Ας δούμε ποια από τις αρετές μας, μένει σε μας και ποια περνάει στους άλλους.
Το να νηστεύεις, να καλλιεργείς την αγνότητα της ψυχής και του σώματος,να έχεις σωφροσύνη, είναι πράγματα τα οποία ωφελούν εκείνους που τα κάνουν.
Εκείνα όμως που από εμάς περνάνε στον πλησίον είναι η ελεημοσύνη, η διδασκαλία, η αγάπη.
Και εδώ άκουσε τον Απόστολο Παύλο που λέει: «Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε μ’ ωφελεί».
Ούτε θα ερωτηθώ για τη νηστεία και τις μετάνοιές μου.
Θα ερωτηθώ όμως αν έθρεψα τους πεινασμένους, αν επισκέφτηκα τους φυλακισμένους και τους άρρωστους, αν φιλοξένησα τον άγνωστο.
Με άλλα λόγια, πώς σχετίζομαι με τους συνανθρώπους μου.
Μοιράστηκα όσα έχω;
Ήμουν απλώς ένα άτομο στραμμένο στον εαυτό του;
Ή ήμουν ένα αυθεντικό πρόσωπο, που έζησα σε κοινωνία με τους άλλους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.