«Πεθαίνω, θα επιστρέψω σε 200 χρόνια»

Η 14χρονη Βρετανή ξεψύχησε τον Οκτώβριο αφότου κέρδισε το δικαίωμα να ψυχθεί μετά τον θάνατό

 της και να επανέλθει στη ζωή όταν θα υπάρχει θεραπεία για τον καρκίνο. Πήρε μόνη της την απόφαση

, βρήκε ακόμη πώς και πού θα μεταφερθεί ο οργανισμός της. Γιατί; Για τη μητέρα της 

Το πιο δύσκολο πράγμα για μία μητέρα είναι να αποδεχθεί ότι το παιδί της πεθαίνει από μία ασθένεια. 

Δεν το αποδέχεται, ούτε καν το χειρίζεται, απλώς παλεύει με τον χρόνο ελπίζοντας. 

Αλλά το χειρίστηκε η κόρη της. Αποδέχθηκε το γεγονός, ότι δηλαδή θα ξεψυχούσε λόγω μίας 

σπάνιας μορφής καρκίνου που διαγνώστηκε το 2015, αλλά δεν αποδέχθηκε τις προοπτικές για το

 μέλλον της: «Είμαι μόνο 14 ετών και δεν θέλω να πεθάνω».

Τον Αύγουστο του 2016 οι γιατροί της είπαν ότι είχε μόλις λίγες εβδομάδες ζωής. Εκείνη είχε ήδη 

κάνει την έρευνά της στο Διαδίκτυο: Πόσο έχουν προχωρήσει οι έρευνες θεραπείας του καρκίνου; 

Ποιες είναι οι προβλέψεις για το άμεσο ή μακρινότερο μέλλον; Και τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος

 για να διατηρηθεί ο οργανισμός του μέχρι εκείνο το μέλλον;

Βρήκε την απάντηση: κρυογονική επιστήμη. Να ψυχθεί ο οργανισμός της μετά τον θάνατό της μέχρι

 να βρεθεί η θεραπεία. Αρχισε την έρευνα. Προσπέρασε τον μύθο για τον «καταψυγμένο» Γουόλτ 

Ντίσνεϊ κι έσκαψε βαθύτερα. Διάβασε ότι η διαδικασία στη χώρα της, Βρετανία, είναι νόμιμη και ότι 

350 άνθρωποι στον κόσμο είναι σε «ψύξη» -μάλιστα υπάρχουν υποψήφιοι οι οποίοι έχουν ήδη 

υπογράψει το απαραίτητο συμβόλαιο! Κανένας, όμως, δεν έχει επαναφερθεί ακόμη στη ζωή. 

Οι επιστήμονες δεν μπορούν να δεσμευτούν ότι η μέθοδος είναι πετυχημένη.

Η μόνη πετυχημένη δοκιμή που έχει γίνει μέχρι σήμερα είναι στον εγκέφαλο ενός κουνελιού.

 Προς μεγάλη τους χαρά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τουλάχιστον φαινομενικά, ο εγκέφαλος ήταν 

ολόιδιος. Αλλά ακόμη κι αν κάνει τα απαραίτητα άλματα η τεχνολογία και η κρυογονική επιστήμη, 

κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σήμερα πώς ακριβώς θα επανέλθει ο ανθρώπινος οργανισμός 

στη ζωή στο μέλλον. Θα είναι ο ίδιος άνθρωπος; Εχουν δίκιο όσοι ισχυρίζονται ότι η προσωπικότητα, 

η μνήμη και οι δεξιότητες αποθηκεύονται στις διασυνδέσεις των νευρώνων; Θα μπορούν όλα αυτά 

τα δεδομένα να κωδικοποιηθούν και να αποθηκευτούν ενδεχομένως σε μία μηχανή; Δηλαδή θα

 αναστηθούν οι οργανισμοί ως ρομπότ; Πώς μπορείς να μεταφέρεις την πολυπλοκότητα του

 ανθρώπινου εγκεφάλου -τους 100δισ. νευρώνες!- σε έναν υπολογιστή;

Η έφηβη δεν βρήκε σαφείς απαντήσεις, μόνο τις λεπτομέρειες της διαδικασίας: Ακριβώς μετά τον

 θάνατο, προτού νεκρωθούν τα εγκεφαλικά κύτταρα λόγω έλλειψης οξυγόνου, το αίμα του νεκρού 

οργανισμού αφαιρείται και αντικαθίσταται από ένα αντιψυκτικό υγρό, που αποτρέπει τη διαμόρφωση 

κρυστάλλων. Το σώμα ψύχεται σταδιακά στους -70 βαθμούς Κελσίου, καλύπτεται με στεγνό πάγο

 και αποθηκεύεται μέσα σε έναν ειδικό υπνόσακο κι ύστερα σε μία δεξαμενή που βρίσκεται σε

 ειδικά δωμάτια συντήρησης.

Εντόπισε την πιο «κλασική» συμφωνία που προσφέρει αμερικανική εταιρεία Cryonics Institute, 

μία από τις τρεις στον κόσμο. Βρήκε ακόμη και πώς θα μεταφερόταν η σορός της στο Μίσιγκαν 

καθώς και τη μοναδική βρετανική (εθελοντική) οργάνωση που παρέχει τις απαιτούμενες υπηρεσίες

. Η μέθοδος θα κόστιζε 37.000 λίρες (43.000 ευρώ).

Στη χώρα της δεν υπήρχε προηγούμενο για αντίστοιχες περιπτώσεις σε ανήλικα παιδιά. Επομένω ς,

 θα χρειαζόταν την άδεια των γονέων της. Η μητέρα συμφώνησε, αλλά ο πατέρας της με τον οποίο

 είχαν διακοπεί οι επαφές από το 2008, διαφώνησε. «Ακόμη κι αν η βρεθεί η θεραπεία, ακόμη κι

 αν επιστρέψει στη ζωή σε 200 χρόνια, μπορεί να μην βρει κανέναν συγγενή, να μη θυμάται 

τίποτε. Μπορεί να βρεθεί σε μία κατάσταση απελπισίας –θα είναι μόλις 14 ετών- στις ΗΠΑ», 

είχε πει ο ίδιος, ο οποίος έχει επίσης προσβληθεί από καρκίνο. Ακολούθησε ένας ακόμη 

τσακωμός ανάμεσα στους γονείς για την κόρη τους. Ποιος από τους δύο είχε δίκιο;

Η 14χρονη ασθενής ανέλαβε να πείσει η ίδια, μαζί με μία δικηγόρο, τους δικαστές. «Μου ζητήθηκε

 να εξηγήσω γιατί θέλω να ικανοποιηθεί αυτό το ασυνήθιστο αίτημά μου. Είμαι μόνο 14 ετών

 και δεν θέλω να πεθάνω, αλλά ξέρω ότι αυτό θα συμβεί. Αν διατηρηθώ με την κρυογονική 

επιστήμη έχω μία ελπίδα να θεραπευτώ και να ξυπνήσω – έστω και ύστερα από εκατοντάδες

 χρόνια»,έγραψε σε επιστολή η οποία διαβάστηκε στο δικαστήριο, στις 6 Σεπτεμβρίου. «Δεν θέλω

 να με θάψουν. Θέλω να ζήσω και να ζήσω περισσότερο και πιστεύω ότι στο μέλλον μπορεί να

 έχουν βρει μία θεραπεία για τον καρκίνο και να μπορέσουν να με ξυπνήσουν. Θέλω να έχω

 αυτή την ευκαιρία. Αυτή είναι η επιθυμία μου».

Την ικανοποίησαν για πρώτη φορά στην ιστορία της Βρετανίας. Ο δικαστής Πίτερ Τζάκσον, είχε 

γνωρίσει το κορίτσι από κοντά στο νοσοκομείο, συγκινήθηκε από τον «γενναίο τρόπο με τον οποίο

 η 14χρονη αντιμετώπιζε το αδιέξοδο της ζωής της» και τελικά εκπλήρωσε το αίτημά της,

 αποφασίζοντας ότι δεν χρειάζεται η συναίνεση και των δύο γονέων, ειδικά σε αυτή την περίπτωση.

Τις τελευταίες ημέρες το κορίτσι έλεγε στους συγγενείς της: «Πεθαίνω. Θα επιστρέψω σε 200

 χρόνια». Ξεψύχησε στις 17 Οκτωβρίου. Ακολούθησαν ενστάσεις, γράμματα προς το νοσοκομείο,

 παρατηρήσεις από το προσωπικό του νοσοκομείου ότι τις τελευταίες ημέρες η μητέρα ήταν

 περισσότερο απασχολημένη με τις διαδικασίες που θα ακολουθούσαν μετά το θάνατο του παιδιού 

της, παρά με το ίδιο το μελλοθάνατο παιδί της. Γι’ αυτό διεκδίκησε το δικαίωμά της να ψυχθεί η έφηβη.

 Βρήκε μία παρηγοριά για την ίδια κι έναν τρόπο να χειριστεί τον θάνατό της η μητέρα της.

πηγή  http://www.protagon.gr/epikairotita/44341279541-44341279541

το πρότεινε η Katerina Varela

Το πλοίο που βυθιζόταν και η βάρκα που χωρούσε μόνο ένα άτομο

Μια δασκάλα που δίδασκε στην τάξη της, αποφάσισε να πει στα παιδιά μια καταπληκτική ιστορία.

Η ιστορία της μιλούσε για ένα κρουαζιερόπλοιο που βυθίζονταν και για ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να σωθεί μπαίνοντας σε μια σωστική λέμβο. Δυστυχώς όμως ανακάλυψαν ότι στη βάρκα υπήρχε χώρος μόνο για ένα άτομο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ήθελε να διδάξει στα παιδιά της η δασκάλα με αυτή την ιστορία..

«Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους. Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα.

Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση».

Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:

«Τι νομίζετε ότι του φώναξε;»

Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε: «Σε μισώ!», «Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Νόμιζα ότι με αγαπούσες».

Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό. Τον ρώτησε τι πίστευε ότι φώναξε η σύζυγος και αυτός της απάντησε:

«Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»».

Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε: «Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;»

Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά: «Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της».

Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή:

«Η απάντηση είναι σωστή».

Το πλοίο τελικά βυθίστηκε και όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ξεφύγουν σκοτώθηκαν. Ο άντρας πήγε στο σπίτι και μεγάλωσε την κόρη τους μόνος του. Πολλά χρόνια αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η κόρη τους βρήκε τυχαία το ημερολόγιο του και διάβασε ολόκληρη την ιστορία. Ανακάλυψε ότι η μητέρα της, λίγο πριν επιβιβαστεί στο πλοίο, είχε διαγνωσθεί με μια ανίατη ασθένεια. Την κρίσιμη στιγμή, ο πατέρας έκανε αυτό που πίστευε ότι ήταν σωστό. Όχι για αυτόν, αλλά για την κόρη τους.

«Ήθελα τόσο να μείνω μαζί σου στο πλοίο αγαπημένη μου. Ήθελα να πεθάνουμε μαζί. Αλλά για χάρη της κόρης μας, επέλεξα να σε αφήσω μόνη», έγραφε στο ημερολόγιό του».

Τα παιδιά έμειναν για αρκετά λεπτά σιωπηλά μόλις η δασκάλα τελείωσε την ιστορία της.

Η δασκάλα τότε προσπάθησε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν το νόημα αυτής της ιστορίας:

«Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και πολλές φορές πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να επικεντρώνεται κάποιος μόνο στην επιφάνεια και να κρίνει τον άλλον χωρίς να προσπαθήσει πρώτα να κατανοήσει τις πράξεις του.

Άν έχετε βγει να φάτε με κάποιον φίλο και προσφερθείτε να πληρώσετε τον λογαριασμό, δεν το κάνετε γιατί έχετε πολλά χρήματα αλλά γιατί βάζετε την φιλία σας πάνω από τα χρήματα.

Εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες στη δουλειά τους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί, αλλά επειδή καταλαβαίνουν την έννοια της ευθύνης.

Όσοι ζητούν συγγνώμη μετά από έναν καυγά, δεν το κάνουν επειδή ξέρουν ότι υποστήριζαν την λάθος άποψη, αλλά επειδή εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο δίπλα τους.

Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας χρωστάνε κάτι, αλλά επειδή σας βλέπουν ως ένα αληθινό φίλο.

Εκείνοι που σας τηλεφωνούν συχνά, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, αλλά επειδή είστε στην καρδιά τους.

Μια ημέρα, όλοι θα αναγκαστούμε να χωρίσουμε από αυτούς που έχουμε σήμερα δίπλα μας. Θα χάσετε τις κουβέντες σας, θα ξεχάσετε τα όνειρο που κάνατε μαζί τους. Οι ημέρες θα περάσουν, τα χρόνια θα φύγουν και μια μέρα τα παιδιά σας θα δουν μερικές φωτογραφίες και θα σας ρωτήσουν:

«Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;»

Και εσείς θα χαμογελάσετε με αόρατα δάκρυα, και θα τους απαντήσετε:

«Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους πέρασα τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.»

____________________

Πηγή:  dinfo.gr

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Διλήμματα

Στόχοι: λήψη αποφάσεων, κριτική σκέψη, ηθική ανάπτυξη, έκφραση, κοινωνική ευθύνη.

Χώρος: εσωτερικός ή εξωτερικός.

Υλικά: φωτοτυπίες.

__________________________________________

              Τα ηθικά διλήμματα είναι καταστάσεις κατά τις οποίες υπάρχει ανάγκη επιλογής μεταξύ δύο αντίθετων προτάσεων/λύσεων, οι οποίες έχουν τα ανάλογα επώδυνα αποτελέσματα. 
Τα διλήμματα χρησιμοποιούνται για θέματα ηθικών αξιών, τα οποία έχουν διλημματική φύση και προτείνονται, γιατί βοηθούν τους μαθητές να συσχετίσουν τις απόψεις τους με τις απόψεις άλλων, να αναγνωρίσουν τις παραδοχές τους, να συνειδητοποιήσουν τις συνεπαγωγές και να στηρίξουν με λογικά επιχειρήματα τις απόψεις τους. 
Η σύνθεση ενός τέτοιου διλήμματος δεν είναι εύκολη υπόθεση. 
Πρέπει να παρουσιάζει μια κατάσταση για την οποία οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να αναρωτηθούν και να αποφασίσουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος και να πάρουν μόνοι τους την κρίσιμη απόφαση. Η απόφαση/λύση, που φαίνεται καλύτερη, θα πρέπει να έχει για κάποιους αντίθετα αποτελέσματα, ενώ η κατάσταση μπορεί να οδηγεί σε αποφάσεις που είναι οριακές ή καταπατούν τις κανόνες. Κάποια τέτοια διλήμματα συνέθεσαν ειδικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτούσια, αν εξυπηρετούν το μάθημα.

     Δημιουργούνται μαθητές 4-6 μαθητών και δίνεται σε αυτούς φωτοτυπημένη η ιστορία ενός διλήμματος. Τους δίνεται χρόνος 15 λεπτών για να συζητήσουν και να καταλήξουν ομαδικά σε μια συνειδητή απόφαση. Γίνεται συζήτηση και σε αυτή ο εκπαιδευτικός θέτει ερωτήματα, που οδηγούν  σε αναστοχασμό:  1) η απόφαση σας επηρεάζει άλλους ανθρώπους, ποιους, 2) η απόφαση σας παραβαίνει κάποιους κανόνες ή νόμους, 3) μπορείτε να μοιραστείτε την απόφαση σας με την οικογένεια σας, τους φίλους σας ή τους δασκάλους, 4) η απόφαση σας αντιμετωπίζει το πρόβλημα ή απλά το καλύπτει, 5) αν εσείς ήσασταν πρωταγωνιστής της ιστορίας θα πράττατε όσα αποφασίσατε, 6) η απόφαση σας σέβεται τις αξίες, τα πιστεύω, την ελευθερία, τα δικαιώματα των άλλων, 7) υπάρχουν κάποιες μελλοντικές συνέπειες από την απόφαση σας, για ποιους;

Κατόπιν δίνεται πέντε λεπτά χρόνος να ξανασκεφτούν την απόφαση τους. Κλείνοντας γίνεται συζήτηση αν άλλαξε η απόφαση τους και γιατί και παρέχεται, στο τέλος, ένα λεπτό περισυλλογής για να σκεφτούν πόσες διαφορετικές απόψεις υπάρχουν για ένα θέμα και πως οι πράξεις του καθενός έχουν επιπτώσεις και στη ζωή των άλλων.

Απόσπασμα από το βιβλίο του συναδέλφου Μάριου Κουκουνάρα - Λιάγκη

Παραδείγματα

1ο Παράδειγμα

         Σε μια πόλη της Ελλάδας μια γυναίκα είναι ετοιμοθάνατη από καρκίνο.  Υπάρχει ένα φάρμακο που μπορεί να την σώσει, αλλά είναι πολύ ακριβό.

Το φάρμακο αυτό το έχει ανακαλύψει κάποιος φαρμακοποιός ο οποίος ζει στην ίδια πόλη και το πουλάει πολύ ακριβά. Η διαδικασία παρασκευής του φαρμάκου κοστίζει 3000 €, αλλά ο φαρμακοποιός μια δόση φαρμάκου την πουλάει 30.000 €, δηλαδή 10 φορές περισσότερο από το κόστος παραγωγής του. Πιστεύει πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να γίνει πλούσιος.

Ο σύζυγος της άρρωστης γυναίκας, ο Δημήτρης, έτρεξε σε όλους τους συγγενείς, φίλους και γνωστούς του και τους παρακάλεσε να του δανείσουν χρήματα και προσπάθησε να πάρει δάνειο από τράπεζα, αλλά δεν τα κατάφερε.

Κατόρθωσε να μαζέψει μόνο 15.000 €.

'Έτρεξε λοιπόν στο φαρμακοποιό και του ανέφερε πως η γυναίκα του είναι σε κρίσιμη κατάσταση και ότι θα την χάσει αν δεν της δώσει το φάρμακο εγκαίρως. Τον παρακάλεσε λοιπόν αν μπορεί να του πουλήσει το φάρμακο φθηνότερα ΄η τουλάχιστον να του κάνει κάποια πίστωση.

Η απάντηση του φαρμακοποιού ήταν κατηγορηματική :  "Οχι, εγώ ανακάλυψα το φάρμακο και σκοπεύω να κερδίσω πολλά χρήματα απ αυτό".

Ο Δημήτρης, απελπισμένος πια, άρχισε να σκέφτεται πως να διαρρήξει το φαρμακείο και να κλέψει το φάρμακο για να σώσει την ζωή της συζύγου του.

Πρέπει ο Δημήτρης να κλέψει το φάρμακο;

1	Ο Δημήτρης δεν πρέπει να κλέψει το φάρμακο γιατί η κλοπή είναι μια πράξη ενάντια στο νόμο. Ο Δημήτρης θα είναι εγκληματίας και θα πάει φυλακή.
2	Πρέπει να το κλέψει γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν θα χάσει τη γυναίκα του.
3	Δεν πρέπει να το κλέψει γιατί ο φαρμακοποιός έχει δίκιο, γι’ αυτό άλλωστε έχει το φαρμακείο για να κερδίζει χρήματα.
4	Είναι καθήκον του Δημήτρη να κλέψει το φάρμακο. Δεν μπορεί όμως να παραβιάζει τους νόμους. Πρέπει να τιμωρηθεί για την πράξη του αυτή.
5	Δεν είναι εντελώς άδικο να κλέψει το φάρμακο, αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
6	Πρέπει να κλέψει το φάρμακο, γιατί το δικαίωμα για ζωή είναι θεμελιώδης ηθική αξία που βρίσκεται υπεράνω του νόμου, άλλωστε η αξία της ζωής είναι ανώτερη από την αξία της ιδιοκτησίας.
7	Δεν πρέπει να κλέψει το φάρμακο, για να μην αφήσει κακές εντυπώσεις  στην κοινωνία που ζει, και να δείξει σε όλους πόσο έντιμος άνθρωπος είναι.

2ο Παράδειγμα

     Ο πατέρας του Γιώργου, του είχε υποσχεθεί ότι αν μάζευε ο ίδιος από το χαρτζιλίκι του τα 50 €, που χρειαζόταν για το εισιτήριό του, θα τον άφηνε να πάει εκδρομή με τους συμμαθητές του.

Αργότερα όμως ο πατέρας χρειάστηκε τα χρήματα και τα ζήτησε από το παιδί.

Ο Γιώργος του είπε ψέματα, ότι είχε μόνο 20 €, ενώ είχε μαζέψει 60 €.

Έδωσε στον πατέρα του τα 20 € και τα άλλα τα κράτησε για τον εαυτό του.

Μια μέρα ο Γιώργος το είπε στον μικρότερο αδελφό του, τον Γιάννη.

Πιστεύετε ότι ο Γιάννης θα πρέπει να αποκαλύψει στον πατέρα του αυτό που έκανε ο αδελφός του;

1	Πρέπει να αποκαλύψει το ψέμα του αδελφού του, γιατί αν μάθει ο πατέρας του ότι το ήξερε θα τον τιμωρήσει.
2	Δεν πρέπει να το πει, γιατί ο μεγαλύτερος αδελφός του θα τον τιμωρήσει.
3	Δεν πρέπει να το αποκαλύψει, γιατί δεν είναι τίμιο να προδώσει την εμπιστοσύνη που του έχει ο αδελφός του.
4	Πρέπει να το πει, διότι είναι πιο σημαντικό να λέει κανείς την αλήθεια, παρά να κάνει αυτό που αρέσει στους άλλους.
5	Δεν πρέπει να το πει, γιατί θα χαρακτηριστεί «καρφί» και θα τον απορρίψουν οι φίλοι του.

 πηγή http://samakos9.blogspot.gr/2015/05/blog-post_11.html?spref=bl

Η τιμή της ζωής (Δίλημμα)

Το παρακάτω δίλημμα μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε στο μάθημα των θρησκευτικών της Γ Λυκείου.

Η τιμή της ζωής

 

Μια γυναίκα στην Ευρώπη υποφέρει από καρκίνο και πασχίζει να κρατηθεί στη ζωή. Ένα βαρύ φάρμακο, ίσως, να μπορεί να τη σώσει. Πρόκειται για μια πρόσφατη ανακάλυψη ενός φαρμάκου που περιέχει ράδιο, ενός φαρμακοποιού της ίδιας πόλης. Ο φαρμακοποιός χρεώνει το φάρμακο 2.000€, δέκα φορές ακριβότερα απ’ ότι κοστολογούνται τα ανάλογα φάρμακα.

Ο σύζυγος της άρρωστης γυναίκας αναζήτησε από συγγενείς και φίλους να δανειστεί χρήματα και συγκέντρωσε 1.000€. Εξήγησε στο φαρμακοποιό ότι η γυναίκα του πεθαίνει και του ζήτησε να του κάνει έκπτωση ή έστω μια προσωρινή πίστωση…Ο φαρμακοποιός του αρνήθηκε.

Ο άντρας απεγνωσμένος πια, διέρρηξε το φαρμακείο για να κλέψει το φάρμακο για χάρη της γυναίκας του.

· Ήταν σωστό που αρνήθηκε ο φαρμακοποιός τις προτάσεις του άντρα; Γιατί;
· Ήταν σωστό που ο άντρας διέρρηξε το φαρμακείο; Γιατί;
· Μπορούσε ο άντρας να κάνει κάτι άλλο, πριν να φτάσει στη διάρρηξη;
· Τι θα κάνατε αν ήσασταν στη θέση του άντρα;· Η απόφασή σας αυτή θα επηρέαζε άλλους ανθρώπους; Ποιους;
· Η απόφασή σας σέβεται τις αξίες, τα πιστεύω,την ελευθερία, τα δικαιώματα των άλλων;

Πηγή: "Εκπαιδευτικοί εν δράσει", Μάριος Κουκουνάρας Λιάγκης, Εκδόσεις Γρηγόρη, σελ: 125-126

Read more: http://alliotikathriskeytika.blogspot.com/2013/09/blog-post_7087.html#ixzz3DnTthECj

Ε Υ Θ Α Ν Α Σ Ι Α_ ή _ΦΟΝΟΣ ;

     Ε Υ Θ Α Ν Α Σ Ι Α_ ή _ΦΟΝΟΣ ;

      Ευθανασία σημαίνει ότι βοηθάμε έναν άνθρωπο να θέσει τέρμα στη ζωή του όταν πάσχει από ανίατη ασθένεια και δεν θα ζήσει για πολύ ακόμη, υποφέρει συνέχεια και ο ίδιος μας το ζητάει από μόνος του!

( Σκέψεις που διατυπώθηκαν μέσα από μια ζωντανή ραδιοφωνική εκπομπή )

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

• Μπορεί κάποιος που σήμερα θέλει να θέσει τέλος στη ζωή του, να το μετανιώσει αύριο. Θα είναι όμως αργά όταν εσυ τον βοηθήσεις να αυτοκτονήσει!
• Πολλοί άνθρωποι θέλουν να αυτοκτονήσουν υπό το κράτος μιας σοβαρής ψυχολογικής επιβάρυνσης (έστω και αν πάσχουν από ανίατη οδυνηρή ασθένεια!). Οταν αυτή εκλείψει, τότε παύει και η επιθυμία της αυτοκτονίας που είναι μη αναστράψιμη κατάσταση. (Προσωπικά έχω αντιμετωπίσει αρκετές τέτοιες περιπτώσεις και νέων σαν ψυχοθεραπευτής)
• Ηδη έχουμε προβλήματα χρηματισμού και δεοντολογίας μέσα στον ιατρικό κόσμο. Πώς θα δεί κανείς το γιατρό του από τον οποίο περιμένει σωτηρία, όταν ξέρει ότι αυτός έγινε αιτία να πεθάνουν κάποιοι άνθρωποι γρηγορότερα με τη δική του βοήθεια;... (Καταπάτηση και αυτού του όρκου του Ιπποκράτη!)
• Επειτα λένε ότι ευθανασία επιτρέπεται μόνο όταν το άτομο είναι καταφανώς δυστυχισμένο... Αποκλείεται λοιπόν ένας δυστυχισμένος σήμερα να γίνει αύριο ευτυχισμένος, έτσι απλά υιοθετώντας μια άλλη φιλοσοφία ζωής; (η υποκρισία της σύγχρονης κοινωνίας που αντί να βοηθάει για την επίλυση του προβλήματος, κλείνει τα μάτια της...)

ΙΑΤΡΙΚΗ - ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ

• Ο γιατρός έδωσε όρκο ενώπιο Θεού και ανθρώπων να συμβάλλει στην καλύτερη υγεία και ζωή του ανθρώπου και όχι να βλάπτει και να αφαιρεί ζωές, όπως τονίζει και ο όρκος του Ιπποκράτη.
• Από τη στιγμή που θεσμικά ή νομοθετικά ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου με το να γίνονται κάποιοι με δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω σε κάποιους άλλους αδύναμους εκ φύσεως, μπορεί να έχουμε απρόβλεπτες συνέπειες. Ποιος θα μπορεί να ελέγξει τι γίνεται; Παράδειγμα να έχουμε φόνους με κριτήρια ρατσιστικά και προσωπικά κάθε φορά, έστω με γνώμονα να απαλλάξουμε κάποια άτομα από την υποτιθέμενη δυστυχία τους και την κοινωνία από το να τα υποφέρει!!! (κάτι εντελώς υποκειμενικό) Κάποιοι σκέφτηκαν τα άτομα με σοβαρή νοητική υστέρηση (βλ. ταινία: “το στίγμα της ευθανασίας”) ή γεροντική άνοια, αύριο (ποιός ξέρει) τα σπαστικά ή τα κωφάλαλα ή "Θεός φυλάξοι" ποιά άλλα...
• Ειδικά σήμερα που η επιστημη προχωρεί με καλπάζοντες ρυθμούς και καθημερινά έχουμε νέες θεραπείες (ακόμη και καρκίνους!) δεν δικαιούμαστε να μιλάμε για ανίατες αρρώστιες. Επειτα είναι γνωστό ότι όχι σπάνια γίνεται και το θαύμα και περιπτώσεις "ξεγραμμένες" για την ιατρική επιβιώνουν και θεραπεύονται ανεξήγητα. (περίπτωση ανθρώπου φυτού που μετά από 8 χρόνια παρεντερική σίτιση στην Αμερική επανήλθε στη φυσιολογική ζωή)

ΗΘΙΚΗ - ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

• Η ζωή είναι απόλυτο αγαθό και δεν μπορεί να δοθεί αντάλλαγμα σε ο,τιδήποτε. Ούτε μπορεί να επιδικάσει κανείς μια ζωή αντάλλαγμα για μια άλλη. (Ορθόδοξη άποψη)
• Ευθανασία σημαίνει ανθρωποκτονία είτε αυτοκτονία και είναι απορριπτέες από την εκκλησία. Μάλιστα δεν κάνει κηδεία στον αυτόχειρα (εκτός ψυχοπάθειας) .
• Δεν μπορεί κανείς να δώσει μια ζωή και το προνόμιο αυτό ανήκει στο Θεό. Οποιος καταστρέφει το σώμα του που είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, θα τον τιμωρήσει ο Θεός, λέει ο απ. Παύλος.
• Εκτός των άλλων δείχνει απιστία αφού βάζουμε οι ίδιοι ένα τέλος χωρίς να περιμένουμε την απόφαση του Θεού που είναι δίκαιος και φιλεύσπλαγχνος και ό,τι επιτρέπει είναι σίγουρα για το καλό μας. Εκτός αυτού μπορεί κάποια στιγμή να κάνει το θαύμα του και να γίνει καλά ένας που ήταν επιστημονικά "ξεγραμμένος", πράγμα που γίνεται καθημερινά.

πηγή  http://users.otenet.gr/~styliant/euthanasia.htm

Ευθανασία σε παιδιά

Την ευθανασία ανηλίκων νομιμοποίησε το Βέλγιο

Η πρώτη χώρα παγκοσμίως

Ο ηλεκτρονικός πίνακας της ψηφοφορίας που καθιστά το Βέλγιο την πρώτη χώρα που αφαιρεί κάθε ηλικιακό όριο για την ευθανασία (Πηγή: in.gr)

Η πρώτη χώρα παγκοσμίως που νομιμοποιεί την ευθανασία ανηλίκων γίνεται το Βέλγιο, καθώς η Βουλή ενέκρινε με ευρεία πλειοψηφία την Πέμπτη το νομοσχέδιο για την επέκταση της ισχύος του νόμου για την ευθανασία σε παιδιά που πάσχουν από νόσο τελικού σταδίου.
Η πρόταση εγκρίθηκε με 86 θετικές ψήφους, 44 αρνητικές και 12 αποχές, και όταν το νομοσχέδιο υπογραφεί από τον βασιλιά Φίλιππο, το Βέλγιο θα καταστεί η πρώτη χώρα στον κόσμο που αφαιρεί οποιοδήποτε όριο ηλικίας για την πρακτική.
Η ευθανασία για τους ενήλικες είναι νόμιμη στο Βέλγιο από το 2002.
Σύμφωνα με το BBC, το 2012 καταγράφηκαν στο Βέλγιο 1.432 περιπτώσεις ευθανασίας, 25% περισσότερες από το 2011.
Οι περισσότεροι ενήλικες που επέλεξαν την ευθανασία ήταν άνω των 60 ετών κι έπασχαν από καρκίνο.
Βάσει του νόμου που ίσχυε έως σήμερα, οι ασθενείς που θα επιλέξουν την ευθανασία έπρεπε να είναι τουλάχιστον 18 ετών και να έχουν διατυπώσει σαφώς, εκουσίως και επανειλημμένως το αίτημα να πεθάνουν.
Μόνον αν ο ασθενής πάσχει από ανίατη ασθένεια, υποφέρει διαρκώς και διατηρεί σώας τας φρένας, εγκρίνεται το αίτημά του. Επίσης πρέπει να περάσει τουλάχιστον ένας μήνας μεταξύ του γραπτού αιτήματος, που μπορεί να γίνει και από ειδικώς ορισμένο ενήλικα εφόσον ο ασθενής δεν μπορεί να γράψει μόνος του, και του θανάτου του αρρώστου.
Με βάση το νέο νομοσχέδιο ένας ανήλικος που έχει συνείδηση θα μπορεί να ζητήσει να υποβληθεί σε ευθανασία υπό τέσσερις όρους: εάν βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο ανίατης ασθένειας, εάν υποφέρει από επίμονους, αφόρητους σωματικούς πόνους, εάν λάβει την έγκριση των γονέων του και εάν έχει συμβουλευτεί ομάδα ειδικών γιατρών.
Ψυχολόγος θα αποφασίζει αν ο ανήλικος ασθενής είναι ικανός να λάβει ελεύθερα την απόφαση τερματισμού της ζωής του.
Το επίμαχο νομοσχέδιο είχε ήδη λάβει από τον περασμένο Δεκέμβριο την έγκριση της Γερουσίας, με 50 ψήφους υπέρ και 17 κατά και την Πέμπτη διεξήχθη η τελική ψηφοφορία για την έγκρισή του.
Βουλευτές των Σοσιαλιστών, των Φιλελευθέρων και των Πρασίνων καθώς και το εθνικιστικό κόμμα N-VA υποστηρίζουν την πρόταση, αλλά οι συντηρητικοί είναι αντίθετοι.
Το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία είναι οι μοναδικές χώρες στην Ευρώπη όπου επιτρέπεται η ευθανασία υπό συγκεκριμένους όρους. Η Ολλανδία επιτρέπει την ευθανασία σε παιδιά ηλικίας από 12 και άνω.
Η Εκκλησία διεξήγαγε εκστρατεία κατά του νομοσχεδίου στο Βέλγιο, όπου εκατοντάδες άνθρωποι συμμετείχαν την περασμένη εβδομάδα σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
«Θεωρούμε τους εφήβους νομικά ανίκανους να πράξουν επί σημαντικών ζητημάτων σε οικονομικό και συναισθηματικό επίπεδο κι όμως ξαφνικά γίνονται ικανοί να αποφασίσουν για τον θάνατό τους» δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Belga ο Καθολικός αρχιεπίσκοπος Αντρέ-Ζοζέφ Λεονάρ.
Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (πολιτικό όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης που έχει ως έργο του την προάσπιση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της έννομης τάξης, της κοινωνικής συνοχής, της ασφάλειας των πολιτών και της πολυπολιτισμικότητας) υποστήριξε ότι το νομοσχέδιο προκαλεί «την ίδια τη βάση της πολιτισμένης κοινωνίας» και ότι τα παιδιά δεν μπορούν να δώσουν την «πρέπουσα ενήμερη συναίνεση».
Οι επικριτές της πρότασης είχαν απευθύνει εκκλήσεις να καθυστερήσει η διαδικασία, εκφράζοντας ανησυχίες ότι οι βουλευτές μπορεί να δεχτούν πιέσεις εν όψει των εκλογών του Μαϊου. Ομάδα 160 παιδιάτρων είχε ζητήσει τη μετάθεση της ημερομηνίας διεξαγωγής της ψηφοφορίας για μετά τις εκλογές.
Αναδημοσίευση από in.gr, 14.2.2014, http://news.in.gr/world/article/?aid=1231295502
το βρήκαμε εδώ http://blogs.sch.gr/spykarydis/2014/02/14/euthanasia-5/#.Uv44bnJffWg.blogger

 

Δεν υπάρχει Παράδεισος χωρίς τους ''άλλους'' The Guest by Henrik Malmgren

"In a society where we take care of each other with bullets, the old widow Elsa is trapped in old habits. When her lonely dinner gets brutally interrupted, Elsa makes a decision that changes more than her own life, understanding that Paradise is lost without others."

το βρήκα εδώ http://animusanimus.blogspot.gr/

Ξυλουργείο το "επτά"

 

Ήταν να μικρό σπιτάκι, σχεδόν παράγκα, σ' ένα αγρόκτημα έξω από την πόλη. Μπροστά είχε ένα μικρό εργαστήριο με κάτι μηχανήματα και εργαλεία, πίσω δύο δωμάτια, μια κουζίνα κι ένα κακοφτιαγμένο μπάνιο...

Ωστόσο, ο Χοακίν δεν είχε παράπονο. Τα τελευταία δύο χρόνια, το ξυλουργείο «Το Εφτά» είχε γίνει γνωστό στο χωριό κι έβγαζε (αρκετά χρήματα για να μη σπαταλάει τις μικρές του οικονομίες.

Εκείνο το πρωί, όπως κάθε πρωί, ξύπνησε στις έξι και μισή για να δει τον ήλιο να βγαίνει. Όμως, δεν μπόρεσε να φτάσει ώς τη λίμνη. Στο δρόμο, διακόσια μέτρα από το σπίτι του, έπεσε πάνω στο σώμα ενός νεαρού, που ήταν χτυπημένος και πληγωμένος.

Αμέσως, γονάτισε και κόλλησε το αφτί του στο στήθος του νεαρού... Αδύναμα, εκεί στο βάθος, μια καρδιά πάλευε να κρατηθεί στη ζωή ότι απέμενε από εκείνο το πεταμένο κορμί που βρομούσε από το αίμα, τη λέρα και το αλκοόλ.

Ο Χοακίν πήγε να φέρει το κάρο του και φόρτωσε επάνω το νεαρό. Όταν έφτασε στο σπίτι τον έβαλε στο κρεβάτι, έκοψε τα φθαρμένα ρούχα και τον έπλυνε επιμελώς με νερό, σαπούνι και οινόπνευμα.

Ο νεαρός, εκτός από μεθυσμένος, ήταν και βάρβαρα δαρμένος. Είχε πληγές στα χέρια και την πλάτη και το δεξί του πόδι ήταν σπασμένο. Τις επόμενες ημέρες, όλη η ζωή του Χοακίν επικεντρώθηκε στη φροντίδα της υγείας του απρόσκλητου φιλοξενούμενου.

Έδεσε τις πληγές του, έβαλε νάρθηκα στο πόδι του κι άρχισε να τον ταΐζει με μικρές κουταλιές κοτόσουπας.

Όταν ο νεαρός συνήλθε, ο Χοακίν βρισκόταν δίπλα του και τον κοίταζε τρυφερά με αγωνία.

«Πώς είσαι;» ρώτησε ο Χοακίν.

«Καλά... νομίζω» απάντησε ο νεαρός ενώ περιεργαζόταν το καθαρό και γιατρεμένο σώμα του. «Ποιος με γιάτρεψε;»

«Εγώ.»

«Γιατί;»

«Γιατί ήσουν πληγωμένος.»

«Αυτό μόνο;»

«Όχι. Χρειάζομαι κι ένα βοηθό στο ξυλουργείο.»

Και γέλασαν και οι δύο με κέφι...

Με καλό φαγητό, ύπνο και αποχή από το αλκοόλ ο Μανουέλ, —όπως λεγόταν ο νεαρός—, βρήκε γρήγορα τις δυνάμεις του.

Ο Χοακίν προσπαθούσε να του μάθει την τέχνη κι ο Μανουέλ προσπαθούσε να αποφύγει τη δουλειά όσο μπορούσε. Καθημερινά, ο Χοακίν πάσχιζε να βάλει μέσα σ' εκείνο το κεφάλι που ήταν σακατεμένο από την έκφυλη ζωή, τις αξίες της σωστής δουλειάς, του καλού ονόματος και της έντιμης ζωής. Ο Μανουέλ έδειχνε πως τα κατανοούσε όλα αυτά, αλλά ύστερα από δύο ώρες ή δύο μέρες, έπεφτε πάλι για ύπνο και παρατούσε τη δουλειά που του είχε αναθέσει ο Μανουέλ.

Πέρασαν μήνες και ο Μανουέλ είχε συνέλθει εντελώς. Ο Χοακίν του έδωσε το καλύτερο δωμάτιο, τον έκανε συνεταίρο στη δουλειά και του παραχώρησε την πρώτη θέση στο μπάνιο, με αντάλλαγμα ο νεαρός να αφοσιωθεί στη δουλειά.

 

Μια νύχτα, ενώ ο Χοακίν κοιμόταν, ο Μανουέλ αποφάσισε ότι έξι μήνες αποχής από το πιοτό ήταν αρκετοί και σκέφτηκε ότι ένα ποτηράκι στο χωριό δεν θα του έκανε κακό. Για να μην ξυπνήσει τον Χοακίν, έκλεισε την πόρτα της κάμαράς του από μέσα και βγήκε από το παράθυρο. Άφησε κι ένα κερί αναμμένο για να δίνει την τύπωση ότι ήταν μέσα.

Ύστερα από το πρώτο ποτηράκι ήρθε το δεύτερο, μετά το τρίτο , το τέταρτο κι άλλα πολλά...

Τραγουδούσε μεθυσμένος με την παρέα του όταν πέρασαν μπροστά από την πόρτα της ταβέρνας οι πυροσβέστες με τη σειρήνα να ουρλιάζει. Ο Μανουέλ δεν υποψιάστηκε τίποτα, ώσπου το πρωί , όταν έφτασε τρεκλίζοντας στο σπίτι, είδε το πλήθος συγκεντρωμένο στο δρόμο...

Μόνο ένας τοίχος, οι μηχανές και κάποια εργαλεία είχαν σωθεί από την πυρκαγιά. Όλα τα υπόλοιπα είχαν γίνει κάρβουνο. Από τον Χοακίν βρήκαν μόνο τέσσερα-πέντε τσουρουφλισμένα κοκαλάκια που τα έθαψαν στο νεκροταφείο. Πάνω στον τάφο του, ο Μανουέλ παράγγειλε να γράψουν το ακόλουθο επίγραμμα:

«Θα το κάνω, Χοακίν, θα το κάνω!»

Με πολλή δουλειά ο Μανουέλ έστησε ξανά το ξυλουργείο. Ήταν τεμπέλης αλλά έπιαναν τα χέρια του, κι αυτά που είχε μάθει από τον Χοακίν τον βοήθησαν να πάει μπροστά.

Πάντα είχε την αίσθηση ότι, από κάπου, ο Χοακίν τον κοίταζε και τον ενθάρρυνε. Ο Μανουέλ τον θυμόταν κάθε φορά που κατάφερνε κάτι. Τον θυμήθηκε στο γάμο του, στη γέννηση του πρώτου του παιδιού, όταν αγόρασε το πρώτο του αμάξι...

IΠεντακόσια χιλιόμετρα πιο μακριά, ο Χοακίν, ολοζώντανος και κεφάτος, αναρωτιόταν αν ήταν σωστό να πει ψέματα, να διαπράξει απάτη και να βάλει φωτιά σ' εκείνο το τόσο ωραίο σπιτάκι, μόνο και μόνο για να σώσει ένα νεαρό.

Απάντησε καταφατικά και γέλασε με την αστυνομία του χωριού που είχε περάσει για ανθρώπινα τα κόκαλα του γουρουνιού ...

Το νέο του ξυλουργείο ήταν λίγο μικρότερο από το προηγούμενο, όμως, ήταν ήδη γνωστό στο χωριό. Το έλεγαν «Το Οχτώ».

«Μερικές φορές, Ντεμιάν, γίνεται η ζωή σου δύσκολη προσπαθώντας να βοηθήσεις ένα αγαπημένο πρόσωπο. Ωστόσο,αν υπάρχει μια δυσκολία που αξίζει τον κόπο ν' αντιμετωπίσεις, αυτή είναι για να βοηθήσεις κάποιον. Δεν πρόκειται για «ηθικό καθήκον» και τα τοιαύτα. Είναι μια επιλογή στη ζωή μας που μπορείς να την κάνεις οποιαδήποτε στιγμή και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση επιθυμείς.

Η προσωπική μου εμπειρία και παρατήρηση με κάνει να πιστεύω ότι ο ελεύθερος άνθρωπος που γνωρίζει τον εαυτό του είναι γενναιόδωρος, αλληλέγγυος, ευγενικός και ικανοποιείται εξίσου όταν δίνει όπως και όταν παίρνει. Γι' αυτό, κάθε φορά που συναντάς ανθρώπους που κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους, μην τους μισείς. Αρκετά προβλήματα έχουν με τον εαυτό τους. Και όταν διαπιστώνεις ότι η συμπεριφορά σου είναι ποταπή, μικροπρεπής ή χυδαία, βρες ευκαιρία να αναρωτηθείς τι σου συμβαίνει. Σε διαβεβαιώνω ότι κάπου θα δεις πως έχεις πάρει λάθος δρόμο.

Απόσπασμα από το βιβλίο "Να σου πω μια ιστορία" του Χόρχε Μπουκαϊ
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com