Η εμπειρία της γνωριμίας με τον Χριστό του Φιλίππου και του Ναθαναήλ περιγράφεται στη σημερινή περικοπή. Το επιχείρημα που προβάλλει ο Φίλιππος στον Ναθαναήλ που απορεί γιατί πιστεύει ότι δεν μπορεί κάτι καλό να προέλθει από τη Ναζαρέτ, είναι αφοπλιστικό : '' Έρχου και ίδε '' , του λέει , προτείνοντάς του να δοκιμάσει την εμπειρία ο ίδιος , μόνος του. Ο Ναθαναήλ συμφωνεί. Στην σύντομη συνομιλία που ακολουθεί ο Ναθαναήλ εντυπωσιάζεται και ομολογεί τον Χριστό ως Υιό του Θεού και βασιλιά του Ισραήλ. Η πίστη του θεωρείται άδολη , γιατί προηγουμένως , έστω κι αν αμφέβαλλε για το πρόσωπο του Χριστού με βάση την καταγωγή του , ο Κύριος τον χαρακτήρισε αληθινά άδολο. εστιάζοντας στην προαίρεσή του και όχι στα λόγια του.
Έτσι , η πίστη στον Χριστό δεν είναι ιδεολογία , δεν είναι θέμα διανοητικής παραδοχής , είναι θέμα ανταπόκρισης ευθείας προαίρεσης σε προσωπική πρόσκληση ( '' έρχου '' ) , που καταλήγει σε αψευδή όραση ( ''ίδε '' ). Η πίστη χαρίζει υπόσταση στα μη βλεπόμενα αλλά ελπιζόμενα , καθιστώντας ικανό τον άνθρωπο να '' ελέγχει '' , να έχει γνώση γι`αυτά τα μη βλεπόμενα αλλά πραγματικά ( Εβρ. 11, 1 ).
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΡΙΘ. ΦΥΛ. 10 (3171 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.