Δ.Ε.32 -33 Ινδουισμός Α΄-Β΄
α) Ποιο σκοπό εξυπηρετούν οι εμφανίσεις του θεού Βισνού (αβατάρα) στη
ζωή του Ινδουιστή;
α) Ποιος ο ρόλος των βραχμάνων στη κοινωνική πραγματικότητα της
Ινδίας;
α) Πού οφείλεται η ονομασία της βεδικής θρησκείας και γιατί η θρησκεία
αυτή χαρακτηρίζεται πολυθεϊστική;
α) Να περιγράψετε τους όρους «σαμσάρα» και «κάρμα».
α) Η Μεγάλη Θεά (Σάκτι) με τη μορφή της Κάλι εμφανίζεται στις απεικονίσεις της ινδουιστικής τέχνης με κόκκινη από αίμα γλώσσα και με περιδέραιο από νεκροκεφαλές. Τι σημαίνουν αυτά για τον ρόλο της, στην ινδουιστική παράδοση;
α) Δώστε το περιεχόμενο των λέξεων «Μπράχμαν» και «Άτμαν» στις Ουπανισάδες. Λαμβάνοντας υπόψη και την εικόνα που παρατίθεται παρακάτω να αναπτύξετε την αντίληψη του Ταοϊσμού για το γιν και το γιανκ.
β) Ποια στοιχεία από την ινδουιστική παράδοση ενσωματώνει ο Μαχάτμα Γκάντι στη ζωή και στον αγώνα του;
β) Η ινδουιστική παράδοση έχει δύο μορφές προσέγγισης του θείου, την
απρόσωπη (Βεδάντα) και την προσωπική (με κύριους θεούς τον Σίβα, τον Βισνού και
τη Ντέβι). Ποια είναι η πιο δημοφιλής στη λαϊκή θρησκευτικότητα και γιατί;
β) Να εξηγήσετε με συντομία πόσο σημαντική είναι στον Ινδουισμό η διδασκαλία της μετενσάρκωσης (σαμσάρα).
β) Στον Ινδουισμό υπάρχει η ιδέα της παγκόσμιας τάξης (ντάρμα). Ποιο είναι το περιεχόμενό της;
β) Με ποιους τρόπους εκδηλώνεται η λατρεία στις θεότητες του Ινδουισμού;
β) Η ανακύκληση των υπάρξεων (μετενσάρκωση) αποτελεί βασική ιδέα στον Ινδουισμό. Με ποια διαδικασία μπορεί ο πιστός να απελευθερωθεί από μορφή ύπαρξης που ταυτίζεται με την οδύνη;
ΘΕΜΑ
Β2
«Ινδουισμός
ονομάζεται η πολύπτυχη θρησκευτική παράδοση των Ινδών, που περικλείει σε μικρογραφία
τους περισσότερους τύπους θρησκευτικής εμπειρίας. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε
στους νεώτερους χρόνους από Ευρωπαίους μελετητές, για να περιλάβει την
απίθανη ποικιλία θρησκευτικών μορφωμάτων, που αναπτύχθηκε στη διαδρομή των αιώνων
στην Ινδική χερσόνησο. Οι ίδιοι οι Ινδοί ονομάζουν τη θρησκεία τους “σαντάνα ντάρμα”
δηλαδή αιώνιο νόμο ή αιώνια θρησκευτική διδασκαλία. … Οι Ινδοί θεωρούν τη θρησκεία
τους αιώνια και πιστεύουν ότι οι ρίζες της βυθίζονται στην αρχή του κόσμου. Ο Ινδουισμός
είναι το αποτέλεσμα διαδικασιών που κράτησαν χιλιάδες χρόνια και αποτελείται
από αλλεπάλληλα θρησκευτικο-πνευματικά στρώματα» (Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος).
Με αφετηρία το παραπάνω κείμενο να παρουσιάσετε τους λόγους που
καθιστούν δύσκολο τον ορισμό του Ινδουισμού.
«Αυτό, από το οποίο όλα αυτά τα όντα
προέρχονται, αυτό μέσω του οποίου ζουν, αφού γεννήθηκαν, αυτό στο οποίο αυτά επιστρέφουν, όταν πεθαίνουν,
αυτό πρέπει να γνωρίζεις ότι είναι το Βράχμαν… Κρυμμένος στην καρδιά όλων των
πραγμάτων είναι ο Άτμαν, το Πνεύμα, το Εαυτό· μικρότερο απ’ το πιο μικρό,
μεγαλύτερο απ’ το πιο μεγάλο… Αυτό είναι το πνεύμα που είναι στην καρδιά μου,
πιο μικρό και απ’ τον κόκκο του ρυζιού ή τον κόκκο του κριθαριού ή τον κόκκο
του σπόρου της μουστάρδας ή τον πυρήνα του κόκκου του καναρινόσπορου. Αυτό
είναι το πνεύμα που είναι στη καρδιά μου, πιο μεγάλο απ’ τη γη, πιο μεγάλο απ’
τον ουρανό, πιο μεγάλο κι απ’ τα ουράνια, πιο μεγάλο από όλους αυτούς τους κόσμους…»
Με βάση τις πληροφορίες που δίνουν τα παραπάνω αποσπάσματα από τις
Ουπανισάδες να παρουσιάσετε την κυρίαρχη
διδασκαλία του Ινδουισμού για την ύπαρξη και λειτουργία του σύμπαντος.
«Ο Νεχρού Παντίτ, άλλοτε πρωθυπουργός
της Ινδίας περιέγραψε τον Ινδουισμό ως εξής: Ο Ινδουισμός σαν πίστη είναι αόριστος, άμορφος, πολύπλευρος:
όλα τα πράγματα σε όλους τους ανθρώπους. Είναι σχεδόν αδύνατο να δώσεις τον ορισμό
του ή να πεις με βεβαιότητα αν είναι ή όχι μια θρησκεία με τη συνηθισμένη έννοια της
λέξης. Στη σημερινή του μορφή, όπως και στην παλαιότερη, περικλείει πολλές πεποιθήσεις και
λατρευτικές συνήθειες, από τις πιο υψηλές μέχρι τις πιο χαμηλές, που συχνά βρίσκονται
σε αντίθεση ή αλληλοσυγκρούονται. Στην πραγματικότητα το πνεύμα του
φαίνεται να βρίσκεται μέσα στη φράση: «να ζει κανείς και να αφήνει τους άλλους να ζουν» (Αναστάσιος Γιαννουλάτος, Επίσκοπος Ανδρούσης)
Στο παραπάνω κείμενο να εντοπίσετε και να σχολιάσετε τους λόγους που καθιστούν προβληματικό έναν ενιαίο ορισμό για τον Ινδουισμό.
«Η ψυχή δεν είναι άντρας ούτε γυναίκα ούτε αυτό που δεν
είναι γυναίκα ούτε άντρας. Όταν η ψυχή παίρνει τη μορφή ενός σώματος, δένεται απ’ αυτό
το ίδιο το σώμα. Η ψυχή γεννιέται και ξεδιπλώνεται σ΄ ένα σώμα με όνειρα κι
επιθυμίες και την τροφή της ζωής. Και μετά ξαναγεννιέται σε νέα σώματα, σύμφωνα με τα προγενέστερα
έργα της... Η ποιότητα της ψυχής καθορίζει το μελλοντικό της σώμα: γήινο ή αέρινο,
βαρύ ή ελαφρό. Οι σκέψεις του και οι πράξεις του μπορούν να το οδηγήσουν στην
ελευθερία ή να το οδηγήσουν στη σκλαβιά, στη ζωή μετά τη ζωή» (Ουπανισάδες, 3.γ, 3.δ)
Να παρουσιάσετε την κυρίαρχη, για τον άνθρωπο και την ύπαρξή του,
διδασκαλία του Ινδουισμού που κρύβεται στο παραπάνω απόσπασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.