Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διακονία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διακονία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Έφηβοι Ρομά από τον Δενδροπόταμο κατασκευάζουν ρομπότ και διακρίνονται στην Αμερική!

 

Ανήλικοι Ρομά από τον Δενδροπόταμο κατασκεύασαν ρομπότ και διακρίθηκαν στις ΗΠΑ
“Παιδιά από τον Δενδροπόταμο να πάνε στην Αμερική; Πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο!”: με τη φράση αυτή, ο Θοδωρής, μόλις “δέκα και μισό χρονών”, όπως συστήνεται, περιγράφει τον ενθουσιασμό του για το γεγονός ότι μια ομάδα παιδιών Ρομά από τη Θεσσαλονίκη θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ τον Απρίλιο και, μάλιστα, για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Ρομποτικής, που θα πραγματοποιηθεί εκεί.
Η αρχική ιδέα των παιδιών από τον Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης ήταν να δημιουργήσουν ένα ρομπότ, το οποίο θα γεφυρώνει ρήγματα από σεισμούς, απλώνοντας βραχίονες στις δύο άκρες του χάσματος. Πιθανότατα, όταν ξεκίνησαν να συναρμολογούν -και να προγραμματίζουν τα ίδια!- το ρομπότ τους για τον διαγωνισμό παγκόσμιας ακτινοβολίας First Lego League (FLL), που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η κατασκευή τους δεν θα γεφύρωνε μόνο ρήγματα, αλλά -τρόπον τινά- και την… απόσταση Ελλάδας – Ηνωμένων Πολιτειών!
Τα δέκα παιδιά της ομάδας “FAR.GO.Bots”, ηλικίας δέκα έως 15 ετών, συνοδευόμενα – μεταξύ άλλων – από τον μέντορά τους, τον πατέρα Αθηναγόρα, θα ταξιδέψουν στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ κατά το τελευταίο δεκαήμερο του Απριλίου, προκειμένου να συμμετάσχουν στο παγκόσμιο φεστιβάλ LEGO (LEGO World Festival). Η ομάδα, που στο πλαίσιο του διαγωνισμού της Θεσσαλονίκης έλαβε τη διάκριση της “έμπνευσης” στις βασικές αξίες (core values) της διοργάνωσης λόγω της πρωτοτυπίας της κατασκευής της, τράβηξε την προσοχή και του κοινωφελούς Ιδρύματος LEGO (LEGO Foundation).
“Τώρα πια, θέλω να σπουδάσω προγραμματιστής υπολογιστών”
Έτσι, με τη στήριξη και του Ιδρύματος, τα παιδιά ετοιμάζουν τώρα τις αποσκευές τους για το Σεντ Λούις και στις φωνές τους, στα πρόσωπά τους, ο ενθουσιασμός είναι εμφανής με την πρώτη ματιά. Όπως λέει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο 13χρονος Δαβίδ, τώρα που γνώρισε τη ρομποτική, θα ήθελε να σπουδάσει προγραμματιστής υπολογιστών και, γιατί όχι, να ασκήσει το επάγγελμά του στο εξωτερικό. Θα ήθελε πολύ να δουλέψει σε μια ξένη χώρα, σημειώνει. “Η συμμετοχή στον διαγωνισμό μού έμαθε επίσης την ομαδικότητα, τη συνεργασία”συμπληρώνει.
“Πριν από δέκα χρόνια, τα παιδιά εδώ δεν πήγαιναν ούτε δημοτικό. Τώρα πηγαίνουν στην Αμερική”
Από την πλευρά του, ο μέντορας της ομάδας, πατέρας Αθηναγόρας, σημειώνει:
“Πριν από δέκα χρόνια, πολλά παιδιά από την περιοχή αυτή, από το γκέτο του Δενδροποτάμου, δεν πήγαιναν ούτε στο δημοτικό σχολείο [...] Και τώρα έχουμε δέκα μικρούς Ρομά επιστήμονες. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι να βλέπεις να προοδεύουν παιδιά, που το μέλλον τους θα ήταν η συνέχεια της ιστορίας της περιοχής. Εδώ είμαστε πάνω από 200 εθελοντές και είναι μεγάλη χαρά να βλέπουμε ότι αυτό που κάνουμε πιάνει τόπο. Αυτό που συνέβη, πολλοί δεν μπορούν να το πιστέψουν. Και κάποιοι εδώ στον Δενδροπόταμο, που σκέφτονταν απλοϊκά ότι οι τσιγγάνοι δεν πηγαίνουν ούτε σχολείο, βλέπουν τώρα ότι ο τσιγγάνος όχι απλά πηγαίνει σχολείο, αλλά πηγαίνει και στην Αμερική!”.
“Άλλαξε ακόμη και ο τρόπος που σκέφτομαι!”
Ο 11χρονος Αλέξανδρος δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για την εμπειρία που έζησε στον διαγωνισμό της Θεσσαλονίκης, αλλά και για το ταξίδι στην Αμερική.“Ευχαριστήθηκα πάρα πολύ με τη διάκριση της έμπνευσης που λάβαμε στον διαγωνισμό. Δεν πήγε τζάμπα η δουλειά μας τόσο καιρό!”, λέει, ενώ ο συνομήλικός του Σταύρος παρατηρεί ότι όσα έζησε άλλαξαν ακόμη και τον τρόπο που σκέφτεται. “Έμαθα να βάζω τα καλώδια σε ένα ρομπότ, να προγραμματίζω. Και θα πάω και στην Αμερική. Αυτή θα είναι μια εμπειρία αξέχαστη!”.
Ο 14χρονος Κωνσταντίνος ενθουσιάστηκε με τον τρόπο που τα παιδιά συνεργάστηκαν στο πλαίσιο του διαγωνισμού της Θεσσαλονίκης. “Ήμασταν σαν αδέρφια. Και μέσα στην ομάδα, που συνεργαστήκαμε όλοι τόσο καλά μεταξύ μας, και έξω από αυτή. Γνωρίσαμε παιδιά από όλη την Ελλάδα, από την Αθήνα, την Κομοτηνή, την Ξάνθη! Είμαι πολύ ενθουσιασμένος!” λέει. Ο πατέρας Αθηναγόρας εξηγεί ότι ακόμη και ενόσω ο διαγωνισμός της Θεσσαλονίκης βρισκόταν σε εξέλιξη, τα παιδιά σκέφτονταν τι όνομα θα δώσουν στο ρομπότ με το οποίο θα διαγωνιστούν στο FLL του 2015. Σκέφτονται, όπως λέει, να ονομάσουν την ομάδα τους “Μυρμιδόνες” και να συνδυάσουν τη νέα κατασκευή τους με την ιστορία του Αχιλλέα.
Οι ομογενείς ανοίγουν τα σπίτια τους στους μικρούς επιστήμονες
Το μικρό αυτό θαύμα για τα παιδιά της περιοχής, που μοιάζει με παραμύθι, άρχισε να συμβαίνει όταν το Ίδρυμα Lego πρόσεξε την ιδιορρυθμία της περιοχής του Δενδροποτάμου και είδε τις προσπάθειες των παιδιών. “Το Ίδρυμα LEGO, το οποίο ασχολείται με την προώθηση της εκπαίδευσης σε περιοχές του κόσμου που θεωρούνται ‘δύσκολες’, άνοιξε μια θέση για τη συμμετοχή της ομάδας ‘FAR.GO.Bots’ στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ του Σεντ Λούις. Το Φεστιβάλ αυτό περιλαμβάνει όλες τις διοργανώσεις των διαγωνισμών FLL, δηλαδή αυτές που απευθύνονται σε παιδιά έξι έως εννέα και εννέα έως 16 ετών, σε εφήβους 16-18 και σε νέους μέχρι 25 ετών” εξηγεί ο εκπαιδευτικόςΚώστας Βασιλείου, εκ μέρους του μη κερδοσκοπικού αγαθοεργούς σωματείου “EDU – ACT”, που διοργάνωσε τον διαγωνισμό στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, η επικείμενη συμμετοχή των παιδιών στο Φεστιβάλ κινητοποίησε -όπως λέει- και την ελληνική ομογένεια στο Σεντ Λούις, με οικογένειες ομογενών να προθυμοποιούνται να φιλοξενήσουν δύο παιδιά έκαστη, στα σπίτια τους.
Η αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα στηρίζει την όλη προσπάθεια, ενώ “γενικά προωθήθηκαν τάχιστα όλες οι διαδικασίες για τη μετάβαση των παιδιών στις ΗΠΑ”. Από την πλευρά του, ο πατέρας Αθηναγόρας σημειώνει ότι οι ομογενείς έχουν “αγκαλιάσει” την όλη προσπάθεια. “Εκτός του ότι θα μας φιλοξενήσουν στα σπίτια τους, κάθε μέρα θα έχουμε τραπέζι και σε διαφορετική ενορία, ώστε να τους γνωρίσουμε όλους και να μας γνωρίσουν όλοι” λέει, ενώ ιδιαίτερη μνεία κάνει και στη στήριξη που έλαβαν τα παιδιά τόσο από το Ίδρυμα Lego, που προσφέρει 10.000 δολάρια, όσο και κυρίως από το Ίδρυμα Μποδοσάκη, που ανέλαβε καλύψει όλα τα υπόλοιπα έξοδα.
“Ανυπομονούμε να συναντήσουμε την ομάδα!”
Στην επιστολή που έστειλε για τη συμμετοχή τής Ομάδας στο Φεστιβάλ, το Ίδρυμα LEGO υπογραμμίζει (σε ελεύθερη μετάφραση): “Αποφασίσαμε να δώσουμε στους ‘Far-Go-Bots’ την επιλογή να συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ του Σεντ Λούις [...] Είμαστε πεπεισμένοι ότι στηρίζοντας αυτή την ομάδα, μπορούμε να βοηθήσουμε στο να κάνουμε τη διαφορά [...]“ Το σίγουρο είναι ότι θα αποτελέσει εμπειρία ζωής για τα παιδιά. Θα έρθουν σε επαφή με συνομηλίκους τους από όλον τον κόσμο- και θα έχουν την ευκαιρία να συνεχίσουν το ταξίδι τους στον κόσμο του FLL. Ανυπομονούμε να συναντήσουμε την ομάδα!”. Στην ίδια επιστολή διευκρινίζεται ότι οι πρωτοβουλίες του Ιδρύματος ουδεμία σχέση έχουν με τον επιχειρηματικό όμιλο της LEGO ή με τον κλάδο της εκπαίδευσης αυτού (LEGO Education).
Οι πρωταθλητές ετοιμάζονται για την Παμπλόνα
Στο μεταξύ, ο κ. Βασιλείου διευκρινίζει ότι η συμμετοχή των “FAR.GO.Bots” στο Φεστιβάλ, η οποία “ενορχηστρώθηκε” από το Ίδρυμα Lego, είναι ανεξάρτητη από εκείνη των τριών ομάδων, που έλαβαν τα πρώτα βραβεία στον διαγωνισμό της Θεσσαλονίκης. Χάρη στη βράβευσή τους για τη συνολική αρτιότητα του ρομπότ που κατασκεύασαν, οι τρεις ομάδες απέκτησαν τη δυνατότητα συμμετοχής στον φετινό παγκόσμιο διαγωνισμό FLL, στο τέλος Μαΐου στην Παμπλόνα της Ισπανίας (σ.σ. πρόκειται για τις ομάδες“RoboRockers”, από το πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Πανεπιστημίου Μακεδονίας, “Robot Masters” από το Ελληνογαλλικό Κολλέγιο ΔΕΛΑΣΑΛ και “RoboTrainers” από το 1o Γυμνάσιο Κομοτηνής). Ενώ η Ελλάδα δικαιούταν μία θέση στον διαγωνισμό -για την ομάδα που θα έπαιρνε το πρώτο βραβείο- η Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή στις ΗΠΑ, βλέποντας την ανταπόκριση του κοινού στο FLL στην Ελλάδα και την ποιότητα των συμμετοχών, αποφάσισε να “δώσει” τρεις θέσεις για τις προαναφερθείσες ομάδες, τις πρώτες στην τελική κατάταξη. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν 32 ομάδες.
Τι σημαίνει αλήθεια FAR.GO.Bots;
Αλήθεια… Από πού πήρε το όνομά της -“FAR.GO.Bots”- η ομάδα των μικρών Ρομά επιστημόνων; Το όνομα το εμπνεύστηκαν τα ίδια τα παιδιά και μέσα του “κρύβει” πολλά. Το “FAR” σημαίνει στα αγγλικά “μακριά”, αλλά είναι και τα πρώτα τρία γράμματα της λέξης “Φάρος” (σ.σ. το όνομα “Φάρος του Κόσμου” φέρει το Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων “ΡΟΜ”, που διοργάνωσε τη συμμετοχή των παιδιών στον διαγωνισμό). Το “Go” μεταφράζεται “πήγαινε” και οι μικροί επιστήμονες του Δενδροποτάμου θέλουν να προχωρήσουν μπροστά, να φτάσουν μακριά… Και το “bots” προέρχεται απ’ τα “robots”.“To ρομπότ μας, εξηγεί ο πατέρας Αθηναγόρας, δεν γεφυρώνει μόνο σεισμικά ρήγματα. Γεφυρώνει και τον Δενδροπόταμο. Είναι ένας φάρος που γεφυρώνει αυτή την περιοχή με άλλες περιοχές της Ελλάδας”. Και, όπως αποδείχτηκε, και του κόσμου…
Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Οι Διακόνισσες



του Παναγιώτη Μελικίδη

Τήν πρώτη μαρτυρία την εντοπίζουμε στην προς Ρωμαίους Επιστολή, όπου μνημονεύεται η Φοίβη, η οποία ήταν «διάκονος της εκκλησίας εν Κεγχρεαίς» και «προστάτις πολλών εγενήθη» (Ρωμ. ις', 1-2). Τό 111 ή 112 μ.Χ ο Πλίνιος ο νεώτερος σε επιστολή του προς τον Τραϊανό αναφέρει την ύπαρξη διακόνων γυναικών στην Βιθυνία. Γιά το ίδιο θέμα κάνουν λόγο ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, ο Ωριγένης, η διασωθείσα σε συριακή μετάφραση «Διδασκαλία (των Αποστόλων)» και οι «Αποστολικές Διαταγές». Κανόνες Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων περιέχουν διατάξεις που αφορούν τις διακόνισσες.
Έτσι, για παράδειγμα, ο ιε' κανόνας της Δ' Οικουμενικής Συνόδου θέτει ως όριο χειροτονίας το τεσσαρακοστό έτος. Ακόμη και η νομοθεσία των βυζαντινών αυτοκρατόρων θίγει το θέμα' η 3η Ιουστινιάνειος νεαρά ορίζει ότι στον ναό της Αγίας Σοφίας πρέπει να υπηρετούν 40 Διακόνισσες. Νά προσθέσουμε επίσης στις ιστορικές πηγές και τις επιτύμβιες επιγραφές που καλύπτουν ένα χρονικό φάσμα από τα τέλη του 2ου μέχρι τον 6ο αιώνα.
Στό σημείο αυτό θα δούμε συνοπτικά τον θεσμό των διακονισσών από λειτουργική άποψη. Από τον 6ο μέχρι τον 8ο αιώνα διαμορφώθηκε πανηγυρικότερη τάξη ή ακολουθία ή «ευχή επί χειροτονίαν διακονίσσης».
Η χειροτονία έχει απόλυτη μορφολογική ομοιότητα με την χειροτονία του διακόνου. Ενώ όμως κατευθείαν μετά την χειροτονία ανατίθεται στον διάκονο η υπηρεσία του θυσιαστηρίου, οι διακόνισσες δεν αναλαμβάνουν καμμία υπηρεσία που να σχετίζεται με το θυσιαστήριο. Μερικά από τα καθήκοντά τους ήταν η φύλαξη των εισόδων του Ναού, ώστε να μήν εισέλθη άπιστος ή αμύητος, φρόντιζαν επίσης την καθαριότητά του, έδιναν το σύνθημα της συμμετοχής των γυναικών στο «υποψάλλειν», μετέδιδαν την θ. Ευχαριστία κατ’ οίκον στις γυναίκες σε εξαιρετικές περιπτώσεις, αλλά η σπουδαιότερη λειτουργική υπηρεσία ήταν αυτή του βαπτίσματος των γυναικών. Επειδή στην αρχαία Εκκλησία δεν υπήρχε ο νηπιοβαπτισμός, η παρουσία τους ήταν αναγκαία για την κόσμια τέλεση του μυστηρίου.
Οι διακόνισσες βοηθούσαν στην ένδυση και έκδυση των βαπτιζομένων και διενεργούσαν την επίχριση του σώματος διά του εφορκιστού ελαίου και του αγίου μύρου, εφ’ όσον ο Επίσκοπος ή ο Ιερέας έχριε μόνο το μέτωπο. Είναι αναγκαίο να υπογραμμίσουμε ότι οι διακόνισσες σε καμμία περίπτωση δεν αναλάμβαναν πρεσβυτερικά καθήκοντα. Ο άγιος Επιφάνιος τονίζει χαρακτηριστικά «ότι το μέν διακονισσών τάγμα εστίν εις την Εκκλησίαν αλλ’ ουχί εις το ιερατεύειν».
Στήν Ανατολή διακόνισσες χειροτονούνταν μέχρι το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά κατά τούς τελευταίους βυζαντινούς χρόνους φαίνεται ότι αυτό συνέβαινε σπανιότερα εξαιτίας της αποξένωσης των διακονισσών από την ενοριακή ζωή και του περιορισμού τους στα μοναστήρια. Επίσης, μετά την καθιέρωση του νηπιοβαπτισμού η ύπαρξή τους δεν ήταν αναγκαία τόσο για την κατήχηση όσο και για την τέλεση του βαπτίσματος.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
- ΜΑΡΤΙΟΣ 2002
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...