Μια από τις αρχαιότερες εικόνες του Αποστόλου Παύλου και Πέτρου

Βρέθηκε από αρχαιολόγους του Βατικανό μια από τις αρχαιότερες εικόνες του Αποστολου Παύλου και Πετρου που έχουν βρεθεί ποτέ. Η εικόνα φαίνεται ότι είναι του 4ου αιώνα και βρέθηκε στην κατακόμβη της Αγίας Θέκλας στη Ρώμη.

 

πηγήhttp://xristianos.gr/forum/viewtopic.php?t=11212&p=21964&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+xristianosgr+%28xristianos.gr+RSS%29#p21964

με αγκαλιές ....

Από αγκαλιές γεννιόμαστε ,
σε αγκαλιά κυοφορούμαστε ,
σε αγκαλιές μεγαλώνουμε...
αγκαλιές γυρεύουμε για να καταλαγιάσουν τα άγχη και οι φόβοι μας και να μην τρελαθούμε...
αγκαλιές , ανθρώπινες και θεϊκές ...
αυτές είναι το γιατρικό μας...
νυν και αεί....

ΠΗΓΗ http://misha.pblogs.gr/2014/06/me-agkalies.html

το βρήκαμε εδώ http://logia-tou-aera.blogspot.gr/2014/06/blog-post_694.html?spref=bl

Γιατί διαλύονται οἱ οἰκογένειες;

 

Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου & Σιατίστης κ. Παύλου

Η οἰκογένεια εἶναι τό ἀληθινό, τό γνήσιο, τό θεοΐδρυτο, τό εὐλογημένο κύτταρο τῆς κοινωνίας καί τῆς᾿Εκκλησίας, στό ὁποῖο βλέπει τό φῶς τοῦ ἥλιου,ἀνατρέφεται, μεγαλώνει, μορφοποιεῖται, ὡριμάζει,ὁλοκληρώνεται ὁ ἄνθρωπος. Μιά ἑνωμένη, ἀγαπημένη, φυσιολογική, χαρούμενη καί εὐλογημένη οἰκογένειαεἶναι ὁ πνευματικός χῶρος μέσα στόν ὁποῖο ὅλα τά μέλη - γονεῖς καί παιδιά - θά καλλιεργήσουν μέ τό φῶς τοῦΕὐαγγελίου ἀρετές. Μιά τέτοια οἰκογένεια προσφέρει στόν κόσμο ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες, προσφέρει ῾Αγίους. Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τῆς οἰκογένειας· νά ἁγιάζει καί τούς γονεῖς καί τά παιδιά.

Στό μυστήριο τοῦ γάμου ἀπό τήν ἀρχή δηλώνουμε ὅτι ὁ γάμος εἶναι κοινή πορεία καί τῶν δύο στήνἀρχή, τῶν ὑπολοίπων μετά, τῶν παιδιῶν δηλαδή, πρός τήν εὐλογημένη βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καίτοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καί προσευχόμεθα γιά τήν σωτηρία τους. ῞Ολα τά ὑπόλοιπα ἐντάσσονται μέσα σέ αὐτή τήν προοπτική. Τό μυστήριο τοῦ γάμου ἐντάσσει ὅλη τήν οἰκογένεια σέ αὐτό τό πλαίσιο ζωῆς.

Πρότυπο τῆς σχέσης μέσα στό γάμο εἶναι ἡ σχέση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ᾿Εκκλησίας. Σέ αὐτό τό πρότυπο καλοῦνται νά μαθητεύσουν καί ἐπί τῇ βάσει αὐτοῦ νά πορευθοῦν. Σέ αὐτόν τόν πνευματικό χῶρο θά βιώσουν τήν ἀλήθεια ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι πρόσωπο, δηλαδή γεγονός σχέσης.

Τό μυστήριο τοῦ γάμου προσφέρει τήν ποιότητα αὐτῆς τῆς σχέσης. ῾Ο Θεός εἶναι ἀγάπη. ῾Ο ἄνθρωπος «ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτόν ὁ Θεός» καλεῖται νά εἶναι ἀγάπη. ῾Ο γάμος εἶναι μυστήριο ἀγάπης. Καί ἡ οἰκογένεια ὁ χῶρος τῆς ἄσκησης τῆς ἀγάπης καί γιά τήν ἀγάπη.

῎Ας προβληματιστοῦμε, ὅμως, σύντομα γύρω ἀπό τήν σημερινή οἰκογένεια. Κάποιες διαπιστώσεις γιά τήν κατάστασή της. Βλέπουμε σέ πάρα πολλές περιπτώσεις τήν ἀπουσία ἐπικοινωνίας μεταξύ τῶν συζύγων. Καί μάλιστα πολλές φορές αὐτή ἡ δυσκολία τῆς ἐπικοινωνίας ἔρχεται πάρα πολύ νωρίς μέσα στήν πορεία τοῦ γάμου.

Καί ἐνῶ δύο ἄνθρωποι φαίνονται στήν ἀρχή νά ἔχουν νά ποῦν πολλά, στό τέλος φτάνουν στό σημεῖο νά βάζουν τήν τηλεόραση στή μέση, γιατί δέν ἔχουν πιά τίποτα νά ποῦν μεταξύ τους. Καί ἀρχίζουν οἱ ἐντάσεις καί οἱ δυσκολίες, γιατί φαίνεται κανείς νά μήν ἔχει τήν διάθεση - ἤ τουλάχιστον καί οἱ δύο-, νά κατανοήσει τόν ἄλλον, νά ἀκούσει τόν ἄλλον, νά προσέξει τόν ἄλλον.

Πίσω ἀπό αὐτήν τήν συμπεριφορά ὑπάρχει ἕνα βασικό πρόβλημα. Τό καίριο πρόβλημα· Εἶναι τό κενό τῆς ἀγάπης μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. ῾Ο γάμος εἶναι μυστήριο ἀγάπης γιά τήν ᾿Εκκλησία. Οἱ ἄνθρωποι πού παντρεύονται ὑποτίθεται ὅτι ἀγαπιῶνται, ἀλλά ἡ ἀγάπη τους δέν εἶναι σαρκωμένη, ἡ ἀγάπη τους δέν περνάει μέσα στήν καθημερινότητά τους, ἄρα οὐσιαστικά εἶναι ἀνύπαρκτη!

Αὐτό πού οἱ ἄνθρωποι συνήθως ὀνομάζουν ἀγάπη γιά τόν ἄλλον εἶναι ἡ ἐπιθυμία νά ἔχουν κάποιον πού νά τούς ἐξυπηρετεῖ καί ἀπό τόν ὁποῖο νά παίρνουν ὁτιδήποτε. ῾Η δυσκολία εἶναι στό νά μετέχουν, στό νά εἶναι κοινή πραγματικά ἡ ζωή τους.

Ανεμογραφίες

«Μερικές φορές αυτό που «πρέπει» , μας εμποδίζει να δούμε αυτό που «είναι»……»

«Η πιο σύντομη οδός για τον Θεό είναι το αδιέξοδο……..»

«Ο Θεός είναι «μασκαράς»…. Ντύνεται άνθρωπος και κυκλοφορεί ανάμεσα μας.
Οι μάσκες του είναι πρόσωπα των ανθρώπων. Όλων των ανθρώπων.»

«Μην εκλαμβάνεις την Ορθοδοξία σαν λιμάνι για να αράξεις, αλλά σαν πλοίο για να ταξιδέψεις πέρα από κάθε σύνορο.
Μην ρίχνεις τις άγκυρες. Άνοιξε τα πανιά για το μεγάλο ταξίδι»

πηγή http://fos-psixis.blogspot.gr/2014/06/blog-post.html?spref=bl

Το πάθημα του Βολταίρου.

 

Ο Βολταίρος θεωρείται ο πατριάρχης των άθεων. Μια μέρα σ΄ένα τραπέζι, θέλησε ν’ αστειευτεί, όπως κάμνουν πολλοί έξυπνοι, προκειμένου να δείξουν την ψυχική τους κενότητα.

- Πουλώ την θέση μου στην παράδεισο, είπε, για ένα πεντόφραγκο.

Μερικοί ξεκαρδίστηκαν στα γέλια. Ένας όμως, πιστός χριστιανός δεν χάνει καιρό και σε ύφος σοβαρό δίδει την απάντηση.

- Εδώ, κύριε, πουλάει κανείς κάτι που έχει στην κυριότητά του. αν μπορείτε να μας αποδείξετε ότι κατέχετε κάποια θέση στον παράδεισο, εγώ είμαι πρόθυμος να δώσω όλη μου την περιουσία να την αγοράσω.

Ο Βολταίρος βουβάθηκε!

Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που αστειεύονται για τόσο σοβαρά πράγματα, με τόσο ανοίκειο τρόπο…

πηγή: από το Βιβλίο "Όταν θέλης να ξεκουράζεσαι"

Α' τόμος

αρχιμ.Θεοφίλου Ζησοπούλου

εκδ.ΟΧΑ "Λυδία"

πηγή  http://imverias.blogspot.gr/2014/06/blog-post_4665.html?spref=bl 

Έχω facebook, άρα υπάρχω…

  
Έχω facebook, άρα υπάρχω. Με ένα κλικ, ανεβάζω σε μία οθόνη την ανασφάλειά μου, τη μοναξιά μου, την ανάγκη για αναγνώριση, την αδυναμία μου στο «σχετίζεσθαι», τις ιδεολογικές μου εμμονές, το θεολογικό μου παραλήρημα…
Γι’ αυτό θα ποστάρω ότι «έχω νεύρα», ότι «το διάβασμα δεν βγαίνει», ότι «το φαΐ κάηκε», ότι «καλά έκαναν και τους απέλυσαν τους χαραμοφάηδες», ότι «όποιος δεν έχει τι να κάνει ας στείλει», ότι «οι παπάδες φταίνε», ότι «πίνω καφέ στο μαγαζί τάδε». Γι’ αυτό θα ανεβάσω τις φωτογραφίες που έβγαλα για το προφίλ. Γιατί με νοιάζει πάνω απ’ όλα το προφίλ. Άλλωστε μπορώ να μπαίνω και να βγαίνω, φανερά ή κρυφά, ρίχνοντας μια ματιά πρώτα «ποιος είναι μέσα». Γιατί στον τοίχο μου κάνω πολιτικές αναλύσεις, οικονομικές προβλέψεις, κοινωνικά μανιφέστα. Γιατί, μ’ ένα μόνο κλικ και το προφίλ μου μαρτυρά την ενεργό πολιτική μου συνείδηση, την πίστη και την θεολογική μου κατάρτιση και τις απόψεις μου για την κοινωνική επικαιρότητα. Φυσικά πάντα με τρόπο απόλυτο και αφοριστικό. Απλά και ανέξοδα. Εξάλλου, αν κάποιος θέλει κάτι παραπάνω, του ποστάρω κι ένα λινκ «να μη λέει»… Εξάλλου η εταιρία μού το λέει καθαρά κι εγώ το φχαριστιέμαι: είμαι χρήστης!


Έχω facebook, άρα υπάρχω. Και είμαι παντοδύναμος! Γιατί δεν έχω απέναντί μου να κοιτάξω ανθρώπινα μάτια, αλλά μια λευκή οθόνη. Παρόλ’ αυτά μπορώ να βυθομετρώ στις ψυχές και τα μυαλά των άλλων και να δίνω πάντα τις κατάλληλες απαντήσεις. Ένα τσιτάτο κάποιου φιλοσόφου που βρήκα στο διαδίκτυο, πάντα αποστομώνει και μου προσφέρει ικανοποιητικά like! Συχνά νιώθω την αυτοπεποίθησή μου να υφίσταται πλήγμα, αισθάνομαι ότι δεν αξίζω πια. Είναι όταν δεν έχω πολλά like… Τότε πραγματικά ταπεινώνομαι και ψάχνω κάτι καλύτερο για να επανέλθω δριμύτερος. Όσα πιο πολλά like, τόσο το κύρος μου ανεβαίνει. Κι αν μου κάνουν και κοινοποίηση το σχόλιο, τότε γίνομαι σοφός. Μέσα στον κόσμο του fb, το δικό μου εικονικό κόσμο, αυτοπραγματώνομαι. Ικανοποιώ εικονικά τις πραγματικές ανάγκες μου ή πραγματικά τις εικονικές μου επιθυμίες; Ποιος νοιάζεται! Εξάλλου ο αριθμός των φίλων μου (και των ακολούθων μου!) αυξάνεται συνεχώς στο προφίλ μου. Κι αν με τους περισσότερους δε γνωρίζομαι, δεν έχει σημασία αφού δε με νοιάζει το πρόσωπο, αλλά το νούμερο. Είπαμε, όλα είναι θέμα προφίλ!

Μ’ αρέσει αυτός ο κόσμος! Βλέπω από αυτόν, αναπνέω από τα like που θα πάρω και μιλάω πλέον όχι από το στόμα αλλά από το πληκτρολόγιο. Ο κόσμος αυτός είναι πολύ βολικός! Γιατί δεν έχει τις απαιτήσεις της προσωπικής συνύπαρξης. Δεν έχει ευθύνες, έγνοιες, ρίσκα. Είναι ασφαλής! Γράφω και διαγράφω τα λεγόμενα, κάνω ή μπλοκάρω φίλους, μεταφέρομαι από το ένα μέρος στο άλλο με μία επισήμανση, στέλνω ένα σκούντημα ή μια ηλεκτρονική αγκαλιά (hug), γελάω με lol, κερνάω ηλεκτρονικό καφέ, συμφιλιώνομαι με ένα emoticon με όποιον είχα μαλώσει, χωρίς τον κόπο της συγχώρεσης, κερδίζω την αναγνώριση που δε βρήκα στο σπίτι, στη σχολή ή στο γραφείο και μία ασφαλή τρύπα για να χώσω το κεφάλι μου και να κρυφτώ από τον έξω κόσμο.

ΥΓ: Ζητείται Θεός να με κάνει add.

Απόσπασμα από το Περιοδικό “Παρεμβολή”, Τεύχος Απριλίου-Μαΐου-Ιουνίου 2013

http://eikonografies.gr
ΠΗΓΉ http://tostavroudaki.blogspot.gr/2014/06/facebook.html?spref=bl

Προϋποθέσεις για έναν επιτυχημένο γάμο

Επιτυχημένος γάμος είναι αυτός που δεν θέτει σαν βάση επιτυχίας τον πλούτο αλλά την αρετή. Ο άνδρας πρέπει να έχει ευλάβεια ψυχής, καλωσύνη, σύνεση, φόβο Θεού²⁴. Λέει ο Χρυσόστομος: «Μια νέα κόρη που είναι συνετή, ελεύθερη και καλλιεργεί την ευσέβεια, αξίζει όσο όλη η οικουμένη»²⁵. «Πολλοί που είχαν αποκτήσει μεγάλη περιουσία, τα έχασαν όλα, γιατί δεν είχαν μυαλωμένη γυναίκα ικανή να τα διατηρήσει»²⁶.

Πολλοί θέλουν η γυναίκα τους να είναι όμορφη. Είναι όμως αυτό αρκετό για να επιτύχει ένας γάμος; Τονίζει ο άγιος: «Η ομορφιά του σώματος, όταν δεν συνοδεύεται από την αρετή της ψυχής, θα μπορέσει να σκλαβώσει τον άνδρα για είκοσι και τριάντα μέρες, δεν θα διαρκέσει όμως περισσότερο, αλλά αφού δείξει την κακία της, θα διαλύσει την αγάπη. Οι γυναίκες όμως που λάμπουν εξ αιτίας της ομορφιάς της ψυχής, όσο προχωρεί ο καιρός και φανερώνουν την ευγένεια της ψυχής τους, τόσο περισσότερο ελκύουν τους άνδρες τους»²⁷.

Ας δούμε όμως τι λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και για τις υποχρεώσεις των συζύγων. Απευθύνει τον λόγο κυρίως στους άνδρες. Ίσως επειδή ο ανδρικός εγωϊσμός δύσκολα δαμάζεται και πολλές φορές συμπεριφέρονται με σκληρότητα. Ο Χρυσόστομος καταδικάζει την εξάσκηση σωματικής βίας και την κακοποίηση της γυναίκας από τον άνδρα²⁸, φαινόμενο που όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, συμβαίνει και σήμερα. Αντιθέτως απαιτεί από τον άνδρα θυσιαστικό φρόνημα, μεγάλη συγχωρητικότητα και όχι απειλές και εκφοβισμό²⁹. Με την επιείκεια και την ημερότητα θα εξασφαλίζεται η βαθιά ειρήνη της οικογενείας και θα απομακρύνεται η δυσαρέσκεια και θα αυξάνεται η αφοσίωση του ενός συζύγου προς τον άλλο³⁰. Τονίζει ο Χρυσόστομος: «Δεν υπάρχει τίποτε, τίποτε πολυτιμότερο από το να αγαπιέται κανείς τόσο πολύ από την γυναίκα του και να την αγαπάει»³¹.

Ο άγιος Χρυσόστομος αναφέρεται και σε ένα συνεκτικό στοιχείο, θεμέλιο της συζυγίας, την επικοινωνία των συζύγων. Είναι η καθημερινή αλληλεπίδραση των δύο συζύγων. Η επικοινωνία γίνεται με λόγια η χωρίς λόγια. Είναι θετική η αρνητική. Το σπουδαιότερο στοιχείο της επικοινωνίας είναι η συζήτηση. Ετυμολογικά (συν + ζητώ), δηλαδή από κοινού αναζητώ του τι πρέπει να γίνεται στα θέματα που αφορούν την κοινή ζωή και την οικογένεια. Η συζήτηση πρέπει να γίνεται με οικειότητα, αλληλοσεβασμό, σε κλίμα ελευθερίας, ισοτιμίας και αγάπης. Τότε μπορεί να βρεθεί η λύση σε περίπτωση διαφωνίας η σύγκρουσης. «Γιατί τίποτε δεν είναι πικρότερο από την μάχη που γίνεται από τον άνδρα ενάντια στην γυναίκα. Γιατί είναι πικρές, πραγματικά, οι μάχες που γίνονται ανάμεσα σε πρόσωπα που αγαπιούνται, και δείχνουν ότι όταν κανείς διχάζεται με το ίδιο του το μέλος, όπως λέγεται, αυτό πρέπει να προκαλείται από μεγάλη πικρία. Το μέρος, λοιπόν, των ανδρών είναι να αγαπούν και των γυναικών να υποχωρούν. Εάν λοιπόν καθένας συνεισφέρει το δικό του μέρος, όλα θα είναι στερεά. Και η γυναίκα γίνεται φιλική και αγαπιέται»³².

Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης. Η αγάπη φανερώνεται με την τρυφερότητα, την ευγένεια, το ενδιαφέρον. Η αγάπη εκφράζεται με λόγια. Οι λέξεις είναι η τροφή των συναισθημάτων, ζωντανεύουν την αγάπη. Στα απλά καθημερινά πράγματα βρίσκεται συχνά το μυστικό της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής. Δυστυχώς τα ξέχασαν αυτά σήμερα οι σύζυγοι. Ξεχνούν να εκφράσουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους για τα χαρίσματα, τις ικανότητες, τις προσπάθειες, τις επιτυχίες που κάνει ο καθένας στον τομέα του, ακόμη και ένα κομπλιμέντο για την εμφάνιση και το καθημερινό ντύσιμο, το καλομαγειρεμένο φαγητό. Η γυναίκα ακτινοβολεί, αυξάνει το φιλότιμό της όταν νιώθει ότι την αγαπούν. Το ίδιο συμβαίνει και στους άνδρες. Σ’ αυτούς αυξάνεται η καλή αυτοπεποίθηση. Η αγάπη συντηρείται με την επινόηση τρόπων εκδήλωσεώς της. Η ικανοποίηση των ιδιαιτέρων επιθυμιών και η ανοχή των αδυναμιών του άλλου βοηθούν την συνοχή των συζύγων.

Ο άγιος Χρυσόστομος με τον τονισμό της αγάπης λέει στην ουσία ότι οι σύζυγοι πρέπει να μάθουν να συγχωρούν και να ανέχονται. Ο πιο ώριμος από τους δυό πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα. Μέσα στον γάμο δεν έχει σημασία ποιός έκανε ένα λάθος η γιατί το έκανε. Εκείνο που είναι ζητούμενο, είναι ποιός είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να διορθωθεί η κατάσταση. «Να ανεχόμαστε, λέει ο άγιος, ο ένας τον άλλο με αγάπη. Πως είναι δυνατόν να ανέχεσαι αν είσαι οργίλος και κακόγλωσσος; Πες τον τρόπο: Με αγάπη. Αν δεν ανέχεσαι τον πλησίον, πως θα σε ανεχθεί ο Θεός; Αν συ δεν υποφέρεις αυτόν που είναι σύνδουλος σου, πως θα σε ανεχθεί εσένα ο Κύριος»³³;

Με την αγάπη προλαμβάνεται η αποξένωση των συζύγων και η νέκρωση της σχέσης, που συνήθως έρχεται με την πάροδο του χρόνου, την κόπωση και την αδιαφορία. Τότε μιλούμε για συμβατικό γάμο. Ο άγιος Ιωάννης γνωρίζει ότι ο τρόπος της επικοινωνίας είναι αναγκαίος για να προλαμβάνονται οι συγκρούσεις. Αυτό εξαρτάται από το τι θα πει και το πως θα μιλήσει κάποιος. Στο ερώτημα: «Τι λοιπόν πρέπει να της πω;» δίνει την παρακάτω απάντηση.

Ακούστε με προσοχή τις συμβουλές του:

«Λόγια αγάπης να της λες… Εγώ από όλα, την δική σου αγάπη προτιμώ και τίποτε δεν μου είναι οδυνηρό, όσο το να βρεθώ σε διάσταση μαζί σου. Κι’ αν όλα χρειαστεί να τα χάσω, κι’ αν στους εσχάτους βρεθώ κινδύνους, ο,τιδήποτε κι’ αν πάθω, όλα μου είναι υποφερτά, όσο εσύ μου είσαι καλά. Και τα παιδιά τότε μου είναι πολύ αγαπητά, εφ’ όσον εσύ με συμπαθείς. Όλα δικά σου είναι. Αυτό με συμβουλεύει ο Παύλος λέγοντας ότι ο άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του, αλλά η γυναίκα του. Κι αν δεν έχω εγώ εξουσία στο σώμα μου, αλλά εσύ, πόσο μάλλον δικά σου είναι όλα τα άλλα». Και συνεχίζει: «Ποτέ να μη μιλάς με πεζό τρόπο, αλλά με φιλοφροσύνη, με τιμή, με αγάπη πολλή. Νά την τιμάς, και δεν θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει την τιμή από τους άλλους. Να την προτιμάς από όλους για όλα, για την ομορφιά, για την σύνεση της, και να την επαινείς. Να κάνεις φανερό ότι σε αρέσει η συντροφιά της και ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι για να είσαι μαζί της, από το νά βγαίνεις στην αγορά. Από όλους τους φίλους να την προτιμάς, και από τα παιδιά που σου χάρισε ακόμα, κι αυτά εξ αιτίας της να τα αγαπάς»³⁴.

Πόσο καλά επικοινωνείτε; Μιλάτε μεταξύ σας; Μοιράζεστε τις σκέψεις σας; Τι πράξεις κάνετε για την καθημερινή επικοινωνία σας; Αφιερώνετε χρόνο, από αυτό που απόμεινε, για να είστε μαζί και να μιλήσετε ήρεμα; Η μήπως αδιαφορείτε για τα ενδιαφέροντα και τα προβλήματα του άλλου και αφήνετε ανεξέλεγκτη τη γλώσσα σας; Αυτό δεν είναι το συμπέρασμα του παραπάνω κειμένου που ακούσαμε;

http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/oikogeneia/xrysost_oikog_zwi1.htm

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ

 

Στις μέρες μας το τραγούδι «Τίποτα δεν πάει χαμένο» του Μάνου Λοΐζου αποκτά ένα νέο περιεχόμενο απλώς με τη μετατόπιση των εισαγωγικών μια λέξη πιο αριστερά: «Το τίποτα δεν πάει χαμένο», αφού το τίποτα αυτοαντανακλάται, μεγεθύνεται και αναμεταδίδεται.Δεν έχω ακούσει πιο θλιβερή φράση από το «Εχω χρόνο και δεν έχω άνθρωπο να μιλήσω», δηλαδή έχω στο κινητό μου δωρεάν χρόνο ομιλίας που πρέπει να τον εξαντλήσω.Στα μαγαζιά και στα λεωφορεία, μες στο ασανσέρ, στις δημόσιες υπηρεσίες, στο πεζοδρόμιο, στο καφενείο, οι άνθρωποι μιλούν ακατάπαυστα... και συνήθως για το τίποτα.Το πρωί μιλούν κυρίως για τις δουλειές τους. Για πωλήσεις, δικογραφίες, υδραυλικά, φορολογικά. Ολο το βαγόνι ένα κινούμενο γραφείο. Αρκετοί δίνουν οδηγίες στους συνεργάτες τους, διαπραγματεύονται, τσακώνονται, φωνασκούν, αδιαφορώντας για το ακούσιο ακροατήριό τους. Δεν είναι επιβάτες αυτοί, είναι εργαζόμενοι, είτε μισθωτοί είτε αυτοαπασχολούμενοι. Και το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό. Το δικαίωμα στην επικοινωνία είναι επίσης ιερό, όπως τουλάχιστον προσπαθεί να μας πείσει η διαφήμιση.Καθώς μεσημεριάζει, έρχεται και η ώρα των οικογενειακών και των αισθηματικών. Το περίεργο είναι ότι οι κινητοί τελάληδες δεν εξωραΐζουν τις εμπειρίες τους, αλλά συχνά τις περιγράφουν με μελανά χρώματα, καθώς μιλούν για τον γιο που έμεινε στην ίδια τάξη ή τις αιμορροΐδες τους ή τον ανάξιο εραστή, τον φίλο που τους πούλησε.Τα ριάλιτι υποχώρησαν από την τηλεόραση και κατέκλυσαν την πραγματική ζωή. Ολοι τα συζητούν όλα, ενώπιον όλων, χωρίς ταμπού και αναστολές. Τα σχολικά, τα μαγειρικά, τα σεξουαλικά. Μόνον που στα τηλεοπτικά ριάλιτι υπάρχει ένα είδος επιβεβλημένης συλλογικότητας. Στην εκτός οθόνης ζωή, ο καθένας είναι παίκτης και σκηνοθέτης του ατομικού του ριάλιτι, στο οποίο δεν προβλέπεται διαδικασία ψηφοφορίας και αποχώρησης.Σπάνια κάποιος, που δέχεται μια κλήση σε δημόσιο χώρο, χαμηλώνει τη φωνή του, φέρνει την παλάμη μπροστά στα χείλη, δείχνει μια στοιχειώδη συστολή. Οι περισσότεροι τσιρίζουν, ίσως γιατί η τηλεόραση μας διδάσκει «να περνάς καλά» και «να είσαι ο εαυτός σου». Και το «είμαι ο εαυτός μου» σημαίνει ότι είμαι ο άρχοντας του μικρού μου σύμπαντος. Είναι αυτονόητο ότι αυτός ο παροξυσμός της επικοινωνίας είναι ταυτόχρονα και η ακύρωσή της. Το κλασικό αξίωμα «γράφω πολλά γιατί δεν έχω χρόνο να γράψω λίγα» γίνεται «μιλάμε πολύ γιατί δεν έχουμε τίποτα να πούμε». Η δημόσια εξομολόγηση δεν είναι δείγμα άνεσης, αλλά κοινωνικού αυτισμού. Δεν μιλώ «με» τους άλλους, αλλά «μπροστά» στους άλλους – και μιλώ για τον εαυτό μου, για τα ποικίλα τίποτα της καθημερινότητάς «μου». Οι άλλοι απλώς δεν υπάρχουν, είναι απρόσωποι και αόρατοι όπως οι τηλεθεατές.Η τηλεόραση και η τεχνολογία συμβάλλουν στη διαμόρφωση νέων ηθών, όπως συμβάλλουν και άλλοι –και ίσως πολύ πιο καθοριστικοί– παράγοντες. Ποιος ο λόγος να ενοχληθεί κανείς από τις κάμερες παρακολούθησης στους δημόσιους χώρους, όταν ο καθένας θεωρεί φυσιολογικό να αυτοαποκαλύπτεται και να εκπέμπει την προσωπική του ζωή σε κάθε τυχαίο δέκτη;Η κόλαση είναι οι άλλοι; Ποιοι άλλοι; Η κόλαση είναι ένα υπερτροφικό, ανασφαλές και αρπαχτικό εγώ.

Καθημερινή 20/5/2007

πηγή http://353agios.blogspot.gr/2014/06/blog-post_11.html?spref=bl

...η προσευχή είναι ... βαθιά αίσθηση της Παρουσίας του Θεού

Το ξέρω...πιστεύεις, οτι η προσευχή γίνεται μονάχα μπροστά στο εικονοστάσι, με λιβάνι και κομποσχοίνι.
Όμως σκέψου ότι ίσως δεν γίνεται μόνο έτσι.
Γιατί η προσευχή είναι σχέση, κοινωνία, βαθιά αίσθηση της Παρουσίας του Θεού στα πάντα και στους πάντες. Δεν την βρίσκεις σε βρίσκει, δεν την κατασκευάζεις αλλά γεννιέται μέσα σου ως ψυχική ορμή και άνοιξη.

Οταν αισθανθείς την διάθεση της προσευχής, αυτήν την βαθιά κίνηση της καρδιάς σου να μιλήσει μαζί Του, μείνει εκεί, όρθιος, καθιστός, ξαπλωμένος, στο αμάξι, στο γραφείο, στο σπίτι, στο κήπο, στην θάλασσα κ.ο.κ Μείνε εκεί, στην αίσθηση της Παρουσίας Του και εξάντλησε το Είναι σου στην κοινωνία μαζί του.
Οπως λέει και ο Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ "Κάθε λόγος, κάθε θέση, του σώματος, στην οποία ο νούς και η καρδιά ενώνονται σε μια ζωή της μνήμης του Θεού, δεν πρέπει να αλλάζει, ωσότου εξαντληθεί ο νους και η καρδιά και το σώμα."

π.Χαράλαμπος 

πηγή  http://trelogiannis.blogspot.gr/2014/06/blog-post_393.html?spref=bl

Όλες οι τρυφερές στιγμές της πατρότητας σε ένα συγκινητικό βίντεο!

«Για όλες τις φορές που είναι δίπλα μας όταν τους χρειαζόμαστε, δεν ήρθε η στιγμή να γιορτάσουμε την ύπαρξή τους;».
Αυτό είναι το μήνυμα που προωθεί φέτος η διαφημιστική καμπάνια «Calls For Dad» της Dove Men+Care στα πλαίσια της Γιορτής του Πατέρα την Κυριακή 15 Ιουνίου.
Σύμφωνα με την περιγραφή του βίντεο «τα 3/4 των μπαμπάδων αισθάνονται ότι είναι υπεύθυνοι για τη συναισθηματική ευημερία των παιδιών τους. Ωστόσο μόνο το 20% αυτών βλέπουν το ρόλο τους να αντικατοπτρίζεται δεόντως από τα μέσα ενημέρωσης. Ήρθε η ώρα να κοινοποιήσουμε τις τρυφερές στιγμές της πατρότητας που συνήθως παραβλέπονται».

πηγή http://www.infokids.gr/2014/06/oles-oi-tryferes-stigmes-tis-patrotit/

Δείτε το βίντεο:

Τρυφερό τραγούδι γραμμένο για τον πατέρα.- Αη Γιώργης Μαριώ

Τρυφερό τραγούδι γραμμένο για τον πατέρα.

Εικόνες - Παρουσίαση: ΚαΤερίνη Τζι

Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Ερμηνεία: Μαριώ

Αη Γιώργης

Ταξίδι απ' τα Επτάνησα
κι η Σαλονίκη μάγισσα.
σε κράτησε δικό της
Βρήκε η αγάπη αφορμή
- διάλεξε τη σωστή στιγμή -
πήρε το μερτικό της.

Δίπλα σου που μεγάλωσα
πόσες φορές καμάρωσα
το φως που 'χε η καρδιά σου.
Την περηφάνεια της ματιάς
τη μυρωδιά της αγκαλιάς
την τρυφερότητά σου
Ποιος περνάει έξω στο δρόμο
μ' ένα σύννεφο στον ώμο.
Αη Γιώργης που γυρίζει τραυματίας
το '40 απ' τα βουνά της Αλβανίας.

Ποιος κρατάει εκεί στα αστέρια
την Πανσέληνο στα χέρια.
Αη Γιώργης να μου φέγγει κάθε νύχτα
της ζωής του το λαμπρό "εν τούτω νίκα"

Πάλευες πάντα τον καιρό
μα είχες γυναίκα θησαυρό
κι άντεξες το τιμόνι.
Κι αν στη ζωή "τα πάντα ρει"
ακούω το βήμα σου βαρύ
στης μνήμης μου τ' αλώνι.

Ο πατέρας μου...

1. Ο πατέρας μου συνήθιζε να παίζει με τον αδελφό μου και εμένα στον κήπο. Η μαμά έβγαινε έξω και φώναζε: «θα χαλάσετε το γκαζόν!». Κι εκείνος της απαντούσε: «Δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε!»

Harmon Killebrew

2. Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άνδρα: Πρώτο στάδιο: Να πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Δεύτερο στάδιο: Να μην πιστεύει στον Αη-Βασίλη. Τρίτο στάδιο: Να είναι ο ίδιος Αη-Βασίλης.

Ανώνυμος

3. Το πιο σημαντικό έργο που ένας πατέρας μπορεί να κάνει για τα παιδιά του είναι να αγαπάει τη μαμά τους.

Theodore M. Hesburgh

4. Oταν έρθει η εποχή που ένας άντρας αντιλαμβάνεται πως μάλλον ο πατέρας του είχε δίκιο για χιλιάδες πράγματα, συνήθως έχει ο ίδιος έναν γιο που τον θεωρεί λάθος!

Charles Wadsworth

5. Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει «μπαμπάς»

Ανώνυμος

6. Οταν ήμουν έφηβος 14ετών, ο πατέρας μου ήταν τόσο αλαζόνας που δεν τον άντεχα λεπτό. Περιέργως, όταν έφτασα στα 21 ένιωσα μεγάλη έκπληξη από το πόσο πολλά κατάφερε να μάθει μέσα σε επτά μόλις χρόνια!

Μαρκ Τουαίν

7. Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά και ελεύθερα.

Jonas Salk

8. Πώς σκέφτεται ένα παιδί για τον πατέρα του σε κάθε ηλικία:

4 ετών: Ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα!

7 ετών: Ο μπαμπάς ξέρει τόοοσα πολλά!

8 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά.

12 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται.

14 ετών: Ο πατέρας μου; Άσε καλύτερα!

21 ετών: Ωχ πάλι αυτός μπροστά μου!

25 ετών: Κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου αλλά όχι και πολλά πράγματα.

30 ετών: Θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα.

35 ετών: Πριν αποφασίσουμε ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά.

50 ετών: Τι άραγε να πίστευε ο πατέρας γι΄ αυτό;

60 ετών: Τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία!

65+ετών: Α, ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να μιλούσαμε σήμερα οι δυο μας!

Ανώνυμος

 

πηγή http://wwwtaxiarhes.blogspot.gr/