ΨΑΛΜΟΙ
Οι Ψαλμοί είναι ένα από τα βιβλία του
κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης. Στον ιουδαϊκό κανόνα συναριθμείται με τον τίτλο
Ύμνοι ή Ψαλμοί μεταξύ των βιβλίων που ονομάζονται "Αγιόγραφα", ενώ στον
αντίστοιχο ελληνικό κανόνα εντάσσεται στη συλλογή των Ποιητικών-Διδακτικών
βιβλίων.
Το βιβλίο των Ψαλμών αποτελεί μια συλλογή 150 θρησκευτικών ποιημάτων. Αποτελούν τελειότατα δείγματα λυρικής ποίησης. Ονομάστηκαν έτσι από το «ψαλτήρι», ένα έγχορδο μουσικό όργανο που συνοδεύει την απαγγελία των ποιημάτων αυτών. Επειδή ένα μεγάλο μέρος των ψαλμών συνδέεται με το όνομα του ποιητή βασιλιά Δαβίδ, ολόκληρη η συλλογή αποδόθηκε τελικά σ’ αυτόν. Η σημερινή μορφή του βιβλίου διαιρείται σε πέντε μέρη και είναι το αποτέλεσμα της συνένωσης μικρότερων συλλογών που διαμορφώθηκαν σε διάφορες εποχές.
Η συλλογή περιλαμβάνει διάφορες κατηγορίες ποιημάτων, που με βάση τα φιλολογικά τους χαρακτηριστικά διακρίνονται σε:
α)Ύμνους που εκφράζουν τα συναισθήματα του ποιητή, που δημιουργούνται από την διαπίστωση της παντοδυναμίας, πανσοφίας και αγαθότητας του Θεού όπως παρουσιάζεται στη φύση και στην ιστορία.
β) Ευχαριστήριους που εκφράζουν ευχαριστία και ευγνωμοσύνη προς το Θεό για τη βοήθειά του σε δύσκολες καταστάσεις (ασθένεια, αιχμαλωσία, πολιορκία κ.λπ.).
γ) Θρήνους που εκφράζουν ατομικό ή ομαδικό θρήνο για συντελεσθείσα ή επικειμένη καταστροφή και την παράκληση προς βοήθεια και σωτηρία.
δ) Εξομολογήσεως ή μετανοίας που εκφράζουν την συναίσθηση της αμαρτίας και την ανάγκη συμφιλίωσης του ανθρώπου με το Θεό.
ε) Ιεραποδημητικούς που ψάλλονται από προσκυνητές εκφράζοντας τον πόθο τους να προσκυνήσουν στον Ναό της Ιερουσαλήμ.
στ) Διδακτικούς που περιέχουν θρησκευτικές και ηθικές συμβουλές.
ζ) Ιστορικούς που αναφέρονται σε διάφορα ιστορικά γεγονότα της ζωής των Ισραηλιτών.
η) Βασιλικούς που αναφέρονται σε διάφορα περιστατικά της ζωής των βασιλέων (γέννηση, γάμο, ενθρόνιση κ.λπ.).
θ) Μεσσιανικούς ή Χριστολογικούς που αναφέρονται σε διάφορα περιστατικά της ζωής του Μεσσία.
ι) Εσχατολογικούς που εξυμνούν τη δύναμη του Θεού κατά την έσχατη ημέρα και εκφράζουν την ακλόνητη πεποίθηση σ' Αυτόν.
ια) Εκδικητικούς.
ιβ) Προφητικούς.
ιγ) Προσευχές κ.ά.
Από άποψη περιεχομένου όμως το βιβλίο των Ψαλμών εκτός από την εξύμνηση του μεγαλείου και της δόξας του Θεού, διατυπώνονται υψηλές διδασκαλίες για το θεό, την παρουσία του στην ιστορία, το έλεος και την αγάπη του αλλά και τη δίκαιη κρίση του, τη ζωή και το θάνατο, την αγιότητα και την αμαρτία και προπάντων εκφράζεται η μεσσιανική προσδοκία.
Το βιβλίο των Ψαλμών αποτελεί μια συλλογή 150 θρησκευτικών ποιημάτων. Αποτελούν τελειότατα δείγματα λυρικής ποίησης. Ονομάστηκαν έτσι από το «ψαλτήρι», ένα έγχορδο μουσικό όργανο που συνοδεύει την απαγγελία των ποιημάτων αυτών. Επειδή ένα μεγάλο μέρος των ψαλμών συνδέεται με το όνομα του ποιητή βασιλιά Δαβίδ, ολόκληρη η συλλογή αποδόθηκε τελικά σ’ αυτόν. Η σημερινή μορφή του βιβλίου διαιρείται σε πέντε μέρη και είναι το αποτέλεσμα της συνένωσης μικρότερων συλλογών που διαμορφώθηκαν σε διάφορες εποχές.
Η συλλογή περιλαμβάνει διάφορες κατηγορίες ποιημάτων, που με βάση τα φιλολογικά τους χαρακτηριστικά διακρίνονται σε:
α)Ύμνους που εκφράζουν τα συναισθήματα του ποιητή, που δημιουργούνται από την διαπίστωση της παντοδυναμίας, πανσοφίας και αγαθότητας του Θεού όπως παρουσιάζεται στη φύση και στην ιστορία.
β) Ευχαριστήριους που εκφράζουν ευχαριστία και ευγνωμοσύνη προς το Θεό για τη βοήθειά του σε δύσκολες καταστάσεις (ασθένεια, αιχμαλωσία, πολιορκία κ.λπ.).
γ) Θρήνους που εκφράζουν ατομικό ή ομαδικό θρήνο για συντελεσθείσα ή επικειμένη καταστροφή και την παράκληση προς βοήθεια και σωτηρία.
δ) Εξομολογήσεως ή μετανοίας που εκφράζουν την συναίσθηση της αμαρτίας και την ανάγκη συμφιλίωσης του ανθρώπου με το Θεό.
ε) Ιεραποδημητικούς που ψάλλονται από προσκυνητές εκφράζοντας τον πόθο τους να προσκυνήσουν στον Ναό της Ιερουσαλήμ.
στ) Διδακτικούς που περιέχουν θρησκευτικές και ηθικές συμβουλές.
ζ) Ιστορικούς που αναφέρονται σε διάφορα ιστορικά γεγονότα της ζωής των Ισραηλιτών.
η) Βασιλικούς που αναφέρονται σε διάφορα περιστατικά της ζωής των βασιλέων (γέννηση, γάμο, ενθρόνιση κ.λπ.).
θ) Μεσσιανικούς ή Χριστολογικούς που αναφέρονται σε διάφορα περιστατικά της ζωής του Μεσσία.
ι) Εσχατολογικούς που εξυμνούν τη δύναμη του Θεού κατά την έσχατη ημέρα και εκφράζουν την ακλόνητη πεποίθηση σ' Αυτόν.
ια) Εκδικητικούς.
ιβ) Προφητικούς.
ιγ) Προσευχές κ.ά.
Από άποψη περιεχομένου όμως το βιβλίο των Ψαλμών εκτός από την εξύμνηση του μεγαλείου και της δόξας του Θεού, διατυπώνονται υψηλές διδασκαλίες για το θεό, την παρουσία του στην ιστορία, το έλεος και την αγάπη του αλλά και τη δίκαιη κρίση του, τη ζωή και το θάνατο, την αγιότητα και την αμαρτία και προπάντων εκφράζεται η μεσσιανική προσδοκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.