ΛΟΥΚΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ (ΝΕΤ «Στα άκρα», 3-6-2011)

«Πεθαίνω, θα επιστρέψω σε 200 χρόνια»

Η 14χρονη Βρετανή ξεψύχησε τον Οκτώβριο αφότου κέρδισε το δικαίωμα να ψυχθεί μετά τον θάνατό

 της και να επανέλθει στη ζωή όταν θα υπάρχει θεραπεία για τον καρκίνο. Πήρε μόνη της την απόφαση

, βρήκε ακόμη πώς και πού θα μεταφερθεί ο οργανισμός της. Γιατί; Για τη μητέρα της 

Το πιο δύσκολο πράγμα για μία μητέρα είναι να αποδεχθεί ότι το παιδί της πεθαίνει από μία ασθένεια. 

Δεν το αποδέχεται, ούτε καν το χειρίζεται, απλώς παλεύει με τον χρόνο ελπίζοντας. 

Αλλά το χειρίστηκε η κόρη της. Αποδέχθηκε το γεγονός, ότι δηλαδή θα ξεψυχούσε λόγω μίας 

σπάνιας μορφής καρκίνου που διαγνώστηκε το 2015, αλλά δεν αποδέχθηκε τις προοπτικές για το

 μέλλον της: «Είμαι μόνο 14 ετών και δεν θέλω να πεθάνω».

Τον Αύγουστο του 2016 οι γιατροί της είπαν ότι είχε μόλις λίγες εβδομάδες ζωής. Εκείνη είχε ήδη 

κάνει την έρευνά της στο Διαδίκτυο: Πόσο έχουν προχωρήσει οι έρευνες θεραπείας του καρκίνου; 

Ποιες είναι οι προβλέψεις για το άμεσο ή μακρινότερο μέλλον; Και τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος

 για να διατηρηθεί ο οργανισμός του μέχρι εκείνο το μέλλον;

Βρήκε την απάντηση: κρυογονική επιστήμη. Να ψυχθεί ο οργανισμός της μετά τον θάνατό της μέχρι

 να βρεθεί η θεραπεία. Αρχισε την έρευνα. Προσπέρασε τον μύθο για τον «καταψυγμένο» Γουόλτ 

Ντίσνεϊ κι έσκαψε βαθύτερα. Διάβασε ότι η διαδικασία στη χώρα της, Βρετανία, είναι νόμιμη και ότι 

350 άνθρωποι στον κόσμο είναι σε «ψύξη» -μάλιστα υπάρχουν υποψήφιοι οι οποίοι έχουν ήδη 

υπογράψει το απαραίτητο συμβόλαιο! Κανένας, όμως, δεν έχει επαναφερθεί ακόμη στη ζωή. 

Οι επιστήμονες δεν μπορούν να δεσμευτούν ότι η μέθοδος είναι πετυχημένη.

Η μόνη πετυχημένη δοκιμή που έχει γίνει μέχρι σήμερα είναι στον εγκέφαλο ενός κουνελιού.

 Προς μεγάλη τους χαρά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τουλάχιστον φαινομενικά, ο εγκέφαλος ήταν 

ολόιδιος. Αλλά ακόμη κι αν κάνει τα απαραίτητα άλματα η τεχνολογία και η κρυογονική επιστήμη, 

κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σήμερα πώς ακριβώς θα επανέλθει ο ανθρώπινος οργανισμός 

στη ζωή στο μέλλον. Θα είναι ο ίδιος άνθρωπος; Εχουν δίκιο όσοι ισχυρίζονται ότι η προσωπικότητα, 

η μνήμη και οι δεξιότητες αποθηκεύονται στις διασυνδέσεις των νευρώνων; Θα μπορούν όλα αυτά 

τα δεδομένα να κωδικοποιηθούν και να αποθηκευτούν ενδεχομένως σε μία μηχανή; Δηλαδή θα

 αναστηθούν οι οργανισμοί ως ρομπότ; Πώς μπορείς να μεταφέρεις την πολυπλοκότητα του

 ανθρώπινου εγκεφάλου -τους 100δισ. νευρώνες!- σε έναν υπολογιστή;

Η έφηβη δεν βρήκε σαφείς απαντήσεις, μόνο τις λεπτομέρειες της διαδικασίας: Ακριβώς μετά τον

 θάνατο, προτού νεκρωθούν τα εγκεφαλικά κύτταρα λόγω έλλειψης οξυγόνου, το αίμα του νεκρού 

οργανισμού αφαιρείται και αντικαθίσταται από ένα αντιψυκτικό υγρό, που αποτρέπει τη διαμόρφωση 

κρυστάλλων. Το σώμα ψύχεται σταδιακά στους -70 βαθμούς Κελσίου, καλύπτεται με στεγνό πάγο

 και αποθηκεύεται μέσα σε έναν ειδικό υπνόσακο κι ύστερα σε μία δεξαμενή που βρίσκεται σε

 ειδικά δωμάτια συντήρησης.

Εντόπισε την πιο «κλασική» συμφωνία που προσφέρει αμερικανική εταιρεία Cryonics Institute, 

μία από τις τρεις στον κόσμο. Βρήκε ακόμη και πώς θα μεταφερόταν η σορός της στο Μίσιγκαν 

καθώς και τη μοναδική βρετανική (εθελοντική) οργάνωση που παρέχει τις απαιτούμενες υπηρεσίες

. Η μέθοδος θα κόστιζε 37.000 λίρες (43.000 ευρώ).

Στη χώρα της δεν υπήρχε προηγούμενο για αντίστοιχες περιπτώσεις σε ανήλικα παιδιά. Επομένω ς,

 θα χρειαζόταν την άδεια των γονέων της. Η μητέρα συμφώνησε, αλλά ο πατέρας της με τον οποίο

 είχαν διακοπεί οι επαφές από το 2008, διαφώνησε. «Ακόμη κι αν η βρεθεί η θεραπεία, ακόμη κι

 αν επιστρέψει στη ζωή σε 200 χρόνια, μπορεί να μην βρει κανέναν συγγενή, να μη θυμάται 

τίποτε. Μπορεί να βρεθεί σε μία κατάσταση απελπισίας –θα είναι μόλις 14 ετών- στις ΗΠΑ», 

είχε πει ο ίδιος, ο οποίος έχει επίσης προσβληθεί από καρκίνο. Ακολούθησε ένας ακόμη 

τσακωμός ανάμεσα στους γονείς για την κόρη τους. Ποιος από τους δύο είχε δίκιο;

Η 14χρονη ασθενής ανέλαβε να πείσει η ίδια, μαζί με μία δικηγόρο, τους δικαστές. «Μου ζητήθηκε

 να εξηγήσω γιατί θέλω να ικανοποιηθεί αυτό το ασυνήθιστο αίτημά μου. Είμαι μόνο 14 ετών

 και δεν θέλω να πεθάνω, αλλά ξέρω ότι αυτό θα συμβεί. Αν διατηρηθώ με την κρυογονική 

επιστήμη έχω μία ελπίδα να θεραπευτώ και να ξυπνήσω – έστω και ύστερα από εκατοντάδες

 χρόνια»,έγραψε σε επιστολή η οποία διαβάστηκε στο δικαστήριο, στις 6 Σεπτεμβρίου. «Δεν θέλω

 να με θάψουν. Θέλω να ζήσω και να ζήσω περισσότερο και πιστεύω ότι στο μέλλον μπορεί να

 έχουν βρει μία θεραπεία για τον καρκίνο και να μπορέσουν να με ξυπνήσουν. Θέλω να έχω

 αυτή την ευκαιρία. Αυτή είναι η επιθυμία μου».

Την ικανοποίησαν για πρώτη φορά στην ιστορία της Βρετανίας. Ο δικαστής Πίτερ Τζάκσον, είχε 

γνωρίσει το κορίτσι από κοντά στο νοσοκομείο, συγκινήθηκε από τον «γενναίο τρόπο με τον οποίο

 η 14χρονη αντιμετώπιζε το αδιέξοδο της ζωής της» και τελικά εκπλήρωσε το αίτημά της,

 αποφασίζοντας ότι δεν χρειάζεται η συναίνεση και των δύο γονέων, ειδικά σε αυτή την περίπτωση.

Τις τελευταίες ημέρες το κορίτσι έλεγε στους συγγενείς της: «Πεθαίνω. Θα επιστρέψω σε 200

 χρόνια». Ξεψύχησε στις 17 Οκτωβρίου. Ακολούθησαν ενστάσεις, γράμματα προς το νοσοκομείο,

 παρατηρήσεις από το προσωπικό του νοσοκομείου ότι τις τελευταίες ημέρες η μητέρα ήταν

 περισσότερο απασχολημένη με τις διαδικασίες που θα ακολουθούσαν μετά το θάνατο του παιδιού 

της, παρά με το ίδιο το μελλοθάνατο παιδί της. Γι’ αυτό διεκδίκησε το δικαίωμά της να ψυχθεί η έφηβη.

 Βρήκε μία παρηγοριά για την ίδια κι έναν τρόπο να χειριστεί τον θάνατό της η μητέρα της.

πηγή  http://www.protagon.gr/epikairotita/44341279541-44341279541

το πρότεινε η Katerina Varela

Οταν εκκλησία και επιστήμη γίνονται ένα.

Οταν εκκλησία και επιστήμη γίνονται ένα: Οι σπουδαίοι επιστήμονες που πίστευαν βαθιά στον Θεό

Επιστήμη και θρησκεία θεωρούνται 

δύο αντικρουόμενα αντικείμενα. 

Πολλοί πιστεύουν πως ανάμεσα σε

 επιστήμονες και ανθρώπους της

 εκκλησίας, υπάρχει μια ατελείωτη 

κόντρα.
Στην πραγματικότητα όμως δεν

 υπάρχει αυτή η έντονη κόντρα.

 Αντιθέτως, μάλιστα, πάρα πολλοί 

επιστήμονες αφιερώθηκαν στις επιστήμες τους επειδή ήθελαν να... εξερευνήσουν παραπάνω αυτό που

 πιστεύουν. Να βρουν όση παραπάνω λογική μπορούν στην ανεξήγητη ύπαρξη του θεού, φτάνοντας 

έτσι λίγο πιο κοντά του.
Η αντιπαράθεση μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, ήταν αποτέλεσμα της ανήσυχης φύσης των 

επιστημόνων αλλά και των ακραία συντηρητικών αντιλήψεων της εκκλησίας. Οι μεν ήθελαν να 

εξηγήσουν, κυρίως στους εαυτούς τους, τον λόγο που πιστεύουν σε κάτι ανώτερο, ενώ οι δε θεωρούσαν

... έγκλημα να «σκαλίζει» και να αμφισβητεί, κανείς αυτά που η εκκλησία θεωρεί ιερά.
Πλέον η εκκλησία έχει αναγκαστεί να παραδεχτεί την εγκυρότητα αλλά και την χρησιμότητα της 

επιστήμης. Μετά από χιλιάδες ανακαλύψεις από ανθρώπους που σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνταν

 άθεοι, ο χώρος της εκκλησίας κατάλαβε πως δεν μπορεί πια να στέκεται εμπόδιο.

Ποιοι σπουδαίοι επιστήμονες ήταν βαθειά θρησκευόμενοι;
Νικόλαος Κοπέρνικος (1473-1543):
Ο αστρονόμος που για πρώτη φορά παρουσίασε ένα μαθηματικά τεκμηριωμένο σύστημα που εξηγούσε 

πως οι πλανήτες γυρνούν γύρω από τον Ηλιο, διατηρούσε πολύ στενή επαφή με την εκκλησία. Μάλιστα 

από το 1497 και για λίγα χρόνια υπήρξε ιερέας σε καθολική εκκλησία. Οι δημοσιεύσεις του περί ηλιακού 

συστήματος παρουσιάστηκαν το 1533 στο Βατικανό, υπό την έγκριση του Πάπα.
Γαλιλαίος Γαλιλέι (1564-1642):
Η κόντρα του Γαλιλαίου με την καθολική εκκλησία είναι από τις πιο χαρακτηριστικές διαμάχες επιστήμης

 και θρησκείας. Η δημοσίευση του για την μορφή και την λειτουργία του ηλιακού συστήματος... εξαγρίωσε 

τον Πάπα. Τα λεγόμενα του θεωρήθηκαν αντίθετα με αυτά της Βίβλου. Ο Γαλιλαίος ωστόσο, ήταν βαθειά 

θρησκευόμενος. Μάλιστα δήλωσε πως το έργο του είναι απλώς μια εναλλακτική ερμηνεία ων βιβλικών

 κειμένων, καθώς η Βίβλος είναι ολόσωστη.
Μπλεζ Πασκάλ (1623-1662):
Ο Γάλλος επιστήμονας, πέρα από μαθηματικός και φυσικός, ήταν και θεολόγος. Παρόλο που άφησε 

πίσω του ένα σπουδαίο επιστημονικό έργο, στην διάρκεια της ζωής του αφιερωνόταν όλο και περισσότερο 

στην θεολογία. Εγραψε πολλά βιβλία, με γνωστότερο το «Pensées», αφιερωμένα στην πίστη του. 

Οι τελευταίες του λέξεις, πριν πεθάνει, ήταν «Μάκαρι ο θεός να μην με εγκαταλείψει ποτέ».
Ισαάκ Νεύτωνας (1642-1727):
Το επιστημονικό έργο του Νεύτωνα είναι γνωστό. Πρόκειται για τον άνθρωπο που εξέλιξε όσο ελάχιστοι 

τον τομέα της φυσικής. Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό, είναι η βαθειά του πίστη. Ο Νεύτωνας 

θεωρούσε πως οι αριθμοί ήταν ένα μέσο να ανακαλύψει κανείς το πλάνο του θεού. «Το σύστημα του 

Ηλίου, των πλανητών, των κομητών δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα μιας ανώτερης δύναμης» 

είχε γράψει, χωρίς όμως να ταυτίζεται με τις χριστιανικές αντιλήψεις.
Μάικλ Φάραντεϊ (1791-1867):
Ενας από τους σημαντικότερους επιστήμονες του 19ου αιώνα, ο άνθρωπος που με το έργο του για τον

 ηλεκτρομαγνητισμό άλλαξε τα δεδομένα του πλανήτη, ήταν αφοσιωμένος χριστιανός. Μάλιστα υπήρξε

 και μέλος μιας εκ των πιο γνωστών χριστιανικών ομάδων στην Αγγλία.
Αλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955):
Ο σπουδαίος φυσικός έχει φροντίσει με αρκετούς τρόπους να δείξει την πίστη του προς τον θεό. «Ο 

θεός δεν παίζει ζάρια» είχε δηλώσει για να εναντιωθεί στην αρχή της αβεβαιότητας. Ο Αϊνστάιν 

προσπαθούσε με κάθε τρόπο να συνδέσει θρησκεία και επιστήμη. «Η επιστήμη χωρίς την θρησκεία

 είναι κουτσή. Η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή» είχε πει χαρακτηριστικά.
Φυσικά, υπήρξαν και επιστήμονες που ποτέ δεν μπόρεσαν να αποδεχτούν την ύπαρξη μιας ανώτερης

 δύναμης, χωρίς αυτή να αποδεικνύεται αυστηρά. Ενας από αυτούς ήταν ο Μπέρτραντ Ράσελ, που σε

 δηλώσεις του είχε εναντιωθεί άμεσα στον Χριστιανισμό.

Πηγή: Οταν εκκλησία και επιστήμη γίνονται ένα: Οι σπουδαίοι επιστήμονες που πίστευαν βαθιά στον

 Θεό | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/232231/otan-ekklisia-kai-epistimi-ginontai-ena-oi-

spoydaioi-epistimones-poy-pisteyan-vathia#ixzz4NYPa4EL2

Read more: http://alliotikathriskeytika.blogspot.com/2016/10/blog-post_22.html#ixzz4QY3e61Sd

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ 1.1 ΕΠΙΣΤΗΜΗ (1ο δίωρο)

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ 1.1 ΕΠΙΣΤΗΜΗ (1ο δίωρο): Θ.Ε. 1 ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ (Επιστήμη, Τεχνολογία, Γενετική, Οικολογία) 1.1 ΕΠΙΣΤΗΜΗ (1 ο  δίωρο) Προσδοκώμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα  Ο...

Francis Collins, Δ/της του Προγράμματος Ανθρωπίνου Γονιδιώματος (Η.Π.Α.): Γιατί πιστεύω στον Θεό

Δήλωση του Francis Collins, Δ/του του Προγράμματος Ανθρωπίνου Γονιδιώματος, στο CNN *

Είμαι επιστήμονας και πιστός και δεν βρίσκω καμία σύγκρουση μεταξύ αυτών των δύο. Ως διευθυντής του Προγράμματος Ανθρώπινου Γονιδιώματος έχω ηγηθεί συνεργασίας επιστημόνων για να διαβάσουμε τα 3,1 δισεκατομμύρια γράμματα του ανθρώπινου γονιδιώματος, του βιβλίου εντολών του DNA μας.

Ως χριστιανός βλέπω το DNA, κέντρο πληροφοριών όλων των ζώντων οργανισμών, σαν τη γλώσσα του Θεού και την κομψότητα και την πολυπλοκότητα των ίδιων των σωμάτων μας και της υπόλοιπης φύσης, ως αντανάκλαση του σχεδίου του Θεού. Ως μεταπτυχιακός φοιτητής στη φυσικοχημεία τη δεκαετία του 1970 ήμουν άθεος, μη βρίσκοντας λόγο να υποθέσω την ύπαρξη οποιασδήποτε αλήθειας, έξω από τα Μαθηματικά, τη Φυσική και τη Χημεία. Στη συνέχεια, όμως, πήγα στην Ιατρική Σχολή και εκεί αντιμετώπισα θέματα ζωής και θανάτου στο προσκέφαλο των ασθενών μου. Κάποτε, μια ασθενής μου, με ρώτησε: « Εσείς σε τι πιστεύετε γιατρέ ; ». Αυτό με προβλημάτισε και άρχισα να ψάχνω για απαντήσεις.

Αναγκάστηκα να παραδεχτώ ότι η επιστήμη, που αγαπούσα τόσο πολύ ήταν ανίκανη να απαντήσει σε ερωτήματα, όπως: « Ποιο είναι το νόημα της ζωής ; », « Γιατί είμαι εδώ ; », « Γιατί τα Μαθηματικά λειτουργούν έτσι κι αλλιώς ; ». « αν το σύμπαν έχει αρχή, ποιος το δημιούργησε ; », « Γιατί οι φυσικές σταθερές στο σύμπαν είναι τόσο λεπτά ρυθμισμένες, ώστε να επιτρέπουν τη δυνατότητα των σύνθετων μορφών ζωής ; », « Γιατί οι άνθρωποι έχουν την αίσθηση της ηθικής ; », « Τι συμβαίνει, όταν πεθαίνουμε ; ».

Είχα υποθέσει ότι η πίστη βασίζεται μόνο σε συναισθηματικά και παράλογα επιχειρήματα και έμεινα έκπληκτος, όταν ανακάλυψα, ότι μπορεί κάποιος να αναπτύξει πολύ ισχυρά επιχειρήματα για την πιθανότητα ύπαρξης του Θεού πάνω σε ένα αποκλειστικά λογικό υπόβαθρο. Η αρχική αθεϊστική μου βεβαιότητα, πως « ξέρω ότι δεν υπάρχει Θεός » αναδύθηκε τότε ως η πιο αβάσιμη εκδοχή.

Καθώς εύστοχα έχει παρατηρήσει ο Άγγλος συγγραφέας G.K. Chestetron, « ο αθεϊσμός είναι το πιο τολμηρό δόγμα, γιατί είναι η υποστήριξη μιας καθολικής άρνησης. Αλλά η λογική από μόνη της δεν μπορεί να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού. Η Πίστη είναι λογική συν αποκάλυψη και αυτή αποκάλυψη απαιτεί σκέψη τόσο με το πνεύμα, όσο και με το μυαλό. Πρέπει να ακούσει κανείς τη μουσική, δεν φτάνει να διαβάσει μόνο τις νότες στο πεντάγραμμο. Τελικά ένα άλμα πίστης είναι απαραίτητο.

Για μένα, αυτό το άλμα ήρθε στο 27^ο έτος της ηλικίας μου, όταν η αναζήτηση για να μάθω περισσότερα για τον Θεό με οδήγησε στον Ιησού Χριστό. Εδώ παρουσιαζόταν ένα πρόσωπο με ισχυρότατες ιστορικές μαρτυρίες για τη ζωή του, το οποίο έκανε εκπληκτικές δηλώσεις σχετικά με την αγάπη προς τον πλησίον, οι δε ισχυρισμοί του, ότι ήταν γιος του Θεού απαιτούσαν να πάρω μιαν απόφαση, για το αν ήταν πλανεμένος ή ήταν όντως ο γιος του Θεού. Μετά από αντίσταση σχεδόν δύο χρονών έγινα ακόλουθος του Ιησού.

Ορισμένοι με ρώτησαν: « Δεν έχει εκραγεί το μυαλό σου; Μπορείς να αναζητείς το πώς λειτουργεί η ζωή, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της Γενετικής και της Μοριακής Βιολογίας και συγχρόνως να λατρεύεις ένα Δημιουργό Θεό; Δεν είναι η εξέλιξη και η πίστη στο Θεό ασυμβίβαστες ; Μπορεί ένας επιστήμονας να πιστεύει σε θαύματα, όπως η Ανάσταση ; ».

Στην πραγματικότητα δεν βρίσκω καμία σύγκρουση σ’ αυτά και το ίδιο συμβαίνει με το 40% των ενεργών επιστημόνων που δηλώνουν ότι είναι πιστοί. … Αλλά γιατί δεν θα μπορούσε η εξέλιξη να είναι το σχέδιο του Θεού για τη Δημιουργία ; Είναι αλήθεια ότι αυτό είναι ασυμβίβαστο με μία, κατά γράμμα ερμηνεία της Γένεσηςαλλά ακόμη κι ο Ιερός Αυγουστίνος δεν ήταν σίγουρος για την ακριβή ερμηνεία της καταπληκτικής αυτής ιστορίας της Δημιουργίας. Το να προσκολληθεί κανείς σε κατά γράμμα ερμηνείες … δεν είναι σοφό ούτε αναγκαίο … .

Εντυπωσιακή η ομολογία του Collins. Ακόμη και μέσα απ’ τα επιστημονικά οχυρά της αθεΐας αναδεικνύει η Αγαθότητα του Θεού επιστήμονες, οι οποίοι διακηρύττουν περίτρανα την πίστη τους! Θα ήταν ίσως χρήσιμο να γί

νουν δυο σχόλια.

 

Α. Ο Collins, όπως φαίνεται και στο βιβλίο του « Η γλώσσα του Θεού » αποδέχεται πλήρως τη θεωρία της Εξέλιξης. Ακριβώς λόγω της τοποθέτησής του αυτής, η ομολογία του κορυφαίου γενετιστή εκθέτει ανεπανόρθωτα όσους χρησιμοποιούν τη θεωρία της εξέλιξης, σαν επιχείρημα εναντίον της πίστης.

Β. Το βιβλίο της Γένεσης  περιγράφει γεγονότα, τα οποία, σύμφωνα με τις σύγχρονες κοσμολογικές αντιλήψεις συνέβησαν σε διάστημα 14 δισεκατομμυρίων ετών. Το ιερό κείμενο αφιερώνει λίγες μόνο σελίδες για τα γεγονότα αυτά και η αφήγηση απευθύνεται σε ανθρώπους κάθε εποχής, μόρφωσης και ηλικίας. Κι ενώ το βιβλίο είναι Θεόπνευστο και η κάθε του λέξη έχει σημασία, δεν αποτελεί επιστημονικό εγχειρίδιο, παρ’ ότι περιέχει εντυπωσιακές επιστημονικές αλήθειες.

Η άπειρη σοφία του Θεού δεν μας έδωσε έτοιμες επιστημονικές απαντήσεις, μας έδωσε όμως την ικανότητα και τις αφορμές για επιστημονική διερεύνηση: «…πολλά απεσιώπησεν, τον ημέτερον νουν γυμνάζουσα προς εντρέχειαν ( ευστροφία ),εξ’ ολίγων αφορμήν παρεχόμενη επιλογίζεσθαι ( από λίγες αφορμές να συμπεράνουμε τα υπόλοιπα )…» γράφει ο Μέγας Βασίλειος. ( ΕΠΕ 4, 72/4 ).

Το μέλλον θα δείξει τι οδό ακολούθησε η Πανσοφία του Θεού για τη Δημιουργία της ζωής και του ανθρώπου. Ένα είναι σίγουρο. Ο Θεός δεν απειλείται από τις επιστημονικές ανακαλύψεις! « Ου γαρ ελαττούται η επί τοις μεγίστοις έκπληξις επειδάν ο τρόπος καθ’όν γίνεται τι των παραδόξων εξευρεθή » ( δεν μειώνεται ο θαυμασμός μας για τα μεγαλεία της δημιουργίας, όταν ανακαλυφθεί ο τρόπος με τον οποίο έγιναν ) λέγει ο Μ. Βασίλειος, Εις την Εξαήμερον, Ομιλία Α’ , 10.

«… Έχω βρει ότι υπάρχει μία θαυμάσια αρμονία στις συμπληρωματικές αλήθειες της Επιστήμης και της Πίστης. Ο Θεός της Βίβλου είναι επίσης, ο Θεός του γονιδιώματος. Ο Θεός μπορεί να βρεθεί στον καθεδρικό ναό ή στο εργαστήριο. Ερευνώντας τα μεγαλειώδη και θαυμάσια δημιουργήματα του Θεού, η Επιστήμη μπορεί να γίνει ένα μέσο λατρείας », καταλήγει ο Collins.

* Η συνέντευξη δόθηκε τον Απρίλιο του 2007. Χάρις στον Collins τα αποτελέσματα της μνημειώδους έρευνας στο ανθρώπινο γονιδίωμα διατέθηκαν ελεύθερα στη διεθνή κοινότητα. Ο Collins είναι διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας ( NIH) των Η.Π.Α. Στο βιβλίο του : « Η γλώσσα του Θεού. Ένας επιστήμονας δίνει μαρτυρία για την πίστη » ( Ελληνική έκδοση Παπαζήση ) κάνει εκτενέστατη ομολογία πίστης.

Πηγή : κ. Πετρουλέας Βασίλειος, Δρ. Φυσικός, Ε.ΚΕ.Φ.Ε. « Δημόκριτος »

το βρήκαμε εδώ http://ziogoukalliopi.blogspot.gr/2016/06/francis-collins.html

"ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"

 Β' Λυκείου ΔΕ 24. Πίστη και επιστήμη: αλληλοαποκλειόμενα ή αλληλοσυμπληρούμενα;

      Πώς ξεκίνησε το σύμπαν; Τι υπήρχε πριν από αυτό;Υπήρχε χρόνος πριν από τον χρόνο;
Οι επιστήμονες είναι διχασμένοι. Aκόμα προσπαθούν να λύσουν αυτό το πανάρχαιο αίνιγμα. Στην Ελβετία χιλιάδες επιστήμονες εργάζονται στο μεγαλύτερο πείραμα του κόσμου. Αναζητούν το «μποζόνιο του Χιγκς», ή αλλιώς, το «σωματίδιο του Θεού».
Η ανακάλυψη του ίχνους του θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο; Θα επηρεάσει την πίστη των ανθρώπων;
Έχει να προσφέρει σήμερα η Πατερική Θεολογία στην ανθρώπινη αναζήτηση για την Αρχή του Κόσμου; Ποιά είναι η προσφορά της στην ιστορία της Επιστήμης;

Τέσσερις χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης αναζήτησης, με τη Μυθολογία, τη Φιλοσοφία, τις Θρησκείες, μέχρι τις σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες, και το αιώνιο μυστήριο παραμένει άλυτο.
nerit.gr

ΠΗΓΉ http://samakos9.blogspot.gr/2015/01/blog-post.html?spref=bl


 

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

 

 

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Γ. ΜΑΚΡΗ 

ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ Α.Π.Θ.

Διάλεξις δοθείσα εντός τού Πανεπιστημιακού χώρου εις φοιτητικήν ευκαιρίαν(Απρίλιος 1978)  

 

Αγαπητοί μου φίλοι,

Είναι πραγματικά ένα μεγάλο προνόμιο το ότι δίνεται η ευκαιρία να συναντηθούμε σ΄ ένα αμφιθέατρο Πανεπιστημιακό, όχι μ΄ εκείνο το στεγνό και στενό, αν και απαραίτητο περιεχόμενο της μεταδόσεως ορισμένων επιστημονικών γνώσεων, αλλά σ΄ εκείνη την ατμόσφαιρα και το επίπεδο τής στενής και χωρίς περιορισμούς, ως προς το βάθος και το πλάτος τής γνωριμίας, σε επίπεδο πού έχουν σχέση με την ψυχική ζωή τόσον των ταγμένων για να σας διδάσκουν μερικές γνώσεις όσον και των φοιτητών πού έρχονται εδώ για να αποκτήσουν, για νά οικοδομήσουν τον ψυχικό τους κόσμο και γι΄ αυτό πρέπει νά δώσω και στην ανώνυμη αυτή ομάδα των συναδέλφων σας, πού σκέφθηκαν νά πάρουν αυτήν την πρωτοβουλία, όσο και σ΄ όλους εσάς πού είχατε την καλοσύνη νά έλθετε απόψε, νά δώσω την έκφραση τής μεγάλης μου ευχαριστίας πού σκέφθηκαν και μένα και με κάλεσαν εδώ για νά σας μιλήσω.

 

Θα πρέπει να σας πω ότι, ό,τι θα ακούσετε από εδώ και εμπρός δεν είναι τίποτε άλλο από προσωπικά μου βιώματα. δεν είναι τίποτε άλλο από εκείνα πού σε ώρες, είτε πού απέχουν πολύ από το σήμερα, είτε και πρόσφατες παίδεψαν την ψυχή μου, πράγματα πού αποτελούν το τέρμα πορείας πνευματικής, πράγματα πού μπορώ νά βεβαιώσω γι΄ αυτά με την σφραγίδα τής απολύτου εσωτερικής πληροφορίας, με την σφραγίδα ότι επιβεβαιώνονται από την βίωση και απ΄ την παρατήρηση αρκετών δεκαετιών από τον καιρό πού επέστρεψα στον Κύριόν μας Ιησούν Χριστόν. Και νομίζω ότι είναι επίκαιρη η εκλογή τού θέματος πού έχει σχέση με τηνΣταύρωση και την Ανάσταση τού Χριστού μας, όχι μονάχα γιατί ευρισκόμαστε στην εποχή εκείνη πού έχει τάξει η Εκκλησία μας για τις ψυχές όλων των Χριστιανών νά στρέφονται και νά προετοιμάζονται και νά συμμετέχουν στα Πάθη τού Χριστού μας, αλλά και γιατί ακριβώς η Σταύρωση και η Ανάσταση είναι το επίκεντρο, είναι ο πυρήνας τής καταφάσεως τού Χριστιανισμού και τού αντιλόγου εις τον Χριστιανισμό.

 

  Γιατί αν η Σταύρωση και η Ανάσταση τού Χριστού μας είναι αλήθεια, τότε όλα εκείνα τα οποία πιστεύαμε, όλα εκείνα στα οποία έχουμε προσκολληθεί, όλα εκείνα τα οποία ακολουθούμε και πού είναι ξένα ή αντίθετα προς τον Χριστό και προς το Ευαγγέλιό Του είναι είδωλα πού πρέπει να γκρεμισθούν. Γι΄ αυτό και με τόση μανία και με τέτοιο πείσμα έχουν εγερθεί τόσες πολλές αντιρρήσεις, έχουν παρουσιασθεί τόσο πολλά επιχειρήματα για να πείσουν τον καθένα ότι η Ανάσταση τού Χριστού δεν έγινε. Γιατί αν η Ανάσταση τού Χριστού, έγινε, τότε ο Χριστός είναι: ο Θεός, τότε όλα όσα λέει: ο Χριστός, όλα όσα λέει το Ευαγγέλιο είναι αλήθεια και θα πρέπει να πεθάνουμε για όλα όσα έχουμε ζήσει: που είναι αντίθετα και ξένα προς τον Χριστό και να ξαναζήσουμε μια νέα ζωή σύμφωνη με όλα όσα είπε ο Χριστός και εξακολουθεί να πρεσβεύει και να βιώνει η Εκκλησία.

τα επιχειρήματα τα οποία υψώνονται για να αμφισβητήσουν την Ανάσταση τού Χριστού μπορούμε να τα κατατάξουμε σε τρείς μεγάλες κατηγορίες:

 - Η μιά είναι ότι ο Κύριος δεν απέθανε επάνω στον Σταυρό και συνεπώς αφού δεν απέθανε και δεν ανεστήθη.

- Η δεύτερη κατηγορία επιχειρημάτων κατά της Αναστάσεως, είναι η αμφισβήτηση για τις εμφανίσεις που ρητά περιγράφουν τα Ευαγγέλια ότι συνέβησαν μετά την ανάσταση τού Χριστού.

- Και η Τρίτη, περιστρέφεται γύρω από το γεγονός ότι ευρέθηκε κενός ο Τάφος Του. 

Το εάν ο Χριστός απέθανε πάνω στον Σταυρό ασφαλώς είναι θέμα πού έχει απόλυτη συνάφεια με την επιστήμη τής Ιατρικής γιατί αυτή είναι εκείνη η οποία μελετάει τη φύση και τις συνέπειες όλων των σωματικών κακώσεων και η οποία μελετάει όλες τις εκδηλώσεις οι οποίες σχετίζονται με την βαθμιαία κατάρρευση των ζωτικών λειτουργιών τού σώματος και με την διαπίστωση ότι οι συνθήκες πλέον για την επιβίωση τού οργανισμού είναι εξαντλημένες και ότι ο θάνατος έχει επέλθει. Αξίζει λοιπόν την προσοχή μας ότι αυτή η αμφισβήτηση - ότι ο Χριστός δεν απέθανε πάνω στον Σταυρό - δεν παρουσιάσθηκε ποτέ κατά το διάστημα τής γενεάς των ανθρώπων πού έζησαν όταν συνέβη η Σταύρωσις τού Χριστού, δεν παρουσιάσθηκε ούτε και κατά την εποχή των διωγμών, δεν παρουσιάσθηκε κατά την εποχή των μεγάλων αιρέσεων, οι οποίες αμφισβήτησαν και την θεότητα τού Χριστού και την Ανάστασή Του, δεν παρουσιάσθηκε παρά μόνον στον 17ον αιώνα. Αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό γιατί απλούστατα τότε μονάχα είχαν τελείως εκλείψει οι άνθρωποι πού είτε οι ίδιοι είχαν παρακολουθήσει, είτε είχε φθάσει μέχρις αυτούς μιά ζωντανή περιγραφή τού μαρτυρίου τής Σταυρώσεως. Εάν και σήμερα είχαμε ανθρώπους, και ευτυχώς πού δεν έχουμε, πού είχαν παρακολουθήσει την Σταύρωση δεν θα είχε - όπως θα δούμε σε λίγο - παρουσιασθεί μιά τέτοια αμφισβήτηση με αξιώσεις λογικής ισορροπίας. 

Απλή σύμπτωση;

Πωλ Ντέϊβις (Βρετανός αστροφυσικός): «Για μένα, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι κάτι συμβαίνει πίσω απ’ όλα αυτά… Μοιάζει σαν κάποιος να έχει ρυθμίσει λεπτομερώς τους αριθμούς της φύσης, προκειμένου να συνθέσει το Σύμπαν… Η εντύπωση (ύπαρξης) σχεδιασμού είναι συντριπτική.» «Οι νόμοι [της φυσικής] ... μοιάζουν να είναι προϊόν ενός εξαιρετικά ευφυούς σχεδίου... Το Σύμπαν πρέπει να έχει κάποιο σκοπό.»

Αλαν Σάντετζ (βραβείο αστρονομίας Crawford):«Το βρίσκω πολύ απίθανο μια τέτοια τάξη να προήλθε από το χάος. Πρέπει να υπάρχει κάποια οργανωτική αρχή. Για μένα, ο Θεός είναι μυστήριο, αλλά είναι και η εξήγηση του θαύματος τής ύπαρξης – τού γιατί υπάρχει κάτι αντί για τίποτε»

Τζων Οκήφ(αστρονόμος της NASA): «Με αστρονομικά μέτρα, είμαστε μια παραχαϊδεμένη, πολυαγαπημένη ομάδα πλασμάτων... Αν το Σύμπαν δεν είχε φτιαχτεί με μια απολύτως καθοριστική ακρίβεια, δεν επρόκειτο ποτέ να υπάρξουμε. Είναι η γνώμη μου, πως αυτές οι συγκυρίες δείχνουν πως το σύμπαν δημιουργήθηκε για να το κατοικεί ο άνθρωπος.»

Τζωρτζ Γρήνστάϊν (αστρονόμος):«Καθώς επιβλέπουμε όλες τις αποδείξεις, η σκέψη επίμονα εγείρεται, πως κάποιος υπερφυσικός παράγοντας – ή –μάλλον- Παράγοντας, πρέπει να εμπλέκεται. Είναι δυνατόν, έτσι ξαφνικά, άθελά μας, να σκοντάψαμε πάνω σε επιστημονικές αποδείξεις της ύπαρξης ενός Υπέρτατου Όντος; Μήπως ο Θεός ήταν αυτός που επενέβη και τόσο προνοητικά χειροτέχνησε τον Κόσμο προς όφελός μας;

Άρθουρος Έντιγκτον (αστροφυσικός): «Η ιδέα ενός συμπαντικού νοός ή Λόγου θα ήταν, νομίζω, ένα μάλλον εφικτό συμπέρασμα εν όψει της παρούσης καταστάσεως της επιστημονικής θεωρίας.»

Αρνώ Πενζίας (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής): «Η Αστρονομία μας οδηγεί σε ένα μοναδικό συμβάν, ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, που διαθέτει εκείνη την πολύ λεπτή ισορροπία που χρειάζεται για να παρέχονται οι ακριβείς συνθήκες που επιτρέπουν την ζωή, και που έχει ένα υποκείμενο(‘υπερφυσικό’, θα το έλεγε κανείς) σχέδιο.»

Ρότζερ Πένροουζ (μαθηματικός και συγγραφέας): «Εγώ θα έλεγα πως το σύμπαν έχει κάποιο σκοπό. Δεν βρίσκεται εκεί, έτσι, κάπως, κατά τύχη.»

Τόνυ Ρόθμαν (φυσικός): «Όταν είμαστε αντιμέτωποι με την τάξη και την ομορφιά του σύμπαντος και τις περίεργες συμπτώσεις της φύσης, είναι μεγάλος ο πειρασμός, να κάνουμε το άλμα της πίστεως από την επιστήμη στην θρησκεία. Είμαι σίγουρος πως πολλοί φυσικοί το επιθυμούν.Πόθος μου είναι, να το παραδέχονταν αυτό.»

Βέρα Κιστιακόφσκυ (φυσικός Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης) «Η αριστουργηματική τάξη που αναδεικνύεται από την επιστημονική μας κατανόηση του φυσικού κόσμου,προϋποθέτει το Θείο.»

 

πηγή http://samakos9.blogspot.gr/2013/10/blog-post_22.html?spref=bl

 

Nature by Numbers

πηγή  http://arvanta.blogspot.gr/2012/09/nature-by-numbers.html?spref=bl

Υπάρχει Ζωή μετά τη Γέννηση;

Ένα κείμενο άγνωστου συντάκτη, προερχόμενο από τη Γερμανία.

 

Στην κοιλιά της εγκύου, δύο έμβρυα συνομιλούν. Το ένα είναι σκεπτικιστής, το άλλο γεμάτο εμπιστοσύνη και πίστη.

Tο γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ρωτάει: "Και πιστεύεις πραγματικά σε μια ζωή μετά τη γέννηση;"

Το έμβρυο που πιστεύει, απαντά: "Ασφαλώς, ναι. Για μένα είναι απόλυτα βέβαιο ότι υπάρχει ζωή μετά τη γέννησή μου. Η ζωή εδώ, είναι μόνο για να μας μεγαλώνει, ώστε να μπορούμε να προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας για τη ζωή μετά τη γέννησή μας, έτσι ώστε να είμαστε αρκετά δυνατά για ό,τι μας περιμένει μετά."

Ο μικρός σκεπτικιστής έχει εκνευριστεί: "Αυτό είναι αρκετά ανόητο. Δεν υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση. Πώς θα έμοιαζε μια τέτοια ζωή, ούτως ή άλλως;"

Ο μικρός πιστός όμως, υποστηρίζει: "Δε γνωρίζω. Αλλά σίγουρα θα έχει πολύ περισσότερο φως από εδώ. Και ίσως να στεκόμαστε στα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα μας!"

Το γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ξεσπάει: "Ένα μάτσο ανοησίες! Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το περπάτημα. Και φαγητό με το στόμα είναι πραγματικά μια εντελώς γελοία ιδέα – έχουμε τον ομφάλιο λώρο, που μας τροφοδοτεί αρκετά καλά, ήδη! Αυτό από μόνο του μας δείχνει ότι η ζωή μετά τη γέννηση είναι αδύνατη: ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός!"

Ο μικρός πιστός παραμένει ακλόνητος: "Είναι όντως δυνατή. Απλά μπορεί να είναι λίγο διαφορετική από ό,τι είμαστε εδώ."

Ο μικρός σκεπτικιστής σιγά-σιγά χάνει την υπομονή του μπροστά σε τόση χαζομάρα: "Κανείς και εννοώ ποτέ κανείς, δεν ήρθε πίσω μετά τη γέννηση! Ρίξε μια ματιά σε αυτό: η γέννηση είναι απλά το Τέλος της Ζωής. Τελεία και παύλα. Και κάτι ακόμα για σένα και τα τρελά όνειρά σου: Η ζωή είναι μία μεγάλη σκοτούρα μέσα στο σκοτάδι, αυτό είναι!"

Ο μικρός πιστός δεν το αφήνει έτσι: "Το παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς είναι η ζωή μετά τη γέννηση… αλλά σε κάθε περίπτωση εμείς θα δούμε τελικά τη μητέρα μας και αυτή θα μας φροντίσει."

Ο σκεπτικιστής γούρλωσε τα μάτια του: "Μητέρα! Πιστεύεις στη μητέρα; Είναι γελοίο! Με συγχωρείς, αλλά… πού είναι αυτή, θα ήθελα να σε ρωτήσω;"

Ο μικρός πιστός κάνει μια χειρονομία με το χέρι: "Αυτή είναι εδώ! Παντού γύρω μας. Ζούμε μέσα σ' αυτήν, καθώς και μέσω αυτής. Χωρίς αυτήν εμείς δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχουμε!"

Ο μικρός σκεπτικιστής δεν είναι δυνατόν τώρα να συγκρατηθεί: "Αυτό φτάνει πραγματικά το αποκορύφωμα της ανοησίας. Και για κανένα λόγο δεν μπορώ να δω πουθενά τη μητέρα σου. Ούτε ένα κομμάτι της – είναι αρκετά προφανές – διότι απλά: δεν υπάρχει!"

Το μικρό που πιστεύει, κουνάει το κεφάλι του και κλείνει τα μάτια: "Μερικές φορές, όταν είμαστε πολύ ήσυχα, την ακούω να τραγουδά. Ή να χαϊδεύει τον κόσμο μας. Νιώθω και έχω την αίσθηση και πιστεύω σταθερά, ότι η γέννηση είναι ένα μεγάλο νέο ξεκίνημα!"

 

 

http://www.agiazoni.gr/article.php?id=98789423390891146745

Μεσογαίας: ''Τα μικρά που στηρίζουν το μεγαλείο αυτού του κόσμου''.

Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος εκφώνησε μια ξεχωριστή ομιλία σε εκδήλωση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, με αφορμή την πλήρη αποκατάσταση του ιστορικού τηλεσκοπίου Newall.

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. κ. Νικόλαου, ο οποίος σημειώνεται ότι έχει σπουδάσει, μεταξύ άλλων, και Αστροφυσική στο Πανεπιστήμιο του Harvard:

“Ζοῦμε σὲ ἕναν πανέμορφο κόσμο ποὺ τὸ μυστικό τῆς ζωῆς τὸ σηκώνουν μικροσκοπικὲς ὀντότητες ποὺ λέγονται γονίδια. Εἶναι δυσδιάκριτα, δὲν φαίνονται. Ὅμως αὐτὰ προσδιορίζουν τὴ ζωὴ καὶ τὰ ἰδιώματά της. Αὐτὰ χαρακτηρίζουν τὸ κάθε πρόσωπο, καθορίζουν τὴν ταυτότητα. Μὲ ἀκρίβεια καὶ λεπτομέρειες.

Κολυμπᾶμε μέσα σὲ ἕναν ὠκεανὸ ἄπειρων σωματιδίων, ποὺ ταυτοποιοῦνται μὲ ποικίλα καὶ παράξενα ὀνόματα: Quarks, γκλουόνια, μποζόνια, λεπτόνια, βαρυόνια, νετρίνα, φωτόνια καὶ πλῆθος ἄλλων. Καὶ ποὺ δὲν φαίνονται. Ὅμως αὐτὰ τὰ μικρὰ στηρίζουν τὸ μεγαλεῖο αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Αὐτὰ κρύβουν τὸ μυστήριό του.

Ὅλα ἔχουν τὴν ἀποστολὴ καὶ τὴ σημασία τους. Ὅσο μικρὰ κι ἂν εἶναι. Κάποια εἶναι ὑπεύθυνα γιὰ τὴ μᾶζα. Λέγονται μποζόνια.

Οὔτε καταλαβαίνουμε γιατί. Χωρὶς ὅμως αὐτὰ δὲν θὰ ψηλαφούσαμε τὸν κόσμο μας. Ἄλλα πάλι βοηθοῦν στὴ διάδοση τῶν δυνάμεων.

Κάποια εἶναι γνωστὰ ὡς γκλουόνια. Κι αὐτὸ κακόηχο. Καὶ ἄλλα συγκροτοῦν τὸ φῶς. Αὐτὰ λέγονται φωτόνια. Πιὸ εὔηχο ὄνομα.

Μᾶζα, δυνάμεις, φῶς.

Εἶναι σημαντικὸ νὰ ἑρμηνεύεται ἡ μᾶζα ἢ νὰ δικαιολογεῖται ἡ διάδοση τῶν δυνάμεων. Ἡ ὕλη ψηλαφεῖται, οἱ δυνάμεις συντηροῦν τὴν κίνηση καὶ διατηροῦν τὶς ἰσορροπίες. Ἔτσι κατανοοῦμε τὴν ὕλη καὶ τὴ βαρύτητα.

Γιὰ κάποιον ὅμως λόγο, τὸ φωτόνιο ἔχει ἕνα μοναδικὸ μεγαλεῖο. Εἶναι πολὺ εὐγενές, δὲν ἔχει μᾶζα, ἀλλὰ ὅμως ὑπάρχει.

Καὶ μάλιστα μπορεῖ νὰ γεννήσει μᾶζα. Κουβαλάει ἐνέργεια. Κυρίως ὅμως δείχνει καὶ φανερώνει. Χάρις στὰ φωτόνια ἀπολαμβάνουμε τὸ αἴσθημα τῆς ὅρασης.

Ὁ κόσμος φαίνεται. Καὶ εἶναι τόσο ὄμορφος. Πλῆθος χρωμάτων, ἐντυπωσιακὲς συμμετρίες, ἐκπληκτικὲς ἀσυμμετρίες, ἀντιθέσεις, ἀνακλάσεις, ἁρμονία, βάθος, ἐναλλαγές.

Χωρὶς τὰ φωτόνια δὲν θὰ ξέραμε τὶ θὰ πεῖ κάλλος, ὀμορφιά, αἰσθητική, ποικιλία, ὀπτικὴ ἁρμονία. Δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ συγκρίνουμε. Σὰν αὐτὰ νὰ δίνουν ζωὴ στὴν ὕλη.

Τὰ φωτόνια ἐπιβεβαιώνουν τὴν ὕπαρξη τοῦ κόσμου, κυρίως ὅμως ἀποκαλύπτουν τὴν ὀμορφιά του. Ἀλλὰ γιὰ νὰ τὴν δεῖς, πρέπει νὰ τὰ ἀνακαλύψεις.

Σ’ αὐτὸ βοηθοῦν τὰ μάτια μας. Ὅταν αὐτὰ χάνουν τὴν ἀκρίβεια ἢ τὴν εὐαισθησία τους, τότε χρησιμοποιοῦμε διορθωτικοὺς φακούς.

Γιὰ νὰ ἀντικρύσουμε τὰ μικρὰ ἀντικείμενα ποὺ δὲν διακρίνονται, ἔχουμε τὰ μικροσκόπια. Γιὰ τὰ μακρινὰ ποὺ ἐπίσης εἶναι ἀθέατα, κατασκευάσαμε τὰ τηλεσκόπια. Κι ἔτσι βλέπουμε καὶ αὐτὰ ποὺ …δὲν φαίνονται. Εἶναι πολὺ ὄμορφος ὁ κόσμος μας. Καὶ περικλείει πολλὴ σοφία.

Ἡ ὀμορφιὰ κρύβεται πίσω ἀπὸ αὐτὸ ποὺ αὐτὸς δείχνει. Καὶ ἡ σοφία μέσα σὲ αὐτὸ ποὺ κρύβει. Τὸ πρῶτο τὸ ἀπολαμβάνει τὸ μάτι. Τὸ δεύτερο μαγεύει τὴ σκέψη.

Χωρὶς τὸ ἐρέθισμα τῆς θεατῆς ὀμορφιᾶς, ἡ σκέψη δὲν θὰ μποροῦσε νὰ κάνει τὰ διεισδυτικὰ ταξείδια της. Γι’ αὐτὸ εἶναι τόσο πολύτιμα τὰ φωτόνια.

Ἄλλοτε πάλι μὲ τὰ τηλεσκόπια φωτογραφίζουμε ἢ ἀνιχνεύουμε. Δὲν βλέπουμε. Δὲν εἶναι τὸ ἴδιο. Ἡ ἀνίχνευση προκαλεῖ τὸν ἐνθουσιασμὸ τῆς διαπίστωσης.

Ἡ σκέψη τὴ μαγεία τῆς ἀνακάλυψης. Ἡ θέα ὅμως εἶναι αὐτὴ ποὺ γεννᾶ τὴ συγκίνηση τῆς ἀμεσότητας. Εἶναι ὑπέροχο πράγμα οἱ αἰσθήσεις μας. Καὶ κυρίως ἡ ὅραση.

Λέγει ὁ Ἐλύτης: Θεέ μου, πόσο μπλὲ ξοδεύεις γιὰ νὰ μὴ σὲ βλέπουμε! Κι ἐμεῖς συμπληρώνουμε: Θεέ μου, πόσα φωτόνια ἔφτιαξες γιὰ νὰ σὲ ὑποψιαζόμαστε!

«Εἶπεν ὁ Θεός: γενηθήτω φῶς∙ καὶ ἐγένετο φῶς». Μάλιστα «ἐν ἀρχῇ», τὸ πρῶτο πράγμα. Τελικά, τὸ σωμάτιο τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι τὸ μποζόνιο οὔτε λέγεται higgs∙ αὐτὸ δὲν θὰ πεῖ τίποτα.

Τὸ σωμάτιο τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸ φωτόνιο. Καὶ ἡ πύλη πρὸς τὸν κόσμο τὸ τηλεσκόπιο. Βάζεις τὸ μάτι σου στὸν φακὸ καὶ ξεχύνεσαι στὸ ἄπειρο.

Ἐκεῖ ποὺ συναντᾶται ἡ ὀμορφιὰ μὲ τὴν ἀλήθεια. Τὸ μάτι βλέπει. Ἡ καρδιὰ χτυπάει. Ἡ σκέψη καλπάζει. Διαλέγεται μὲ τὰ φωτόνια.

Εἶναι ἐκπληκτικὴ ἡ θέα, ἡ ζωντανὴ εἰκόνα. Ἰδίως στὴν πατρίδα μας. Θάλασσες, νησάκια, οὐρανός. Κόλποι, παραλίες, λόφοι, ὅλα μαζί.

Ἡ φυσική της ὀμορφιὰ σὲ ταξειδεύει. Σὲ κάνει νὰ θέλεις ἢ νὰ μείνεις γιὰ πάντα στὴ γῆ ἢ νὰ φύγεις. Θέλεις νὰ ζεῖς γιὰ πάντα.

Καὶ ἂν αὐτὸ δὲν γίνεται στὴ γῆ, θέλεις νὰ πᾶς ἀλλοῦ. Ἡ ὀμορφιὰ ἐνδυμανώνει τὴν αἰωνιότητά σου. Βάζεις τὸ μάτι στὸ τηλεσκόπιο καὶ φεύγεις.

Φεύγεις στὸ ἄπειρο. Χάνεσαι στὸν χῶρο. Ἐλευθερώνεσαι ἀπὸ τὸν χρόνο. Τί ὡραία ἡ αἴσθηση τοῦ σύμπαντος!

Ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ λίγο καὶ τὸ ἄπειρο σοῦ εἶναι πεπερασμένο. Καὶ ὁ χρόνος λίγος. Θέλεις νὰ φύγεις κι ἄλλο.

Θέλεις ἀπὸ τὴν ὀμορφιὰ τῶν ὁρωμένων νὰ περάσεις στὴ ἐμπειρία τῶν ἀθεάτων. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ χρωστᾶς στὰ φωτόνια.

Τὰ φωτόνια σοῦ δείχνουν τὴν ὀμορφιὰ τοῦ κτιστοῦ καὶ σὲ ὑποψιάζουν γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ ἀκτίστου. Τὰ φωτόνια δείχνουν Αὐτὸν ποὺ δὲν φαίνεται. Δείχνουν τὸν Θεό.

Θέλω νὰ ἐκφράσω τὴ χαρά μου γιὰ τὴν εὐκαιρία τῆς ἀποψινῆς βραδιᾶς καὶ τὶς πολλὲς εὐχαριστίες μου στὸν κ. Τσίγκανο καὶ γιὰ τὴν πρόσκληση καὶ γιὰ τὴ δυνατότητα νὰ ἀνοίξω γιὰ λίγο μπροστά σας τὴν καρδιά μου.

Εἶναι πολὺ ὡραῖο πράγμα ἡ ζωή σου νὰ φιλοξενεῖ καὶ αἴσθηση Ἀστροφυσικῆς καὶ ἐμπειρία ἱερωσύνης.

Καὶ εἶναι θαυμάσιο νὰ περνᾶς μιὰ ὄμορφη βραδιὰ στὴν Πεντέλη μὲ ἀνοιχτὸ τὸν θόλο κυνηγώντας φωτόνια. Ἴσως καλύτερο ἀπὸ τὸ νὰ ψάχνεις χρόνια ὁλόκληρα ἕνα μποζόνιο στὴ Γενεύη!

Πηγή: Ysterografa.gr

http://agios-dimitrios.blogspot.gr/2013/09/blog-post_3567.html#more

 

 

Πίστη - Γνώση

     Η σύγκριση αυτού που μας προσφέρει η Πίστη έναντι στη Γνώση είναι ότι ένα δοχείο νερό στην έρημο σε σχέση με ένα βουνό χρυσάφι στον ίδιο τόπο.(Τολστόι)