια…

Ο Ιουλιανός, γνώριζε πολύ καλά τα ήθη των Χριστιανών καί ότι την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής τηρούν αυστηρή νηστεία καί εξαγνίζονται μ” αυτή καί τη θερμή προσευχή. Θέλησε, λοιπόν, να τους μιάνει με τις ειδωλολατρικές θυσίες. Γι” αυτό καί κάλεσε τον έπαρχο της πόλεως καί του ανέθεσε να επιβλέψει στην εκτέλεση της εξής εντολής του: Να σηκωθούν από την αγορά όλα τα τρόφιμα καί να μην υπάρχουν σ” αυτήν παρά μόνον εκείνα πού θα ήταν ραντισμένα με το αίμα των θυσιών πού έγιναν στα είδωλα. Με τον τρόπο αυτό αναγκαστικά, ή θα αγόραζαν όλοι να φάνε καί έτσι να γευθούν από τη θυσία προς τους θεούς, ή αν δεν υπακούσουν, να πεθάνουν από την πείνα.
Ο έπαρχος έθεσε αμέσως σε εφαρμογή τη διαταγή του Ιουλιανού καί αποσύρθηκαν από την αγορά τα τρόφιμα. Αντικαταστάθηκαν βέβαια από τα μιασμένα από τις θυσίες τρόφιμα. Φάνηκε έτσι προς στιγμήν ότι κέρδιζε ο διάβολος, ο υποκινητής καί εμπνευστής καί Πατέρας του Ιουλιανού. Ο Θεός όμως είναι καί Παντοδύναμος καί Πάνσοφος. Δεν άφησε ούτε εγκατέλειψε το λαό Του. Για τη σωτηρία του από τις μεθοδείες του διαβόλου έστειλε το Μεγαλομάρτυρά Του Θεόδωρο, πραγματικά ως δώρο Θεού για να Τον δοξάσει με ένα θαύμα.
Καί παρουσιάζεται ο Άγιος στον Πατριάρχη Ευδόξιο (360-369) καί του φανερώνει το σχέδιο του Ιουλιανού με τα έξης λόγια:
- «Σήκω γρήγορα, Πατριάρχη, συγκέντρωσε το Χριστεπώννμο πλήρωμα, καί διαφύλαξε το από τον μολυσμό των ειδώλων, παραγγέλοντάς το να μην αγοράσει κανείς από τα τρόφιμα που υπάρχουν στην αγορά».
Ο Πατριάρχης απορώντας είπε προς τον Άγιο:
- «Πώς είναι δυνατόν, Κύριε μου, να γίνει αυτό; Διότι, οι μεν πλούσιοι μπορεί να το εφαρμόσουν γιατί έχουν τρόφιμα στις αποθήκες τους, οι φτωχοί όμως, που δεν θα έχουν ούτε μιας ημέρας τρόφιμα, τί θα κάνετε μπροστά σ” αυτή την ανάγκη»;
Καί ο Άγιος του είπε:
- Να τους προσφέρεις κόλλυβα, για να καλύψεις την ανάγκη τους».
Και επειδή ο Πατριάρχης άκουγε για πρώτη φορά το λόγο για τα κόλλυβα, τον ρώτησε με απορία:
- «Τί είναι αυτά τα κόλλυβα δεν το γνωρίζω». Ο Μάρτυρας τότε του αποκρίθηκε:
- «Είναι σιτάρι. Να το βράσεις καί να το μοιράσεις στους Χριστιανούς».
Καί για να δείξει ο Άγιος από που ήλθε, πρόσθεσε:
- «Γι” αυτό το βρασμένο σιτάρι στα Ευχάϊτα συνηθίζουμε να το λέμε κόλλυβα. Κάνε, λοιπόν, έτσι καί σώσε το ποίμνιο του Χριστού από το μιασμό».
Λέει ο Πατριάρχης προς τον Άγιο:
- «Ποιος είσαι εσύ Κύριε μου, πού φροντίζεις με αγάπη καί ευσπλαχνία για τη σωτηρία μας»;
Καί ο Άγιος του αποκρίθηκε:
- «Εγώ είμαι ο Μάρτυρας του Χριστού Θεόδωρος, καί με έστειλε για τη σωτηρία καί βοήθειά σας».
Ο Άγιος έγινε άφαντος καί ο Πατριάρχης σηκώθηκε με θαυμασμό καί χαρά καί συγκέντρωσε το λαό του Χριστού καί του φανέρωσε την παρουσία καί βοήθεια του Μάρτυρα. Συγχρόνως έκανε σύμφωνα με το λόγο του. Δηλαδή έβρασε σιτάρι καί μοίρασε στο λαό καί διαφυλάχθηκε έτσι το ποίμνιο του Χριστού. Στην αγορά, αν καί τελείωνε η εβδομάδα, η μηχανορραφία του Ιουλιανού έμεινε ανενέργητη, γιατί κανένας Χριστιανός δεν αγόρασε από τα μιασμένα τρόφιμα. Κι” αφού ο Ιουλιανός νικήθηκε ολοφάνερα απέσυρε από την αγορά τα μιασμένα τρόφιμα καί επανέφερε τα συνηθισμένα.
Οι Χριστιανοί ύμνησαν καί δοξολόγησαν το Θεό καί το Μάρτυρά Του Θεόδωρο καί για χάρη του έκαναν λαμπρή γιορτή.
Έτσι καθιερώθηκε από τότε καί το Σάββατο της πρώτης Εβδομάδος των Νηστειών της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να γιορτάζεται στην Εκκλησία μας το θαύμα το δια κολλύβων του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.
Από το βιβλίο: «Οι Άγιοι Μεγαλομάρτυρες Θεόδωρος ο Στρατηλάτης και Θεόδωρος ο Τήρων» του Αρχιμ. Γεωργίου Μαραγκού Ηγουμένου Ι.Μ. Αγίων Θεοδώρων Αροανίας Καλαβρύτων

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Ποια είναι η αληθινή νηστεία;


Ποια είναι η πραγματική νηστεία; Η νηστεία, η οποία είναι ευπρόσδεκτη και ευάρεστη στο Θεό;Την απάντηση μας την δίνει το υπέροχο τροπάριο των αποστίχων της Καθαράς Δευτέρας.
“Νηστεύσωμεν νηστεία δεκτήν, ευάρεστον τω Κυρίω, αληθής νηστεία, η των κακών αλλοτρίωσις, εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή, επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους και επιορκίας. Η τούτων ένδεια, νηστεία εστιν αληθής και ευπρόσδεκτος”.

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Η δύναμη της νηστείας



Α. Το να μιλάς για νηστεία και για Σαρακοστή σήμερα, θεωρείται οπισθοδρομικό… Δεν είναι της μόδας… Οι μοντέρνοι άνθρωποι δε νηστεύουν.
Β. Η νηστεία όμως είναι θεόσδοτη εντολή. Βγαλμένη μέσα από τον Παράδεισο. Και η δύναμή της είναι τεράστια. Ιδιαίτερα, μάλιστα, αν είναι συνδυασμένη με την προσευχή. Για το σκοπό αυτό, ας θυμηθούμε μερικά παραδείγματα:
Ο ίδιος ο Χριστός νήστεψε σαράντα μέρες και νίκησε το διάβολο.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής με τη νηστεία αγιάστηκε από μικρό παιδί.
Ο προφήτης Δανιήλ και οι τρεις Παίδες με τη νηστεία ήταν ομορφότεροι από τους Βαβυλώνιους που καλοπερνούσαν. Και επιπλέον, «έφραξαν στόματα λεόντων και έσβεσαν δύναμιν πυρός».
Ο Μωυσής με τη νηστεία είδε το Θεό στο όρος Σινά και οι Εβραίοι πήραν τις Δέκα Εντολές.
Το ίδιο και ο Ηλίας είδε το Θεό στο όρος Χωρήβ. «Τη νηστεία καθαρθείς εν τω όρει τω Χωρήβ είδε Θεόν Ηλίας», λέει το τροπάριο.
Η νηστεία είναι απαραίτητη στη μάχη μας με το διάβολο. «Τούτο το γένος ουκ εκπορεύεται, ειμή εν προσευχή και νηστεία», είπε ο ίδιος Χριστός.
Κάποτε ένας ασκητής εξορκίζοντας κάποιον δαιμονισμένο άκουσε έκπληκτος το δαιμόνιο να του λέει ότι δέχεται να φύγει από τον δαιμονισμένο άνθρωπο και να μπει στον ασκητή. Ο ασκητής από αγάπη για τον άνθρωπο που βασανιζόταν, δέχτηκε να φύγει το δαιμόνιο από τον άνθρωπο και να μπει μέσα του. Ύστερα από δώδεκα χρόνια το δαιμόνιο έφυγε τελικά από τον ασκητή, λέγοντάς του: «Φεύγω διότι με διώχνει η νηστεία σου»!
Η νηστεία είναι μίμηση της ζωής των αγίων αγγέλων. Είναι αγγελική ζωή.
Γ. Με τη νηστεία στοχεύουμε:
Να ταπεινώσουμε το σώμα μας. Να το οδηγούμε εμείς, και όχι αυτό εμάς. Το κάνουμε και στα ζώα πολλές φορές: Τα αφήνουμε λίγο νηστικά, για να γίνουν πειθήνια (π.χ. τα άλογα).
Να κατανοήσουμε ότι η αληθινή ζωή βρίσκεται στην άσκηση. Δε ζούμε για να τρώμε, αλλά τρώμε για να ζούμε. Δεν πρέπει να είναι σκοπός μας το φαγητό και το πιοτό.
Να βοηθηθούμε στην προσπάθειά μας να αποφύγουμε την αμαρτία. «Η της νηστείας ημέρα αποχή αμαρτίας γενέσθω σοι, ψυχή, όπως φύγης κακίας τα βάραθρα», «Ελήλυθεν η νηστεία, η μήτηρ της σωφροσύνης, η κατήγορος της αμαρτίας και συνήγορος της μετανοίας», λένε τα τροπάρια τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Δ. Σαν χριστιανοί που είμαστε, όλοι μας ζούμε σε εμπόλεμη κατάσταση με τον διάβολο! Δεν μπορεί όμως ο στρατιώτης να πάει στον πόλεμο χωρίς όπλα, χωρίς πολεμοφόδια. Έχουμε πάλη με το σατανά! Δεν μπορούμε, λοιπόν, κι εμείς να παραταχθούμε απέναντί του χωρίς όπλα. Δεν μπορούμε να τον νικήσουμε χωρίς πολεμοφόδια. Ας πάρουμε, λοιπόν, το όπλο της νηστείας! Μ’ αυτό νίκησαν οι άγιοι. Μ’ αυτό έζησαν οι όσιοι πατέρες της Εκκλησίας μας. Αυτό χρησιμοποίησε και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, δίνοντάς μας παράδειγμα για μίμηση.
Σήμερα ο διάβολος κάνει γενική επίθεση. Κοιτάξτε γύρω μας: Αδικία, ψέμα, απάτη, μίσος, πλεονεξία, φιλοχρηματία, ανηθικότητα, εγωισμός. Τόσα κακά και, δυστυχώς, αυξάνονται. Είναι το γένος του Σατανά, και αυτό «ουκ εκπορεύεται, ειμή εν προσευχή και νηστεία».

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Η ΚΥΡΑ - ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ


 Όταν ήμουν μικρό παιδί και έφτανε αυτή η λεγόμενη Καθαρή Εβδομάδα, στο σχολείο μας μιλούσαν για μια παράξενη γυναίκα με 7 πόδια! Τη γυναίκα αυτή τη λέγαμε Κυρα -Σαρακοστή! Μας έβαζαν και τη ζωγραφίζαμε και κάθε βδομάδα της σβήναμε από ένα πόδι! Έτσι περνούσαμε το διάστημα αυτό με την αναμονή του Πάσχα, όταν θα σβήναμε και το τελευταίο πόδι της. Θυμάμαι με πόση χαρά περιμέναμε αυτό το διάστημα και για τα κούλουμα και για τα Σαρακοστιανά, την αλλαγή του φαγητού! Βέβαια, κάπου μας πείραζε το γεγονός ότι δεν μπορούσαμε να φάμε τα σχολικά εδέσματα, από την τυρόπιτα μέχρι τη σοκολάτα, και περιοριζόμασταν στο απλό και ταπεινό κουλουράκι, όμως κανένας από μας δεν έλεγε να υποκύψει στον πειρασμό και εφόσον η μητέρα μας δεν ήταν μπροστά να κάνουμε μια μικροπαράβαση του της νηστείας κανόνα! Αντίθετα, ήμασταν περήφανοι που νηστεύαμε και χαιρόμασταν φοβερά τη πασχαλιάτικη μαγειρίτσα που έρχονταν μετά από μια υπέρβαση του συνηθισμένου για τη θρησκεία ζήλου!
Και σήμερα πολλοί άνθρωποι νηστεύουν, όχι μόνο τη Σαρακοστή, αλλά και στις άλλες νηστείες της Εκκλησίας, όπως είναι η Τετάρτη και η Παρασκευή! Όμως η νηστεία της κυρα-Σαρακοστής παραμένει η πιο σπουδαία νηστεία του χρόνου γιατί συνδυάζεται με κάποια άλλα στοιχεία πολύτιμα και για το σύγχρονο άνθρωπο. Να πούμε ότι 40 είναι οι ημέρες της νηστείας γιατί τόσες μέρες νήστεψε ο Χριστός στην έρημο, μετά τη Βάπτισή Του, ενώ οι 40 ημέρες είναι περίπου το 1/10 του χρόνου, κι αυτό το 1/10 ο άνθρωπος το αφιερώνει στο Θεό;!
Δυστυχώς, όπως όλα τα θρησκευτικά στοιχεία, έτσι κι η Σαρακοστή έχει απολέσει το βαθύτερο νόημά της σήμερα, ίσως με ευθύνη και των εκκλησιαστικών ταγών. Κι αυτό γιατί έχει τονιστεί υπέρ το δέον το θέμα της σωματικής νηστείας και καθόλου δεν τονίζονται τα συμπαρομαρτούντα της, τα οποία προσδίδουν και την ουσία της. Γιατί η Σαρακοστή είναι η αφορμή για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα να επαναδιατυπώσει μέσα του το νόημα της ζωής.
Σαρακοστή σημαίνει πρώτα απ όλα νηστεία από την αμαρτία, από ό,τι δηλαδή μας ασχημίζει εσωτερικά. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει πολλά πάθη και αδυναμίες, τα οποία δυστυχώς τα ωραιοποιεί και τα θεωρεί φυσικά. Το πρώτο και κυριότερο πάθος του ανθρώπου είναι ο εγωισμός, από το οποίο πάσχουμε όλοι ανεξαιρέτως. Η σωματική νηστεία μας βοηθά να περιορίσουμε το να θέλουμε διαρκώς, κάνοντας εγκράτεια στα φαγητά ταυτόχρονα κάνουμε εγκράτεια στη διαρκή ικανοποίηση των επιθυμιών μας! Σκεφτείτε τι πρόταση ζωής προβάλλει η Εκκλησία μας, στην καταναλωτική αδηφαγία και εγωιστική αυτάρκεια του ανθρώπου μιλά για τον περιορισμό των αναγκών και την ταπείνωση και του σώματος και της ψυχής!
Σαρακοστή ακόμα σημαίνει επαναβίωση του λατρευτικού στοιχείου της Εκκλησίας. Η κατάνυξη στις προηγιασμένες λειτουργίες, η προσευχή στην Παναγιά μας με τους Χαιρετισμούς της, εκείνες οι ωραιότατες λειτουργίες του Μ. Βασιλείου κάθε Κυριακή, το Μεγάλο Απόδειπνο και ο θρηνητικός Μεγάλος Κανόνας, ποιητικά κείμενα ύψιστης αξίας, αλλά και παρουσίασης ενός τρόπου ζωής που απεικονίζει τη Βασιλεία του Θεού. Στον σύγχρονο κόσμο της κραυγής, του φτηνού εντυπωσιασμού, των δυνατών ήχων και της χειρίστης ποιότητας μουσικής, η εκκλησιαστική λατρεία μιλά στην ψυχή του ανθρώπου μυστικά, με τους κατανυκτικούς βυζαντινούς ψαλμούς της, το ιλαρόν φως των κεριών, με τη μετοχή του ανθρώπου στο Σώμα και το Αίμα του Χριστού, με την ελπίδα στο πρόσωπο της Παναγίας, με την μετοχή στο χρόνο του ουρανού και την αποφυγή του άγχους της γης! Στον κόσμο που προβάλλει ως ιδανικό του την τάση του ανθρώπου να τα προλαβαίνει όλα και την παντοκρατορία της Τεχνολογίας και των νέων όπλων, η Εκκλησία προβάλλει την προσευχή ως έκφραση αγάπης προς το Θεό και το συνάνθρωπο, την ευχαριστία προς το Θεό για το αγαθό της ζωής και την εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Του για μας! Η φράση των Πατέρων «Κύριε όπως ξέρεις και όπως θέλεις, ελέησέ με» είναι η επανάσταση της Εκκλησίας στον ακτιβισμό του κόσμου!
Αλλά υπάρχει κι ένα τρίτο στοιχείο στη Σαρακοστή που της προσδίδει ουσία. Είναι το στοιχείο της χαρμολύπης! Αυτό σημαίνει ότι για την Εκκλησία μας αυτή η περίοδος είναι η αποτύπωση της πραγματικής ιστορίας του καθενός ανθρώπου. Λύπη για την εξορία μας από τον Παράδεισο που για μας δεν είναι τίποτε άλλο από την αγάπη και την κοινωνία με το Θεό, λύπη και μετάνοια για τις αμαρτίες μας, λύπη για τα επικείμενα πάθη του Χριστού, αλλά και για ό,τι μας βασανίζει στη ζωή μας, αλλά ταυτόχρονα και χαρά για την παρουσία του Θεού στη ζωή μας, χαρά για την ξαναγεννημένη επιθυμία για το Θεό, ειρήνη για την επιστροφή μας στο σπίτι Του που είναι η Εκκλησία, είναι η χαρά της επικείμενης Ανάστασης που δεσπόζει ακόμα και στις πένθιμα κατανυκτικές Ακολουθίες της κυρα-Σαρακοστής!
«Πάντα τη Μεγάλη Παρασκευή, να ‘σαι μόνος σαν το Χριστό προσμένοντας το τελευταίο καρφί, το ξύδι, τη λόγχη. Τις ζαριές ν’ ακούς ατάραχα στο μοίρασμα των υπαρχόντων σου, τις βλαστήμιες, τις προκλήσεις, την αδιαφορία. Πριν την Παρασκευή δεν έρχεται η Κυριακή, τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων της Μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας. Μην ξαφνιαστείς, μη φοβηθείς στ’ απρόσμενο σουρούπωμα. Οι μπόρες του ουρανού δε στερεύουν. Η ξαστεριά θα ’ρθεί το Σαββατόβραδο. Τότε λησμονάς τα μαρτύρια των δρόμων της μεγάλης Παρασκευής της ζωής μας»(Μοναχός Μωϋσής). Είναι όμορφη η κυρα-Σαρακοστή. Γιατί μας φέρνει κοντά στην Ανάσταση. Κι όταν αυτή θα έρθει θα λησμονήσουμε τους κόπους και το δάκρυ. Και θα γευτούμε τη χαρά και το φως της καινούριας ζωής! Στη βουή του κόσμου, στα πάθη των ανθρώπων, στο χάος του τίποτα ένα νόημα ζωής, ένας κόσμος βασισμένος στην αγάπη, την προσευχή, την κάθαρση ανατέλλει μπροστά μας. Ας τον γευτούμε κι ας τον περπατήσουμε! Τον έχουμε ανάγκη! Καλή Σαρακοστή!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Κείμενο γραμμένο στις 26 Φεβρουαρίου 1998


πηγή http://themistoklismourtzanos.blogspot.gr/2012/02/blog-post_26.html?spref=bl


Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Από αγάπη...


Κάποτε ο αββάς Σιλουανός με τον υποτακτικό του Ζαχαρία έφθασαν σε ένα μοναστήρι. Οι αδελφοί του μοναστηριού, πριν οι δύο επισκέπτες συνεχίσουν το δρόμο τους, από αγάπη και μόνο θέλησαν να τους προσφέρουν λίγο φαγητό.
Αφού έφαγαν, ξεκίνησαν πάλι για τον προορισμό τους. Βαδίζοντας μέσα στην έρημο, ο υποτακτικός είδε μία πηγή με νερό και ρωτάει τον γέροντά του:

-Γέροντα, είναι ευλογημένο να πιω λίγο νερό;
-Παιδί μου Ζαχαρία, σήμερα νηστεύουμε, του απαντά ο γέροντας.
Ο υποτακτικός, σαστισμένος κάπως από την απάντηση του γέροντας , ξαναρωτάει:
-Μα, γέροντα, πριν λίγο δεν φάγαμε στο μοναστήρι;
-Ναι, φάγαμε. Αλλ’ εκεί φάγαμε από αγάπη για τους αδελφούς. Τώρα εμείς θα συνεχίσουμε την νηστεία μας.


Read more: http://alliotikathriskeytika.blogspot.com/2013/11/blog-post_7848.html#ixzz2l6qpzxbO
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...