Semantron Trance

Άνοιξη στο Άγιον Όρος... ένα εκπληκτικό βίντεο

καλό μήνα !

πηγή   http://lllazaros.blogspot.gr/2015/03/blog-post_30.html?spref=bl

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ - Η πορεία του Ορθόδοξου μοναχισμού

Το ντοκιμαντέρ για το Άγιον Όρος του CBS 60 Minutes-Μέρος 1ο

Άγια Μετέωρα - Ιερά Μονή Βαρλαάμ

 

 

το βρήκαμε εδώ http://trelogiannis.blogspot.gr/2015/01/blog-post_749.html?spref=bl

δ.ε.17 χριστιανική άσκηση - μοναχισμός

χριστιανική άσκηση μοναχισμός from desphan

Ερμηνεία του μοναχικού σχήματος

 

09ΜΆΙ

Το Μοναχικό ή αγγελικό σχήμα

Αυτό είναι το μοναχικό ή αγγελικό σχήμα. Όποιος γίνεται μεγαλόσχημος μοναχός, φορά­ει το σχήμα, που είναι το σύμβολο του δεύ­τερου βαπτίσματος του.
Έχει κεντημένο πάνω του, με κόκκινη κλωστή, το Σταυρό, πάνω στο Γολ­γοθά (που παριστάνεται σαν βάθρο), τη λόγχη και το σπόγγο – σύμβολα του Πάθους του Κυρίου μας. Ας δούμε τί συμβολίζουν τα κεντημένα γράμματα πάνω στο μοναχικόσχήμα.

Οι πρώτες σειρές έχουν εύκολους συμβολι­σμούς.
ΤT ΔΦ   Τούτο το Σχήμα Δαίμονες Φρίττουσι. (Δηλαδή, αυτό το αγγελικό σχήμα το τρέμουν οι δαίμονες).
ΡΡ ΔΡ  Ρητορικοτέρα Ρημάτων, Δακρύων Ροή (Δηλαδή κι απ’ τα πιο περίτεχνα λόγια, αξίζουν περισσότερο τα δάκρυα της μετάνοιας, που δείχνουν αληθινή αγάπη για τον Θεό).
XX XX  Χριστός Χριστιανοίς Χαρίζεται Χάριν (Στους Χριστιανούς ο Χριστός χαρίζει την χάρη Του).

ΘΘ ΘΘ   Θεού Θέα Θείον Θαύμα. (Δηλαδή δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα, λαμπρότερη ομορφιά, πιο ανείπωτη χαρά, απ’ το ν’ απολαμβάνεις τη θέα του θεϊ­κού προσώπου του Χριστού)

ΕΕ ΕΕ   Εωσφόρος Έπεσεν. Εύρωμεν Εδέμ. (Δηλαδή απ’ τον εγωισμό του ο Εωσφόρος, ο λαμπρός άγγελος, έπεσε απ’ τον Παράδεισο. Εμείς, όμως, ας μην του μοιάσουμε. Ελάτε να βρούμε την Εδέμ, δηλαδή τον Παράδεισο).
Υπάρχει κι ακόμα μια εξήγηση γι’ αυτά τα σύμβολα: Ελένης Εύρεσις Εβραίων Έλεγχος. (Δηλαδή η αγία Ελένη βρήκε το σταυρό. Κι αυτός ο σταυρός, ελέγχει τους Εβραίους) .

ΦΧ ΦΠ  Φως Χριστού Φαίνει Πάσι. (Δηλαδή το φως της χάρης του Χριστού φωτίζει τα πάντα. Φωτίζει εμάς, τα πλάσματα Του κι όλη την πλάση).

ΤΚ ΠΓ   Τόπος Κρανίου Παράδεισος Γέγονεν. (Δηλαδή ο Γολγοθάς έγινε Παράδεισος. Γιατί ο Θάνατος, πέθανε, η αμαρτία νικήθηκε, πάνω στο σταυρό του Χριστού κι όλοι, ουρανός και γη, πανηγυρίζουν).

πηγή http://fdathanasiou.files.wordpress.com/2014/05/

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ-Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ

M E T E O R A

Meteora from TKYSSTD on Vimeo.

 

πηγή http://samakos9.blogspot.gr/2014/04/m-e-t-e-o-r-a.html?spref=bl

Ποιός είναι Μοναχός

 

γέρων Νικόδημος

 

Στην εκκλησιαστική παράδοση των Ελλήνων οι μοναχοί ήταν πρωτοπορία στο άθλημα της ελευθερίας, ριζοσπάστες στην άρνηση συμβάσεων και προσχημάτων, προσωπείων θωράκισης του εγώ. Φορούσαν το μαύρο ράσο, όπως οι χίπις τα κουρέλια στη δεκαετία του ’60, ανένταχτοι στις ταξικές διακρίσεις και στις υποκριτικές διαβαθμίσεις της κοινωνικής ιεραρχίας. Ρούχο του πένθους το ράσο δήλωνε την επιλογή συνειδητής αναμέτρησης με το αίνιγμα του θανάτου, την άρνηση ψευτοπαρηγόριας συμβιβασμού με οποιαδήποτε κτήση, εξουσιαστική απαίτηση, καύχηση για αρετές.

γέρων Γαβριήλ

 

Ο μοναχισμός στην εκκλησιαστική παράδοση των Ελλήνων σάρκωνε τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει παρά μία και μόνη πραγματική ελευθερία: Να ελευθερωθεί ο άνθρωπος από το εγώ του, από τις αναγκαιότητες (απρόσωπες ενστικτώδεις ορμές) της ατομικής του φύσης, την ύπουλη υποσυνείδητη ιδιοτέλεια. Και αυτή η απελευθέρωση να μην είναι αυτοσκοπός (εκζήτηση εγωτικής «τελειότητας»), αλλά μόνο προϋπόθεση για να αγαπήσει ο άνθρωπος άμετρα και απεριόριστα, να ερωτευθεί τον Εραστή Νυμφίο Θεό και κάθε πλάσμα του λογικό και άλογο.

 

 

 

 

γέρων Παϊσιος

 

Αυτοί οι πρωτοπόροι της ελευθερίας και του έρωτα έχτιζαν μοναστήρια ασύγκριτου κάλλους, πλούτου και αρχοντιάς. Γιατί τον άνθρωπο τον κάνει άρχοντα και καλλιτέχνη μόνο η ελευθερία από το εγώ, μόνο η ερωτική αυθυπέρβαση.

 

πηγ'η http://egolpio.wordpress.com/2008/10/05/monks/

«Το φρούριο». Η ορθόδοξη ταινία αποκάλυψη.

"Χαίρε και αγαλλιάσου, αψηφώντας το πόνο, διότι το όνομά σου είναι Άνθρωπος!"

▶ Το φρούριο - YouTube:

Είναι μια δοκιμασία για την ψυχή. Αν καταφέρεις να τη δεις έως το τέλος σημαίνει πως η καρδιά σου δεν έχει σκληρύνει ακόμα, δεν αποστασιοποιήθηκες από τον υπόλοιπο κόσμο κρυμμένος πίσω από ψηλούς τοίχους. Ταινία για το θαύμα. Θαύμα πραγματικό και όχι φανταστικό. Ταινία για τη θεραπεία των άρρωστων παιδιών και για την ίαση των ενήλικων. Στον κινηματογράφο πια η έννοια του ήρωα ταυτίζεται με σκληρότητα και μυϊκή δύναμη. Όμως βλέπετε πως γίνεται και αλλιώς. Ο ήρωας είναι αυτός που με τη δύναμη της καρδιάς μπορεί να κάνει το καλό. Εξάλλου υπάρχει τόσο λίγο καλό γύρω μας. Ακόμη δεν ξέρουμε τι είναι η ζωή. Είναι μια περίοδος εργασίας πριν από την αιωνιότητα ή μία απλή βολτούλα από το ένα σημείο στο άλλο;

Παραγωγή: 2007

Σκηνοθέτης: Μιχαήλ Σάδριν

Προβολή: ορθόδοξο τηλεοπτικό κανάλι «Γκλας»

Το 2009 η ταινία προβλήθηκε στο φεστιβάλ ορθόδοξης ταινίας και πήρε τα πρώτα βραβεία σε όλες τις κατηγορίες, με ομοφωνία κοινού και επιτροπής.

 

Τα γυρίσματα διήρκεσαν ένα χρόνο στο μοναστήρι Σβιάτο-Βαζνεσένσκι (Της Αναλήψεως) στα σύνορα με την Ρουμανία. Ο σκηνοθέτης μας δίνει την ευκαιρία να αναθεωρήσουμε τις αξίες της ζωής, μέσα από τα παραδείγματα των μοναχών, εφαρμόζοντας καθημερινά την εντολή της αγάπης.

Τα κεντρικά πρόσωπα είναι: ο ηγούμενος του μοναστηριού (που έγινε ο πατέρας για 29 υιοθετημένα παιδάκια, έχοντας ήδη τρία δικά του, δύο αγόρια και ένα κορίτσι), η αδελφότητα και τα παιδιά από το μοναστηριακό ορφανοτροφείο (150 ορφανά), πολλά από τα οποία είναι βαριά άρρωστα.

Αυτή η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα μεγάλο πνευματικό γεγονός. Μια ουράνια αγάπη εμφανίζεται πάνω στη γη.

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της ταινίας τα εξηγεί όλα:

«Σφίγγοντας τα δόντια μέχρι τριγμού, και τα χέρια μέχρι πόνου, χαίρε, διότι ζεις. Χαίρε με τη γαλαζόπετρα του ουρανού και με το ρουμπίνι της ηλιοβασιλέματος. Χαίρε με το μαργαρίτη της βρόχινης σταγόνας, διότι δεν μπορείς αλλιώς. Χαίρε με τη χαρά του πληγωμένου μαχητή, που κείται κάτω. Αν και η μάχη χάθηκε, η σημαία είναι ψηλά, και το όπλο δεν πετάχτηκε στη λάσπη, και δεν τρέχεις ντροπιασμένος, επειδή δεν έχεις πια πόδια... Και το μόνο που μένει είναι να πολεμάς μέχρι θανάτου. Και αν δεν μείνει πια τίποτα, χαίρε με μια άνωθεν χαρά για τον πλησίον σου. Χαίρε με την αγάπη των άλλων, χαίρε με τα γέλια των παιδιών που δεν είναι δικά σου. Ακόμα και όταν είναι μαύρα σύννεφα παντού χαίρε. Στη βροχή και στη λάσπη χαίρε. Χαίρε και αγαλλιάσου, αψηφώντας το πόνο, διότι το όνομά σου είναι Άνθρωπος!»

 

το βρήκαμε εδώ http://nzals.blogspot.gr/2013/11/blog-post_15.html?spref=bl

Μοναχός έκανε σπίτι του την κορυφή ενός βράχου

Οι άνθρωποι που θέλουν να έρθουν σε επαφή με το Θεό, συχνά αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια και να απομονωθούν από το «θόρυβο» της καθημερινότητας.

Ωστόσο, λίγοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να ζήσουν όπως ο Maxime Qavtaradze, ένας 59χρονος μοναχός στη Γεωργία που ζει σε απομόνωση, στην κορυφή ενός βράχου, εδώ και 20 χρόνια.



Ο σεβάσμιος μοναχός, χρησιμοποιεί για κατοικία μια εκκλησία που δεσπόζει στην κορυφή του βράχου Katskhi Pillar, 40 μέτρα πάνω από ένα μοναστήρι. Για να γίνει αντιληπτό το ύψος, ας σημειωθεί ότι η κατάβαση διαρκεί 20 λεπτά.

Οι απαραίτητες για την επιβίωσή του προμήθειες φτάνουν μέχρι εκεί με τη βοήθεια πιστών, που χρησιμοποιούν μια υποτυπώδη κατασκευή με σχοινιά. Ο Maxime Qavtaradze κατεβαίνει από το βράχο μόνο δύο φορές τη βδομάδα, ώστε να προσευχηθεί με τους πιστούς ακολούθους του.

                                                   

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο μοναχός πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια εργάζονταν σαν χειριστής γερανού. Οπότε η κατοίκηση σε αυτό το ύψος, ίσως δεν φαντάζει σε αυτόν τόσο δύσκολη.



 

«Είναι εδώ πέρα, στην ησυχία, που μπορείς να ακούσεις την παρουσία του Θεού», λέει.

Ο ίδιος δεν επιτρέπει σε άλλους να ανεβαίνουν εκεί και οι μοναδικοί επισκέπτες του είναι ιερείς που αναζητούν παρηγοριά στο μοναστήρι στους πρόποδες του βράχου.

                         

Εξαίρεση αποτέλεσε ο φωτογράφος Amos Chapple, ο οποίος όμως έπρεπε να περάσει 4 μέρες, περνώντας μέρος σε προσευχές 7 ωρών, μέχρι να του επιτραπεί να ανέβει και να φωτογραφήσει την εκκλησία στο βράχο...

http://xristianos.gr/