Αν δεν σκεφτείς,
όλα είναι όντως προβλήματα.
Αν όμως το καλο-σκεφτείς,
λίγα είναι τα όντως προβλήματα.
Τα περισσότερα είναι κυρίως
σενάρια και λογισμοί,
αναμνήσεις, φοβίες,
παρερμηνείες, ...
ανασφάλειες,
φαντάσματα.
Κι όλα ξεκινούν απ' τον άρρωστο νου,
που δεν βλέπει φωτισμένα,
δεν ερμηνεύει ψύχραιμα,
δεν διαθέτει ανδρεία
ούτε επίγνωση.
Κι έτσι, όλο φοβάται,
όλο πλάθει σενάρια,
όλο καταρρέει.
Αν ήξερες τη δόξα σου,
την ιερότητα της καταγωγής σου,
το ακαταμάχητο της εν Χριστώ δύναμής σου,
και αν θυμόσουν όλα όσα λέει το Ευαγγέλιο
για τη θεϊκή πλάση σου,
ή - έστω, ρε παιδί μου- όσα τραγουδά η Ελεωνόρα
για την ¨Επιμονή σου¨,
τότε θα άντεχες,
θα πετούσες,
θα γελούσες,
δεν θα φυτοζωούσες,
μα θα ζούσες μ' ένα τραγούδι ηρωικό
διαρκώς στα χείλη σου.
Δεν είναι τυχαίο
που οι άγιοι
μάς τονίζουν διαρκώς πως η ψυχή μας πάσχει
από άγνοια και λήθη.
Δηλ, δεν ξέρει.
Ή, ξέρει μεν,
αλλά διαρκώς ξεχνά.
Λάβε τα φτωχά αυτά λόγια
σαν ένα σκούντημα
και υπενθύμιση
για όλα όσα ξέρεις στον πυρήνα σου.
Εκεί που γράφει
¨Σφραγίς δωρεάς, Πνεύματος Αγίου¨.
Το χάραγμα το θείο είναι εντός σου.
Που αχνίζει Αίμα και λιβάνι.
Και θεραπεία Σιλωάμ.
π.Ανδρέας Κονάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.