Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013
Τι χρώμα έχει το σκοτάδι;
- Πιστεύεις στο Θεό;
< - Ναι, μ’ έχει βοηθήσει πάρα πολύ.
Από εκεί αντλώ δύναμη, πολύ δύναμη.
Ανακάλυψα το Θεό μέσα από την τύφλωσή μου…
Ανακάλυψα το Θεό μέσα από την τύφλωσή μου…
Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013
ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ
Η παρουσία του κακού και η σιωπή του Θεού
(Μουσική, Στίχοι και τραγούδι Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, από τον δίσκο Τρύπιες Σημαίες)
Πόσα ποτάμια αίμα, πόσα ποτάμια δάκρυ
Και πόσα παρακάλια θέλεις ακόμα από μας…
Τώρα που τρελαθήκαμε και λύσσαξε η μπόρα
Αν ήσουνα ποτέ εδώ, πες μου πού είσαι τώρα…
Αν είσαι Θεός γιατί δεν μας λυπάσαι,
Αν είσαι Θεός γιατί δεν μας μιλάς
Αν είσαι Θεός γιατί δεν μας θυμάσαι
Γιατί γυρνάς την πλάτη γιατί μας παρατάς;
Φτύνουνε τ' όνομά σου κατώτεροι θεοί
Ουρλιάζουνε κατάρες, γιατί σιωπάς εσύ;
Κρατάνε τις ζωές μας του δαίμονα τα κτήνη
Αν είμαστε παιδιά σου εμείς, γιατί νικάν αυτοί;
Γιατί νικάν εκείνοι;
Ερμηνευτικά σχόλια
Πόσα ποτάμια αίμα, δάκρυ: Ένα συγκλονιστικό τραγούδι, κραυγή αγωνίας και προσευχή συνάμα στο Θεό, για την αδικία του κόσμου. Αίμα από τους πολέμους και τις καταστροφές στα πεδία των μαχών στα δάκρυα από την κρίση, από την αδικία,την φτώχεια, τις αρρώστιες, το θάνατο, το κακό γενικά που φαίνεται να κυριαρχεί στη ζωή μας. Νεώτεροι και μεγαλύτεροι νιώθουμε τη λύπη. Νιώθουμε την απελπισία,κάποτε και την αγωνία για το τι πρόκειται να συμβεί. Για το αν υπάρχει δρόμος και ελπίδα.
Και πόσα παρακάλια θέλεις ακόμα από μας: Αυθόρμητο το ερώτημα - γιατί; - αυθόρμητο το βλέμμα στον ουρανό και η ελπίδα στο Θεό να σταματήσει όλα αυτά, να ξαναδώσει τη ζωή και να άρει τις συνέπειες της τρέλας μας. Ο κάθε άνθρωπος προσεύχεται, παρακαλεί το Θεό και απάντηση σε συλλογικό επίπεδο δεν έρχεται. Ίσως στην καθημερινότητά μας ον Θεός να παρεμβαίνει, αλλά στο σύνολο του κόσμου τα πράγματα πορεύονται κατά πώς θέλουνε οι Ισχυροί της γης.
Τώρα που τρελαθήκαμε: Η δύναμη των ισχυρών δημιουργεί μια τρέλα. Χιλιάδες παιδιά και άνθρωποι υποφέρουν, εξαιτίας της τρέλας των δυνατών που θέλουν να επιβάλουν το νόμο τους, χωρίς ανθρωπιά, δέσμιοι των οικονομικών συμφερόντων και της δύναμης των Αγορών, των μεγάλων εταιρειών, των βιομηχανιών όπλων και κυρίως των ΜΜΕ, που καθορίζουν την πορεία της κοινωνίας μας.
Αν ήσουνα ποτέ εδώ: Όταν βλέπει κανείς όλα αυτά, τότε νιώθει βαθιά την αγωνία και το ερώτημα "Πού είναι ο Θεός". Αυτή η απουσία, αυτή η σιωπή του Θεού γεννά αμφιβολίες για το αν ποτέ υπήρξε. Για το αν στάθηκε ποτέ δίπλα στον άνθρωπο.Πάντως, στην δυσκολία και την κρίση η κραυγή της αγωνίας είναι εντονότερη.
Αν είσαι Θεός: πρόκληση προς το Θεό να απαντήσει. Να αποδείξει με τον τρόπο που η Θεϊκή Του δύναμη μπορεί στην επικράτηση του κακού. Να σώσει τον κόσμο και τους ανθρώπους από την απόγνωση.Θυμίζει την φράση των Φαρισαίων κάτω από το Σταυρό του Χριστού και τη φράση του ενός ληστή να κατεβεί ο Χριστός από το Σταυρό, να γλιτώσει τον εαυτό Του από το θάνατο και την ίδια στιγμή και τους ληστές. Ο Χριστός δεν απάντησε στις προκλήσεις αυτές. Όχι γιατί δεν μπορούσε, αλλά γιατί δεν ήθελε.
Γιατί δεν μας λυπάσαι, γιατί δεν μας μιλάς, γιατί δεν μας θυμάσαι; Βαθιά αγωνία. Τα ερωτήματα συνεχίζονται καταιγιστικά. Θέλει ο άνθρωπος απάντηση από το Θεό.Θέλει να γίνει το καλό. Θέλει ένα Θεό δικαστή και κριτή του κόσμου. Λησμονεί ότι ο Θεός δεν ήρθε για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σώσει τον κόσμο. Να δώσει στους ανθρώπους την πίστη, την δύναμη, την αγάπη να παλέψουν να διορθώσουν την πορεία της ζωής τους, αλλά και να προχωρήσουν με διαφορετικό ήθος σ’ αυτή. Αν οι άνθρωποι αρνούνται να κάνουν αυτό το βήμα, στην ουσία αρνούνται την παρουσία του Θεού. Τα θέλουν έτοιμα. Άλλος να αποφασίσει για λογαριασμό τους και να δράσει.
Φτύνουνε το όνομά σου κατώτεροι θεοί: Το χρήμα, η εξουσία, οι ισχυροί, τα όργανα του διαβόλου, αυτοί που νιώθουν άτρωτοι και αυτάρκεις και αντιμετωπίζουν τη ζωή ως θεοί και περιφρονούν το Θεό. Αυτοαναγορεύονται θεοί στη θέση Του και δίνουν την αίσθηση ότι κυβερνούν τον κόσμο.
Γιατί σιωπάς εσύ; Κι όμως, η σιωπή είναι ο τρόπος του Θεού. «Ο δε Ιησούς εσιώπα».Μπροστά στον Πιλάτο, όταν δικαζόταν ο Χριστός, δεν μίλησε στην αδικία. Στην κακία. Στην καταδίκη. Παρότι θα μπορούσε και να αποστομώσει τους κατηγόρους Του, αλλά και να τους καθυποτάξει, παραμένει ταπεινά σιωπηλός. Μέσα στη σιωπή Του φαίνεται ότι νικιέται. Ο σταυρός είναι συνδεδεμένος με την σιωπή. Όμως την ίδια στιγμή έρχεται και η Ανάσταση. Η σιωπή είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να ανοιχτεί στην Ανάσταση, στη νίκη της καλοσύνης και της ζωής.
Γιατί νικάν αυτοί, γιατί νικάν εκείνοι; Οι δαίμονες και όσοι ζουν χωρίς Θεό φαίνεται ότι νικούνε και το Θεό. Το ερώτημα ανακύπτει εύλογο: «γιατί;». Κι όμως ο Θεός δεν φαίνεται να βιάζεται. Οι άνθρωποι όμως δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε αυτό που γίνεται και θέτουν με όση δύναμη ψυχής διαθέτουν το ερώτημα.
Αν είμαστε παιδιά σου: Πόσο αισθανόμαστε παιδιά του Θεού; Είμαστε παιδιά Του όταν τα πράγματα πάνε καλά στη ζωή μας ή πάντοτε;Βλέπουμε την παρουσία του Θεού σε κάθε όψη της ζωής, καλή και κακή, ή επιλέγουμε να είμαστε παιδιά Του στις δυσκολίες, με αποτέλεσμα αν τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα θέλουμε να απογοητευόμαστε ή θέλουμε να είμαστε κοντά Του για να μας τα προσφέρει κατά το θέλημά μας; Συνήθως, όταν όλα είναι καλά ξεχνάμε το Θεό, ή πρακτικά ζούμε σαν ο Θεός να δημιούργησε τον κόσμο κι από κει και πέρα τίποτα να μην τον κάνει να ασχολείται μ' Αυτόν (αίρεση του ντεϊσμού). Ο Θεός όμως έστειλε τον Υιό Του, τον Χριστό στον κόσμο, για να σώσει τον κόσμο. Και η σωτηρία περνά και μέσα από τις λύπες.Δεν μπορεί να γίνεται κατά το θέλημά μας.
Β. Χρειαζόμαστε το Θεό ή μπορούμε να τα καταφέρουμε και μόνοι μας;
Ο Θεός δεν είναι άδικος, σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου, ακόμη κι αν ο άνθρωπος τον υβρίζει και τον απορρίπτει. Μάλιστα ο Θεός γνωρίζει να περιμένει την μετάνοια του ανθρώπου και την επιστροφή του, παρότι αν κάποιος από εμάς είχε τη δύναμη του Θεού δεν ξέρουμε αν θα ανεχόταν τις προσβολές και την απόρριψη. Αυτό είναι το μεγαλείο της ταπείνωσης που ο Θεός μας δείχνει. Άλλωστε, η υπέρτατη πράξη δικαιοσύνης του Θεού ήταν ο ερχομός του Χριστού στον κόσμο, για να σώσει τον κόσμο. Από κει και πέρα ο Θεός δεν παραβιάζει την ελευθερία του ανθρώπου. Είμαστε υπεύθυνοι για τον κόσμο μας και η Εκκλησία δεν ζητά από τον χριστιανό να κρυφτεί στο καβούκι του και να προσεύχεται απλώς, αλλά να συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να ζει εκτός της πραγματικότητας. Είμαστε χριστιανοί σημαίνει ότι πρέπει να παλέψουμε για να ζήσει ο κόσμος μας!
Πολλά από όσα συμβαίνουν στη ζωή, επιτρέπει ο Θεός να γίνουν, για να σωθεί ο άνθρωπος. Αν δεν σωθούμε, όσο καλά και να περάσουμε, τότε δεν έχει νόημα η ζωή μας. Ο Θεός δεν μας βασανίζει, αλλά μας παιδαγωγεί, από αγάπη. Ο χρυσός μέσα στη φωτιά γίνεται λαμπρότερος και καθαρότερος. Ο πειρασμός και η θλίψη είναι το εισιτήριο για τη βασιλεία των ουρανών κι εδώ έχει αξία να μην το ξεχνούμε, ότι ακόμα κι αν υποφέρουμε, αν δοξάζουμε το Θεό, υπομένουμε, αγαπούμε και ελπίζουμε στο θέλημά Του, θα σωθούμε και θα γευτούμε τα αγαθά της αιωνιότητας, που είναι καρπός της αγάπης του Θεού! Χρειάζεται πάνω απ' όλα πίστη! Ο Άγιος Αντώνιος έλεγε: "Πάρε τις θλίψεις και τους πειρασμούς" και κανένας δεν θα μπορέσει να σωθεί!
Χρειαζόμαστε το Θεό οι άνθρωποι, για να μπορούμε μέσα από το Ευαγγέλιό Του, μέσα από την πίστη σ’ Αυτόν να μην δεχόμαστε την αδικία, αλλά ούτε και να αδικούμε. Ακόμη κι αν τα πράγματα φαίνονται δύσκολα,αν έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του Θεού, Εκείνος θα μας δώσει στον κατάλληλο καιρό ό,τι είναι καλό για μας. Από την άλλη, επειδή έχουμε κατασκευάσει έναν κόσμο από τον οποίο απουσιάζει η ενεργός Παρουσία του Θεού είμαστε έτοιμοι τελικά και να απορρίψουμε τον ίδιο τον Δημιουργό μας. Εδώ γίνεται και πάλι αυτοεκπληρούμενη προφητεία η κατάστασή μας. Εμείς διώξαμε το Θεό από τον κόσμο,κάναμε έναν κόσμο που δεν βλέπεται εξαιτίας της αμαρτίας και του κακού και στη συνέχεια κατηγορούμε το Θεό που δεν παρεμβαίνει για να τον διορθώσει και επειδή ο Θεός δεν λειτουργεί με τα δικά μας κριτήρια λέμε ότι δεν υπάρχει.Χρειαζόμαστε μετάνοια, αγώνα προσωπικό και κοινωνικό και την ίδια στιγμή να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός μας αγαπά και δεν θα μας εγκαταλείψει.
Ιδίως στην περίοδο της κρίσης ο καθένας μας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, ας παλέψουμε με κάθε τρόπο, με τον λόγο, την ελεημοσύνη, αλλά και την αλλαγή της ζωής μας να δείξουμε ότι πιστεύοντας στο Θεό δεν χάνεται η ελπίδα. Είδαμε αυτό το διάστημα στην Λαμπεντούζα της Ιταλίας να βουλιάζουν από τους λαθρέμπορους πλοία με λαθρομετανάστες και άνθρωποι να πνίγονται. Η κακία είναι πολύ μεγάλη και η σκληρότητα. Την ίδια στιγμή όμως, αν πιστεύουμε στο Θεό, θα γνωρίζουμε ότι οι ψυχές πηγαίνουν κοντά Του και κρίνονται από Εκείνον με τον τρόπο που Αυτός γνωρίζει, αλλά και αποτελεί ο θάνατος αυτών των ανθρώπων ένα καμπανάκι για να μας δείξει ο Θεός την άδικη πορεία μας. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε.
Πολλά από όσα συμβαίνουν στη ζωή, επιτρέπει ο Θεός να γίνουν, για να σωθεί ο άνθρωπος. Αν δεν σωθούμε, όσο καλά και να περάσουμε, τότε δεν έχει νόημα η ζωή μας. Ο Θεός δεν μας βασανίζει, αλλά μας παιδαγωγεί, από αγάπη. Ο χρυσός μέσα στη φωτιά γίνεται λαμπρότερος και καθαρότερος. Ο πειρασμός και η θλίψη είναι το εισιτήριο για τη βασιλεία των ουρανών κι εδώ έχει αξία να μην το ξεχνούμε, ότι ακόμα κι αν υποφέρουμε, αν δοξάζουμε το Θεό, υπομένουμε, αγαπούμε και ελπίζουμε στο θέλημά Του, θα σωθούμε και θα γευτούμε τα αγαθά της αιωνιότητας, που είναι καρπός της αγάπης του Θεού! Χρειάζεται πάνω απ' όλα πίστη! Ο Άγιος Αντώνιος έλεγε: "Πάρε τις θλίψεις και τους πειρασμούς" και κανένας δεν θα μπορέσει να σωθεί!
Χρειαζόμαστε το Θεό οι άνθρωποι, για να μπορούμε μέσα από το Ευαγγέλιό Του, μέσα από την πίστη σ’ Αυτόν να μην δεχόμαστε την αδικία, αλλά ούτε και να αδικούμε. Ακόμη κι αν τα πράγματα φαίνονται δύσκολα,αν έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του Θεού, Εκείνος θα μας δώσει στον κατάλληλο καιρό ό,τι είναι καλό για μας. Από την άλλη, επειδή έχουμε κατασκευάσει έναν κόσμο από τον οποίο απουσιάζει η ενεργός Παρουσία του Θεού είμαστε έτοιμοι τελικά και να απορρίψουμε τον ίδιο τον Δημιουργό μας. Εδώ γίνεται και πάλι αυτοεκπληρούμενη προφητεία η κατάστασή μας. Εμείς διώξαμε το Θεό από τον κόσμο,κάναμε έναν κόσμο που δεν βλέπεται εξαιτίας της αμαρτίας και του κακού και στη συνέχεια κατηγορούμε το Θεό που δεν παρεμβαίνει για να τον διορθώσει και επειδή ο Θεός δεν λειτουργεί με τα δικά μας κριτήρια λέμε ότι δεν υπάρχει.Χρειαζόμαστε μετάνοια, αγώνα προσωπικό και κοινωνικό και την ίδια στιγμή να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός μας αγαπά και δεν θα μας εγκαταλείψει.
Ιδίως στην περίοδο της κρίσης ο καθένας μας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, ας παλέψουμε με κάθε τρόπο, με τον λόγο, την ελεημοσύνη, αλλά και την αλλαγή της ζωής μας να δείξουμε ότι πιστεύοντας στο Θεό δεν χάνεται η ελπίδα. Είδαμε αυτό το διάστημα στην Λαμπεντούζα της Ιταλίας να βουλιάζουν από τους λαθρέμπορους πλοία με λαθρομετανάστες και άνθρωποι να πνίγονται. Η κακία είναι πολύ μεγάλη και η σκληρότητα. Την ίδια στιγμή όμως, αν πιστεύουμε στο Θεό, θα γνωρίζουμε ότι οι ψυχές πηγαίνουν κοντά Του και κρίνονται από Εκείνον με τον τρόπο που Αυτός γνωρίζει, αλλά και αποτελεί ο θάνατος αυτών των ανθρώπων ένα καμπανάκι για να μας δείξει ο Θεός την άδικη πορεία μας. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΟΛΕΩΣ
ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 3
19.10.2013
ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 3
19.10.2013
Ο Ιούδας του ντα Βίντσι
Λεονάρντο ντα Βίντσι: “Μυστικός Δείπνος”
από τοhttp://en.wikipedia.org/wiki/The_Last_Supper_(Leonardo_da_Vinci)
Ο Ιούδας -κακομούτσουνος και μελαμψός- είναι τοποθετημένος σε κεντρικό σημείο του τραπεζιού -τρίτος εκ δεξιών του Χριστού μετά τον Ιωάννη και τον Πέτρο- κι όχι απομονωμένος όπως τον απεικόνιζαν συνήθως μέχρι τότε οι ζωγράφοι. Ωστόσο υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια. Ο Ιούδας, που κρατάει στο χέρι του τα αργύρια της προδοσίας, βρίσκεται πιο χαμηλά από όλους! Καθόλου τυχαία βέβαια αυτή η επιλογή.
Ο ντα Βίντσι για να απεικονίσει τον Μυστικό Δείπνο, διάλεξε την πιο ενδιαφέρουσα στιγμή. Τη στιγμή που ο Χριστός λέει στους μαθητές του πως ένας τους θα τον προδώσει. Γι’ αυτό οι απόστολοι δείχνουν αναστατωμένοι και κοιτάζουν ο ένας τον άλλον με φανερή έκπληξη. Οι μοναδικοί στον πίνακα που δεν εκπλήσσονται είναι ο Χριστός και ο Ιούδας. Είναι οι μόνοι που γνωρίζουν τον προδότη, οι μόνοι που δεν αμφιβάλλουν. Ο Ιούδας όμως -όσο κι αν δεν το δείχνει- είναι ταραγμένος, αφού ρίχνει την αλατιέρα με το χέρι του.
Ο Μυστικός Δείπνος του Gianpetrino -που υπήρξε μαθητής του Λεονάρντο ντα Βίντσι- θεωρείται πιστό αντίγραφο του πρωτότυπου πίνακα. Στο αντίγραφο αυτό φαίνονται και κάποιες λεπτομέρειες που έχουν χαθεί, όπως η πεσμένη αλατιέρα ή τα πόδια του Ιησού.
από τοhttp://en.wikipedia.org/wiki/The_Last_Supper_(Leonardo_da_Vinci)
Μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια είναι το δεξί χέρι του Χριστού που δείχνει να κατευθύνεται προς το αριστερό του Ιούδα. Το χέρι του Χριστού ανοίγει να πιάσει το ψωμί, ενώ το χέρι του Ιούδα ανοίγει να το πάρει. Σα να υπάρχει εδώ μια κρυφή συνεννοήση μεταξύ Δασκάλου και μαθητή.
Προσέξτε επίσης την αντίθεση ανάμεσα στα δύο χέρια του Χριστού. Το δεξί που κατευθύνεται προς τον Ιούδα είναι άγριο, ανοικτό σαν αράχνη, το αριστερό που δείχνει προς τον ουρανό είναι γαλήνιο, έτοιμο για τη θυσία, έτοιμο να δεχτεί τα καρφιά.
Πηγές:
MARCEL BRION “LEONARDO DA VINCI – μεγαλοφυΐα και πεπρωμένο”
Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ
Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ
Υπάρχει μια ακόμη ιστορία που αφορά τον Ιούδα του ντα Βίντσι. Μια ιστορία που κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι αληθινή, αλλά είναι τόσο ωραία που αξίζει να την αναφέρουμε.
Ο ντα Βίντσι, ζωγραφίζοντας τον Μυστικό Δείπνο, επέλεξε τάχα για μοντέλο του Χριστού ένα νεαρό Ιταλό, τον Πιέτρο Μπαντινέλι, που όχι μόνο είχε ωραία χαρακτηριστικά αλλά ζούσε και ενάρετη ζωή. Για το πρόσωπο του Ιούδα όμως δεν μπορούσε να βρει κατάλληλο μοντέλο. Έτσι ο πίνακας παρέμενε ανολοκλήρωτος. Πέρασαν χρόνια και ο ντα Βίντσι βρήκε ένα ζητιάνο στους δρόμους που διέθετε το σκληρό και αμαρτωλό πρόσωπο που έψαχνε τόσο καιρό. Όταν τον ζωγράφισε και τέλειωσε επιτέλους τον πίνακα, του ζήτησε το όνομά του και ο ζητιάνος του απάντησε: “Είμαι ο Πιέτρο Μπαντινέλι, που κάποτε με χρησιμοποιήσατε για να ζωγραφίσετε το πρόσωπο του Χριστού!”
Η ιστορία, αν και πολύ διαδεδομένη στο αγγλόφωνο διαδίκτυο, είναι απλώς ένας γοητευτικός μύθος. Στοhttp://answers.google.com/answers/threadview?id=420053 μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες
Ο ντα Βίντσι, ζωγραφίζοντας τον Μυστικό Δείπνο, επέλεξε τάχα για μοντέλο του Χριστού ένα νεαρό Ιταλό, τον Πιέτρο Μπαντινέλι, που όχι μόνο είχε ωραία χαρακτηριστικά αλλά ζούσε και ενάρετη ζωή. Για το πρόσωπο του Ιούδα όμως δεν μπορούσε να βρει κατάλληλο μοντέλο. Έτσι ο πίνακας παρέμενε ανολοκλήρωτος. Πέρασαν χρόνια και ο ντα Βίντσι βρήκε ένα ζητιάνο στους δρόμους που διέθετε το σκληρό και αμαρτωλό πρόσωπο που έψαχνε τόσο καιρό. Όταν τον ζωγράφισε και τέλειωσε επιτέλους τον πίνακα, του ζήτησε το όνομά του και ο ζητιάνος του απάντησε: “Είμαι ο Πιέτρο Μπαντινέλι, που κάποτε με χρησιμοποιήσατε για να ζωγραφίσετε το πρόσωπο του Χριστού!”
Η ιστορία, αν και πολύ διαδεδομένη στο αγγλόφωνο διαδίκτυο, είναι απλώς ένας γοητευτικός μύθος. Στοhttp://answers.google.com/answers/threadview?id=420053 μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες
Read more: http://alliotikathriskeytika.blogspot.com/search?updated-max=2013-10-29T05:36:00-07:00&max-results=7&start=7&by-date=false#ixzz2j7V70rX3
Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013
Σε αυτό το χωριό της Ινδίας, υπάρχει ένας λόγος να γιορτάσεις
Κάθε χρόνο, 2 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών, πεθαίνουν από λοιμώξεις που μπορούν να αποφευχθούν με ένα απλό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι. Αυτή είναι μια εμπνευσμένη ιστορία εορτασμού στο χωριό Thesgora της Ινδίας.
Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο εδώ Σε αυτό το χωριό της Ινδίας, υπάρχει ένας λόγος να γιορτάσεις
πηγή http://www.videoman.gr/50383
Απο που προήλθε η φράση: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού»
ο Εωσφόρος, που ήταν ο πρώτος όλων των αγγελικών Ταγμάτων, αυτός που ήταν ο ωραιότερος, δυνατότερος και λαμπρότερος, υπερηφανεύθηκε και πίστεψε ότι μπορεί να αντικαταστήσει τον Θεό και να στήσει τον θρόνου του υπεράνω του Θεού. Αυτό ήταν το αμάρτημά του. Υπερηφανεύθηκε! Επαναστάτησε εναντίον του Θεού και μαζί του παρέσυρε μεγάλο αριθμό αγγέλων, που με την πτώση τους μετατράπηκαν από φωτεινούς αγγέλους σε σκοτεινούς και από αγίους σε πονηρούς.
Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα του ουρανού κατά την οποία έπεφταν ένας-ένας οι σκοτεινοί - πονηροί άγγελοι από το σχισμένο ουρανό, (ονομαζόμενοι πλέον δαίμονες), συγκεντρώθηκαν όλα τα επουράνια Τάγματα και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ στάθηκε στο κέντρο και αναφώνησε: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού» (σταθείτε γερά, σταθείτε με σεβασμό στο Θεό) και αμέσως οι φωτεινοί - άγιοι Άγγελοι στάθηκαν πιστοί προς τον Θεό.
Δεν ακολούθησαν την πονηρά σκέψη του Εωσφόρου και άρχισαν να ψάλλουν: «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης Σου». Ομολόγησαν την εξουσία και τη δύναμη του Θεού Πατρός και σταθεροποιήθηκαν στη διακονία Του πλησίον Του.
Αυτόν τον θρίαμβο των αγαθών πνευμάτων με πρωτοστάτη τον αρχάγγελο Μιχαήλ, πανηγυρίζομε στις 8 Νοεμβρίου.
Επειδή με αυτή του την κραυγή ο αρχάγγελος Μιχαήλ επανέφερε στην τάξη τα τάγματα των αγγέλων και σταμάτησε την κάθοδο και την πτώση τους, γι'αυτό προς τιμήν αυτού του «σταματήματος» που επιτελέστηκε με τη φράση «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού» προήλθε και το όνομα «Σταμάτης» και το όνομα «Σταματίνα».
Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, η φράση «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού» χρησιμοποιείται στη Θεία Λειτουργία ακριβώς πριν την Αγία Αναφορά ώστε να αφυπνίσει τους πιστούς χριστιανούς και να σταθούν μετά φόβου (δηλαδή με σεβασμό) και με καλή συμπεριφορά μέσα στη Θεία Λειτουργία. Κάθε φορά επομένως, που θα ακούμε στη Θεία Λειτουργία το «στώμεν καλώς» του αρχαγγέλου να αναλογιζόμαστε πόσο στεκόμαστε καλά και σταθερά κοντά στο Θεό και ποιά τιμωρία χωρίς έλεος μας αναμένει, αν με τους εγωισμούς αρπάζομε την εξουσία από το Θεό, αν με τους σαρκικούς λογισμούς διακόπτομε την κοινωνία με το Θεό και αν με τις άδικες πράξεις παραδίνομε τους εαυτούς μας στη δικαιοσύνη του Θεού.
το βρήκαμε εδώ http://alliotikathriskeytika.blogspot.gr/
Stop Human Trafficking
[ Από την Άλκηστη Γεωργίου ] Πηγή: www.lifo.gr
Η δημιουργός του, Μαρία Δούνη, μας εξηγεί
"... Σε όλη την ταινία χρησιμοποιούνται τα χρώματα άσπρο, μαύρο και διάφοροι τόνοι του γκρι. Μέσα από αυτή την παλέτα χρωμάτων δημιουργείται το αίσθημα θλίψης, μοναξιάς και απελπισίας που αισθάνεται το κορίτσι από το Μπανγκλαντές. Το κίτρινο είναι το χρώμα που έχει ο χρυσός, ο οποίος αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα πάνω στη γη και η τιμή του μπορεί να καθορίσει ένα ολόκληρο οικονομικό σύστημα. Μέσα από το χρώμα επιτυγχάνεται μια ταύτιση της δύναμης του χρυσού με την δύναμη του εμπορίου. Η ερώτηση που προκύπτει είναι πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ο χρυσός - κίτρινη μπλούζα αν καταλήξει να τον διαχειριστούν οι λάθος άνθρωποι...
Ολόκληρο το άρθρο και η συνέντευξη εδώ: http://www.lifo.gr/team/gnomes/42829
Από την Katerina Tsilili fb
web-theologos... all i ask of you, believe: Ψηφιδωτά και Ιστορία
web-theologos... all i ask of you, believe: Ψηφιδωτά και Ιστορία: ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ – ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ Πρώιμες μορφές ψηφιδωτών έργων για διακοσμητική χρήση δημιουργήθηκαν από τους λ...
Η σχολική αίθουσα στη μεγάλη οθόνη
το βρήκαμε εδώ http://samakos9.blogspot.gr/2013/10/blog-post_9561.html?spref=bl
«Και πρώτα απ' όλα τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς τ' άστρα;
Αυτή τη δεύτερη παιδεία την αποκρύπτουν και δεν την δίνουν δωρεάν, γιατί δεν συντηρεί και δεν υπηρετεί συστήματα. Αντίθετα τα ελέγχει, τα αναθεωρεί και τα αποδυναμώνει»… Μάνος Χατζιδάκις
[Επιλέχτηκαν ταινίες που εκτυλίσσονται σχεδόν αποκλειστικά εντός των σχολικών κοινοτήτων, αν και στο συγκεκριμένο ζήτημα τα όρια ανάμεσα σε Εκπαίδευση - Οικογένεια - Κοινωνία δεν είναι τόσο σαφή. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες που μου διαφεύγουν, οπότε αναμένω τις προτάσεις σας για το β' μέρος του αφιερώματος...]
Mister Lazhar / Monsieur Lazhar – Ο εξαιρετικός κύριος Lazhar [2011]
O κύριος Lazhar από την Αλγερία, προτείνει τον εαυτό του ως αντικαταστάτη της δασκάλας που αυτοκτόνησε σε ένα δημοτικό σχολείο του Καναδά. Από τη στιγμή που προσλαμβάνεται κάνει τα πάντα για να έρθει πιο κοντά στα παιδιά, να τους συμπαρασταθεί και να τους εξηγήσει την ανεξήγητη, ακόμη και για τους μεγάλους πολλές φορές, δύναμη της απώλειας, κατευνάζοντας τις παιδικές ψυχές αλλά και τους δικούς του δαίμονες. Ωστόσο, κανείς απ' τους συναδέλφους, γονείς, ακόμη κι απ' τα παιδιά, δεn γνωρίζει το παρελθόν του κυρίου Lazhar κι ότι από στιγμή σε στιγμή μπορεί να απελαθεί. Δείτε το trailer.
My good enemy / Min bedste fjende [2010]
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα Γυμνάσιο της Δανίας με πρωταγωνιστή τον Alf, ένα ήσυχο παιδί που του αρέσει το μπαλέτο. Λόγω του χαρακτήρα και των ενδιαφερόντων του δέχεται συνεχείς εκφοβιστικές επιθέσεις από μία ομάδα συμμαθητών του που φτάνουν σε ακραίες καταστάσεις. Στην προσπάθειά του να βρει διέξοδο, έρχεται σε επαφή με τον Τοκέ, έναν συμμαθητή του επίσης θύμα εκφοβιστικών επιθέσεων. Μαζί μοιράζονται τους προβληματισμούς τους και καταστρώνουν σχέδια για να πλήξουν τους εκφοβιστές τους.
Σταδιακά προσελκύουν κι άλλα παιδιά και μετατρέπονται σε ομάδα με «τελετουργίες» μύησης, κώδικα συμπεριφοράς και εμφάνισης κ.α., ενώ η πορεία αυτή θα τους επιφέρει σημαντικές συναισθηματικές μεταβολές, θα τους οδηγήσει ενώπιον κρίσιμων διλημμάτων και θα τους θέσει τα υπαρξιακά ερωτήματα του ποιοι πραγματικά είναι και τι θέλουν από τη ζωή τους. Μέσα από την αλλαγή αυτή η φιλία τους δοκιμάζεται, ο τρόπος που προσεγγίζουν τα υπόλοιπα παιδιά εκπλήσσει, οι αρχικοί τους στόχοι διαφοροποιούνται. Δείτε το trailer.
The first grader [2010]
Ένας ηλικιωμένος χωρικός επιμένει να πηγαίνει στο σχολείο για να μάθει να διαβάζει, αποδεικνύοντας ότι ποτέ δεν είναι αργά για να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου. Δείτε το trailer.
The class / Entre le murs – Ανάμεσα στους τοίχους [2008]
Ο καθηγητής Φρανσουά είναι φιλόλογος και διδάσκει τη γαλλική γλώσσα σ' ένα σχολείο του Παρισιού σε υποβαθμισμένη συνοικία με πολλούς εργάτες και μετανάστες, όπου φοιτούν κυρίως παιδιά αλλοδαπών. Η εργατικότητα και οι καλές προθέσεις τον κάνουν να ξεχωρίζει σ' αυτό το ηλεκτρισμένο σχολικό περιβάλλον. Παρά την επιμονή του, η καθημερινότητα αναδεικνύει σε πρωταγωνιστική θέση τις πολιτισμικές διαφορές, το ρατσισμό, τις προκαταλήψεις και τις αναπότρεπτες συγκρούσεις. Η υπόθεση της ταινίας επικεντρώνεται ως επί το πλείστον στους μαθητές μίας συγκεκριμένης τάξης για διάστημα ενός σχολικού έτους. Δείτε το trailer.
The wave / Die welle – Το κύμα [2008]
Ο Ράινερ Βένγκερ, καθηγητής Λυκείου με αναρχικό παρελθόν και πρωτοποριακές ιδέες για την εκπαίδευση, αναλαμβάνει στο πλαίσιο του μαθήματος της πολιτικής θεωρίας να διδάξει στους μαθητές του για την τυραννία. Προκειμένου, λοιπόν, να κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον και με αφορμή το σχόλιο ενός μαθητή του πως «δεν μπορεί σήμερα να ξαναϋπάρξει φασισμός», σοφίζεται ένα παιχνίδι ρόλων: ο ίδιος αναλαμβάνει το ρόλο του ηγέτη και οι μαθητές του το ρόλο των ακολούθων του. Οι τελευταίοι ανταποκρίνονται με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Πειθαρχούν με χαρά σε μια σειρά κανόνων συμπεριφοράς, ονοματίζουν την μικρή κοινωνία τους «Το κύμα», φορούν ένα είδος ενιαίας στολής, επινοούν έναν κοινό χαιρετισμό, φιλοτεχνούν ένα διακριτικό σήμα και όλοι είναι ίσοι με όλους. Όσοι, όμως, βρίσκονται απ’ έξω δείχνουν δυσπιστία και αγωνία. Πρώτη η σύζυγος του Ράινερ, και αυτή καθηγήτρια στο ίδιο σχολείο, αλλά και η νεαρή Κάρο, που βρέθηκε στην ομάδα, εξοστρακίστηκε γιατί αρνήθηκε να φορέσει το ίδιο λευκό πουκάμισο με τους υπόλοιπους και παλεύει να δείξει σε όλους το πόσο επικίνδυνες είναι οι νέες ιδέες του. Κανείς όμως δεν μπορεί να σταματήσει το «Κύμα» και την καταστροφή που φέρνει μαζί του. Δείτε το trailer.
Like stars on a earth / Taare Zameen Par [2007]
Ο Ishaan είναι ένα 8χρονο παιδί που αντιμετωπίζεται από την οικογένεια και το σχολείο ως τεμπέλης, πεισματάρης και αντιδραστικός. Στην πραγματικότητα είναι δυσλεκτικός, μόνο που κανένας δεν το αντιλαμβάνεται για να τον βοηθήσει, αντιθέτως, είναι απαιτητικοί και πολύ αυστηροί μαζί του. Στο σχολείο βιώνει καθημερινά την αποτυχία και την τιμωρία, σπρώχνοντάς τον στην εσωστρέφεια και στη χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενώ σαν έσχατη λύση τον στέλνουν με το ζόρι σε οικοτροφείο. Ο εξευτελισμός που συνεχίζει να βιώνει και η απομάκρυνση από την οικογένεια τον οδηγούν στη μελαγχολία και την απομόνωση.
Ο ερχομός ενός νέου εκπαιδευτικού με φρέσκες ιδέες θα αλλάξει δραματικά τη ζωή του μικρού, καθώς ο Ram, ο οποίος είναι και ο ίδιος δυσλεκτικός, αντιλαμβάνεται αμέσως τις δυσκολίες του Ishaan. Κάνοντας μια μικρή έρευνα και μιλώντας με τους άλλους εκπαιδευτικούς, συμπεραίνει πως το αγοράκι δεν είναι «ελλειμματικό» αλλά αντιμετωπίζει δυσλεξία. Δεν είναι λιγότερο έξυπνο από τα άλλα παιδιά, τουναντίον είναι ταλαντούχο και χρειάζεται διαφορετική μαθησιακή προσέγγιση για να αποκαλύψει τον πλούτο του. Δείτε το trailer.
Freedom writers [2007]
Σε ένα σχολείο που η ρατσιστική αντιμετώπιση και τα περιστατικά βίας είναι καθημερινά, η καθηγήτρια Έριν Γκρούγουελ, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αδιαφορεί, θα προσπαθήσει να μετατρέψει το μάθημα της τάξης σε ζήτημα ζωής για τους μαθητές της. Μέσω της επικοινωνίας και της κατανόησης, οι μέχρι τότε «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» έφηβοι, θα ανακαλύψουν την αξία της ανοχής και θα προσπαθήσουν να φτιάξουν τις κατεστραμμένες ζωές τους, αλλάζοντας ολοκληρωτικά τον κόσμο τους. Δείτε το trailer.
The chorus / Les choristes – Τα παιδιά της χορωδίας [2004]
Το 1948 ο Κλεμέντ Ματιέ, ένας άνεργος δάσκαλος μουσικής, βρίσκει δουλειά ως επιτηρητής σε ένα σωφρονιστικό οικοτροφείο ανηλίκων. Εκεί μένει έκπληκτος από τη σκληρή πραγματικότητα της σχολικής ρουτίνας και κυρίως, από τις ακραίες και αναποτελεσματικές μεθόδους που μέχρι τώρα εφάρμοζε ο διευθυντής Ρασίν. Ο Ματιέ αποφασίζει να αρχίσει έναν αγώνα για να προσφέρει μια πνοή αλλαγής στο αυστηρό ίδρυμα, οργανώνοντας μια χορωδία και διδάσκοντας στους μαθητές του τη μαγεία και τη δύναμη της μουσικής, αλλάζοντας έτσι τις ζωές τους για πάντα. Δείτε το trailer.
The emperor's club – Η λέσχη των αυτοκρατόρων [2002]
Ο Γουίλιαμ Χάνταρτ είναι ένας καθηγητής με πάθος και αγάπη για τους μαθητές του και πιστεύει ότι ο ρόλος του καθηγητή δεν είναι μόνο να μορφώσει τον μαθητή αλλά και να διαμορφώσει το χαρακτήρα του. Το φθινόπωρο του 1972, όμως, ο Χάνταρτ θα αντιμετωπίσει μια πρωτόγνωρη εμπειρία όταν στο σχολείο θα φτάσει ένας νέος μαθητής, γιος ενός γερουσιαστή από τη δυτική Βιρτζίνια. Η εκρηκτική προσωπικότητα του νεαρού μαθητή θα προκαλέσει αναταράξεις στο κατεστημένο του σχολείου. Μεταξύ άλλων τολμά να κολυμπήσει γυμνός με τις μαθήτριες του σχολείου θηλέων και παρομοιάζει τους αρχαίους Αυτοκράτορες με τους Επτά Νάνους και τους Μπιτλς. Αποφασισμένος να βρει έναν τρόπο να προσεγγίσει τον νεαρό μαθητή, ο Χάνταρτ τον αιφνιδιάζει και του προτείνει ανακωχή και φιλία. Δείτε το trailer.
Not one less / Yi ge dou bu neng shao – Ούτε ένας λιγότερος [1999]
Σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Κίνας, μια 13χρονη μαθήτρια, η Γουέι, αντικαθιστά για λίγες μέρες το δάσκαλο του σχολείου και πρέπει να ακολουθήσει κατά γράμμα τις εντολές του: ούτε ένας λιγότερος στην τάξη αν θέλει να ανταμειφθεί. Έτσι όταν ένας μαθητής εγκαταλείπει το σχολείο για να βρει δουλειά στην πλησιέστερη μεγαλούπολη, η Γουέι θα κάνει το παν για να τον φέρει πίσω. Δείτε το trailer.
Dangerous minds – Ασυμβίβαστη γενιά [1995]
Η Λούαν Τζόνσον είναι μια πρώην αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού, που εγκατέλειψε την καριέρα της για να διοριστεί ως καθηγήτρια σε ένα σχολείο, απαρτιζόμενο κυρίως από φτωχά παιδιά της ισπανόφωνης κοινότητας της Βόρειας Καλιφόρνια. Για να προσεγγίσει τους δύσκολους μαθητές της, η Λούαν Τζόνσον θα εγκαταλείψει τους παραδοσιακούς τρόπους εκπαίδευσης. Προσπαθώντας να ξυπνήσει το ενδιαφέρον τους για τη λογοτεχνία, τους ζητάει να αναλύσουν τους στίχους των τραγουδιών του Μπομπ Ντίλαν, ενώ η εμπλοκή της με τους μαθητές της ξεπερνάει τους τοίχους του σχολείου, καθώς διαπιστώνει τα τεράστια προβλήματα που κάποιοι από αυτούς βιώνουν στα σπίτια τους και στους δρόμους της γειτονιάς τους. Φυσικά, οι ανορθόδοξες μέθοδοί της θα τη φέρουν σε σύγκρουση με το σχολικό κατεστημένο, αλλά και με τις οικογένειες των μαθητών της, που αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την ανάμειξη μίας λευκής στις υποθέσεις τους. Δείτε το trailer.
Dead Poets Society – Ο κύκλος των χαμένων ποιητών [1989]
Το 1959 ο ντροπαλός Τοντ Άντερσον πηγαίνει στην Ακαδημία Γουέλτον, όπου ο μεγαλύτερός του αδερφός είχε αριστεύσει. Ο συγκάτοικός του, Νιλ, αν και πολύ έξυπνος και δημοφιλής, δέχεται μεγάλη πίεση από τον υπερπροστατευτικό πατέρα του. Το σχολείο χαρακτηρίζεται από αυστηρούς κανονισμούς με σκοπό την πειθαρχία των παιδιών και τη διαμόρφωση των «σωστών» αξιών. Ενώ λοιπόν όλοι οι καθηγητές εμφανίζονται αυστηροί κι πολύ απαιτητικοί, όταν έρχεται η ώρα τα παιδιά να γνωρίσουν τον καινούργιο καθηγητή λογοτεχνίας, τον καθηγητή Κίτινγκ, μπαίνουν μέσα σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και σκέψης. Ο Κίτινγκ, ο οποίος είχε φοιτήσει στην Ακαδημία Γουέλτον, τους μιλά για την άτυπη μυστική λέσχη λογοτεχνίας «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών», ενθαρρύνει τους μαθητές του να πάνε κόντρα στο σύστημα, να είναι σοφοί και όχι ηλίθιοι όταν θα διαμαρτύρονται εναντίον του. Ο καθένας από τα παιδιά θα το κάνει με τον δικό του τρόπο, και η ζωή τους θα αλλάξει για πάντα. Δείτε το trailer.
To Sir, with love - Στον κύριο μας με αγάπη [1967]
Ο Μαρκ Θάκερεϊ είναι ένας άεργος μηχανικός που καταλήγει να διδάξει στο σκληρό Ιστ Εντ του Λονδίνου. Η τάξη των απείθαρχων αποφοίτων που αναλαμβάνει, με πρώτους απ' όλους τον Ντένχαμ, την Πάμελα και την Μπάρμπαρα, ετοιμάζεται να τον συντρίψει, όπως ακριβώς έκαναν και με τον προκάτοχό του. Ο Θάκερεϊ δέχεται την «πρόκληση» των ατίθασων μαθητών του και τους μεταχειρίζεται ως ώριμους νέους, που πολύ σύντομα θα μπουν σ' έναν κόσμο σκληρό όπου θα πρέπει να επιβιώσουν ή να χαθούν εντελώς αβοήθητοι. Δείτε το trailer.
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013
O Άγιος Δημήτριος κι η λατρεία του στη Λήμνο
Σύμφωνα με το συναξάρι ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στα 280 μ.Χ. και μαρτύρησε τα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ.
Υπηρέτησε ως αξιωματικός το ρωμαϊκό στρατό και στα 303 φυλακίστηκε, επειδή αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού».
Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, ένας νεαρός χριστιανός με το όνομα Νέστορας, επειδή έπρεπε να αντιμετωπίσει σε μονομαχία τον τρομερό μονομάχο της εποχής του,το Λυαίο, ζήτησε την ευχή του Δημητρίου.
Ο Νέστορας με την ευλογία του Δημητρίου κατάφερε και νίκησε το Λυαίο προκαλώντας όμως, την οργή του αυτοκράτορα, ο οποίος διέταξε να θανατωθούν και οι δυο, Νέστορας και Δημήτριος.
Ο Γρηγόριος ο Παλαμάς και o Δημήτριος Χρυσολωράς, μας μεταδίδουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφει στον τόπο που μαρτύρησε κι από ότι εκεί στη συνέχεια ανάβλυζε μύρο. Για το λόγο αυτό ο Άγιος αποκαλείται και «Μυροβλήτης».
Στη Λήμνο παρατηρούμε ότι σε αρκετά χωριά πολιούχος είναι ο Άγιος Δημήτριος και η λατρεία του Αγίου αρκετά δημοφιλής. Μια σειρά από εκκλησίες και ξωκλήσια σε ολόκληρο το νησί είναι αφιερωμένα στον Άγιο Δημήτριο.
Στην Πλάκα, πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Δημήτριος. Η εκκλησία κτίστηκε το 1840 και ανακαινίσθηκε το 1896.
Στο Κοντοπούλι, επίσης πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Δημήτριος. Ο ναός του ανακατασκευάστηκε εκ βάθρων το 1892.Το 1858 τον επισκέφτηκε ο Alexander Conze.
Στο Ρουσσοπούλι πολιούχος του χωριού ο Άγιος Δημήτριος. Η εκκλησία άρχισε να οικοδομείται το 1904 πάνω στα θεμέλια ενός παλαιότερου ναού.
Στα Λύχνα, πολιούχος ο Άγιος Δημήτριος. Ο ναός του χτίστηκε στα 1865 πάνω σε ερείπια παλαιότερου ναού.
Στα Λύχνα, πολιούχος ο Άγιος Δημήτριος. Ο ναός του χτίστηκε στα 1865 πάνω σε ερείπια παλαιότερου ναού.
Στα Σβέρδια (Δάφνη) ,ο ναός του Αγίου Δημητρίου χτίστηκε πριν από το 1858, χρονιά που τον είδε ο Conze.Σήμερα αποκαλείται Άγιος Δημήτριος Χουχλού.
Στις Σαρδές πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Δημήτριος. Ο ναός κτίστηκε το 1852.Οι αγιογραφίες του τέμπλου είναι του Ίμβριου αγιογράφου Ευστράτιου Χαϊμαντέ.
Στον Κοντιά υπάρχει ο ενοριακός ναός του 1867 αφιερωμένος στον Άγιο Δημήτριο.
Στο Προπούλι ο ναός του Αγίου Δημητρίου κτίστηκε το 1870.
Όλοι αυτοί οι ναοί έχουν οικοδομηθεί πολύ πριν από το 1922 και την έλευση των προσφύγων στο νησί. Επομένως οι Λημνιοί από πολύ παλιά ευλαβούνται τον Άγιο Δημήτριο και χτίζουν ναούς στη χάρη του. Ακόμα και σύλλογοι φέρουν την επωνυμία του Αγίου, όπως ο σύλλογος που δημιούργησαν μετανάστες από τον Κοντιά στην Αμερική, για να τιμήσουν τον πολιούχο τους.
Γιατί όμως οι Λημνιοί αγαπούν τόσο πολύ τον Άγιο Δημήτριο και ποιός τους γνώρισε τον Άγιο και τα θαύματα του. Ποιος άλλος από τον Γρηγόριο τον Παλαμά που για ένα διάστημα είχε εξοριστεί στη Λήμνο. Ο Γρηγόριος ο Παλαμάς αγαπούσε πολύ τον Άγιο Δημήτριο ,του είχε γράψει εγκώμια και αγαπημένο του θέμα στις ομιλίες, εκτός από το Άκτιστο Φως, ήταν ο Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλήτης και τα θαύματα του.
Στην αγιογραφία ο Άγιος ιππεύει κόκκινο άλογο(σε λευκό είναι ο Άγιος Γεώργιος) φορώντας στρατιωτική ενδυμασία ενώ στα πόδια του αλόγου κείτεται ο Λυαίος.
Μοναδικό κινηματογραφικό ντοκουμέντο: Οι Ναζί στην Ελλάδα
Κατά την διάρκεια τής Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα (1941-44), ένας πρώην αξιωματικός τού Πολεμικού Ναυτικού και μετέπειτα επιχειρηματίας, ο Άγγελος Παπαναστασίου, αποτύπωσε σπάνιες εικόνες τής περιόδου με την κινηματογραφική του μηχανή.
Εγχείρημα ιδιαιτέρως δύσκολο και επικίνδυνο, δεδομένου ότι η φωτογράφιση ή κινηματογράφηση άνευ άδειας από τον εχθρό, τιμωρούνταν με θανατική ποινή. Ο Παπαναστασίου, με κίνδυνο τής ζωής του, έκρυβε την μηχανή του σε μια καραβάνα συσσιτίου για να μην κινήσει υποψίες και κατέγραφε κρυφά εικόνες, τόσο από την καθημερινότητα, αλλά και -κυρίως- σκληρές εικόνες από τα δεινά που επέφερε η Κατοχή.
Ο Άγγελος Παπαναστασίου κατά τη διάρκεια της Κατοχής περπατούσε στους δρόμους της Αθήνας με ένα τσίγκινο τενεκεδάκι. Εκεί έκρυβε το μεγάλο του μυστικό:
Μια κινηματογραφική μηχανή με την οποία κατέγραφε συνεχώς τους στρατιώτες, τη ζωή και την πείνα στην κατακτημένη πρωτεύουσα. Κρυφά από την οικογένεια, τους φίλους και τους οικείους του φύλαγε την “αποστολή” του - παρακαταθήκη για την ιστορία και τους Έλληνες.
Πρόκειται για το μοναδικό υπάρχον βιντεοσκοπημένο υλικό στην Ευρώπη που περιέχει σκηνές καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Σε φιλμ 16 χιλιοστών και σε 31 ενότητες προβάλλονται η θηριωδία των ναζί και οι Έλληνες συνεργάτες τους.
Το κινηματογραφικό υλικό τού Παπαναστασίου, χρησιμοποιήθηκε στην Δίκη τής Νυρεμβέργης, ως αποδεικτικό στοιχείο των εγκλημάτων που διέπραξαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.
Το 1978, οι υπεύθυνοι τού Πολεμικού Μουσείου, δανείστηκαν την ταινία από την κόρη τού Παπαναστασίου, Λουκία, για μία και μόνη προβολή. Πριν την επιστρέψουν όμως, αφαίρεσαν σημαντικό τμήμα τού υλικού (18′ από τα περίπου 45′), χωρίς να δώσουν πειστική εξήγηση. Όπως λέγεται, ο κύριος λόγος που “εξαφανίστηκαν” σκηνές από το υλικό, οφείλεται στο ότι σε κάποιες απ’ αυτές εμφανίζονται δοσίλογοι εν ώρα δράσης.
Στην ταινία προβάλλονται σκηνές της καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της Κατοχής, οι συγκοινωνίες με τα τραμ και τα γκαζοκίνητα λεωφορεία, το συσσίτιο και ο λιμός που εξολόθρευσε τον άμαχο πληθυσμό της πόλης με πλάνα από την περισυλλογή νεκρών από τους δρόμους, την περίθαλψη παιδιών και ενηλίκων εξασθενημένων από την ασιτία.
Περιλαμβάνονται πλάνα από το ανατιναγμένο κτίριο της Οργάνωσης (ΕΣΠΟ) από την ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων) και από τις απεργίες και διαδηλώσεις που οργανώθηκαν στην Αθήνα.
Τέλος προβάλλονται πλάνα από τις εκτελέσεις Ελλήνων αγωνιστών δι’ απαγχονισμού, αλλά και από παρελάσεις των Ταγμάτων Ασφαλείας μπροστά από το Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο και το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
“Επήρα μια απόφαση να κινηματογραφήσω την άφιξη του γερμανικού στρατού στην Αθήνα και εν συνεχεία ότι μπορούσα περισσότερα κατά την περίοδο της κατοχής των. Υπελόγιζα ότι η εις την Ελλάδα παραμονή τους θα ήτο μόνον μια Εθνική Περιπέτεια, αλλά όχι και Εθνική Συμφορά όπως απεδείχθη κατά την περίοδο της κατοχής.
Η θηριωδία τους, αι καταστροφαί που έκαμαν στα χρόνια της Κατοχής, τα μαρτύρια που υπεβλήθη ο ελληνικός λαός είναι άνευ προηγουμένου”, σημείωσε ο Α. Παπαναστασίου στην επιστολή που άφησε στην κόρη του.
Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013
ΕΠΟΣ 1940-1944
ΕΠΟΣ 1940-1944
View more presentations or Upload your own.
το βρήκαμε εδώ http://albanaki.blogspot.gr/
πηγή http://primaryschool-teacher.blogspot.gr/2013/10/1940-44.html
το βρήκαμε εδώ http://albanaki.blogspot.gr/
πηγή http://primaryschool-teacher.blogspot.gr/2013/10/1940-44.html
Εικόνες πολέμου από το ηρωικό ΟΧΙ
Συλλογή εικόνων από σκηνές πολέμου που έζησαν οι έλληνες μετά την 28η Οκτωβρίου 1940.
Η αναχώρηση για το μέτωπο, οι μάχες, οι γυναίκες του '40, τα νοσοκομεία, τα συσσίτια, η αλληλογραφία και οι αθάνατες μορφές των ελλήνων στρατιωτών στον πόλεμο.
Δείτε εδώ το εκπαιδευτικό υλικό
Εικόνες πολέμου από το ηρωικό ΟΧΙαφιέρωμα στον Άγιο Δημήτριο (Αέναη επΑνάσταση)
Παρακολουθήστε το εξαιρετικό αφιέρωμα για τον Άγιο Δημήτριο στο αξιόλογο ιστολόγιο Αέναη επΑνάσταση
Αέναη επΑνάσταση: Αρματωμένος την Αρματωσιά του Θεού. Άγιος Δημήτριο...:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)