Οἱ συνέπειες τοῦ δόγματος τῆς ἁγίας Τριάδος στὴ ζωή μας

.......................................
Ὑπάρχουν ἄραγε καὶ ποιές εἶναι οἱ συνέπειες τοῦ δόγματος τῆς ἁγίας Τριάδος στὴ ζωή μας; Ποιά εἶναι ἡ πρακτικὴ συνέπεια τῆς πίστης στὴν Ἁγία Τριάδα γιὰ τὴν καθημερινότητά μας.*
 

Τὸ γνώρισμα ποὺ χαρακτηρίζει τὶς σχέσεις τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπως ὁμολογεῖται καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸ Χριστό μας, εἶναι ἡ μεταξύ τους ἀγάπη, τέτοια ποὺ καταφέρνει νὰ συντηρεῖ τὴν πραγματικὴ ἑνότητα τῆς οὐσίας καὶ ταυτόχρονα νὰ μὴν καταργεῖ τὰ Πρόσωπα. Οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε πλασμένοι κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωση Θεοῦ, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς εἶναι Τριαδικὸς μὲ τὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ προαναφέραμε. Ἑπομένως μόνο στὸ φῶς τοῦ τριαδικοῦ δόγματος μποροῦμε νὰ καταλάβουμε ποιοὶ εἴμαστε καὶ πῶς ὁ Θεὸς θέλει νὰ εἴμαστε. Τόσο οἱ προδιαγραφές μας, ὅσο καὶ ὁ τελικὸς σκοπὸς τῆς ζωῆς μας μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι νὰ γίνουμε μέρος αὐτῆς τῆς τριαδικῆς πραγματικότητας, συνεπαρμένοι μέσα στὸν κύκλο τῆς ἀγάπης ποὺ ὑπάρχει μέσα στὸ Θεό. Καλούμαστε νὰ ἀναπαράγουμε στὴ γῆ τὸ μυστήριο τῆς ἀμοιβαίας ἀγάπης ποὺ ἡ Τριάδα βιώνει στὸν οὐρανό. Τέτοια ἀγάπη ποὺ νὰ συντελεῖ στὴν οὐσιαστικὴ ἑνότητα ὅλων, χωρὶς νὰ καταργεῖ τὸ πρόσωπο κανενός. Τέτοια ἀγάπη ποὺ νὰ συντελεῖ στὴν ἀνάδειξη τοῦ κάθε προσώπου, χωρὶς νὰ καταργεῖ τὴν ἑνότητά μας. Ἔτσι προσευχήθηκε ὁ Χριστὸς στὸν Πατέρα του τὴ νύχτα πρὶν ἀπὸ τὴ σταύρωσή του: «ἵνα πάντες ἓν ὦσιν, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν», προσεύχομαι, λέει ὁ Χριστός «ὥστε νὰ εἶναι ὅλοι ἕνα, ὅπως ἐσὺ Πατέρα εἶσαι ἑνωμένος μ’ ἐμένα κι ἐγὼ μὲ σένα, ἔτσι κι αὐτοὶ νὰ εἶναι ἑνωμένοι μὲ μᾶς» (Ἰω. 17:21).

Ἕνας φωτισμένος ἐπίσκοπος καὶ θεολόγος τῆς σύγχρονης Ἐκκλησίας, καθηγητὴς στὴν Ὀξφόρδη, ὁ Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware, στὶς πρακτικὲς προεκτάσεις τοῦ δόγματος, συσχετίζει τὴν προσευχή μὲ τὸ Τριαδικὸ δόγμα. Ἐπισημαίνει ὅτι ἡ Τριαδικὴ πίστη ἐμποτίζει ὅλη τὴν προσευχή μας. Εἶναι ἐκπληκτικὸ νὰ δοῦμε πόσες φορὲς στὴν προσευχή μας ὁμολογοῦμε τὴν Ἁγία Τριάδα. Ξεκινάμε «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος» συνεχίζουμε μὲ τὸ «ἅγιος ὁ Θεὸς, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος…», «Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἀγίῷ Πνεύματι…» «Παναγία Τριάς ἐλέησον ἡμᾶς…» κ.ο.κ. Ὅλες οἱ προσευχὲς ἔχουν ἕνα ἀπαράβατο τριαδικὸ πνεῦμα. Ἡ θεία λειτουργία εἶναι ὅλη μιὰ ἀναφορὰ στὴν Τριάδα. Ἡ προσευχὴ ὅμως, λέει, δὲν εἶναι μόνο λόγια, ἀλλὰ εἶναι κυρίως δράση, καὶ σύμφωνα μὲ ἕνα ἀπόφθεγμα τῶν πατέρων τῆς ἐρήμου «Καθαρὴ προσευχὴ εἶναι ἡ προσευχὴ ποὺ εἶναι σύντομη σὲ λόγια ἀλλὰ πλούσια σὲ πράξεις. Γιατὶ ἂν οἱ πράξεις σου δὲν ξεπερνοῦν τὶς ἱκεσίες σου, τότε οἱ προσευχές σου εἶναι ἁπλὲς λέξεις καὶ ὁ σπόρος τῶν χεριῶν δὲν ὑπάρχει μέσα τους». Ἂν λοιπόν, ἡ προσευχὴ πρόκειται νὰ μεταβληθεῖ σὲ πράξη, τότε ἡ Τριαδικὴ πίστη ποὺ ἐμποτίζει ὅλη τὴν προσευχή μας πρέπει νὰ διακηρύσσεται ἔμπρακτα στὴν καθημερινή μας ζωή. Νὰ ἀκολουθοῦμε δηλαδὴ τὸ παράδειγμα τῆς Τριάδος καὶ νὰ δείχνουμε ἀμοιβαία ἀγάπη μεταξύ μας. Ὑπάρχει μία ἀναπόσπαστη σχέση ἀνάμεσα στὴν πίστη μας στὴν ἁγία Τριάδα καὶ στὴν ἀγάπη μεταξύ μας. Ὅταν ἀγαπᾶμε πραγματικὰ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο μποροῦμε νὰ βιώσουμε τὸ μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ ὅταν Πιστεύουμε στὴν Ἁγία Τριάδα ἐμπνεόμαστε γιὰ νὰ δείχνουμε πραγματικὴ ἀγάπη στοὺς ἀδελφούς μας.

Ὁ Ρῶσος λόγιος Fyodorov ἔγραφε πὼς τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι τὸ κοινωνικό μας πρόγραμμα. Ἑπομένως τὸ Τριαδικὸ δόγμα, ἀντὶ νὰ τὸ παραμελοῦμε καὶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίζουμε σὰν ἕνα θέμα δυσνόητης θεολογικῆς σκέψης ποὺ ἐνδιαφέρει μόνο τοὺς εἰδικούς, πρέπει νὰ τὸ βάλλουμε στὴ ζωή μας ἔτσι ὥστε νὰ ἔχει μία ἐπίδραση ἐπαναστατική. Διαθέτει ζωντανή, πρακτικὴ σημασία γιὰ τὸν κάθε χριστιανό. Κάθε κοινωνικὴ μονάδα, -ἡ οἰκογένεια, τὸ σχολεῖο, ἡ δουλειά, ἡ ἐνορία, ὁλόκληρη ἡ Ἐκκλησία- πρέπει νὰ γίνει μιὰ εἰκόνα τῆς Τριάδος. Ἐπειδὴ ξέρουμε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι τρεῖς σὲ ἕνα, ὁ καθένας μας εἶναι ταγμένος νὰ ζεῖ μὲ θυσία μέσα στὸν ἄλλο καὶ γιὰ τὸν ἄλλο, μιὰ ζωὴ ποὺ θὰ ἔχει ἀφετηρία καὶ τέρμα τὴν διακονία καὶ τὴν συμπάθεια τοῦ ἄλλου, σεβόμενη τὴν ἰδιαιτερότητα τοῦ προσώπου.

Ἀκόμη ἡ πίστη μας στὴν Τριάδα μᾶς ὑποχρεώνει σὲ κάθε ἐπίπεδο, ἀπὸ τὸ αὐστηρὰ προσωπικὸ ὥς τὸ καλύτερα ὀργανωμένο, νὰ παλεύουμε ἀντίθετα σὲ ὅλες τὶς μορφὲς καταπίεσης, ἀδικίας καὶ ἐκμετάλλευσης. Ἡ ζωή μας, οἱ προσωπικές μας σχέσεις καὶ ὅλα μας τὰ σχέδια γιὰ τὸν σχηματισμὸ μιᾶς χριστιανικῆς κοινωνίας ἐξαρτῶνται ἀπὸ μία σωστὴ Τριαδικὴ θεολογία. Κατὰ τὸν μεγάλο θεολόγο Vladimir Lossky «Δὲν ὑπάρχει ἄλλη ἐπιλογὴ παρὰ μόνο μεταξὺ τῆς ἁγίας Τριάδος καὶ τῆς Κόλασης».

Τελειώνω μὲ τὸν πάντοτε διαπεραστικὸ λόγο τοῦ μεγάλου θεολόγου καὶ ποιμένος ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «Ὁ πιὸ τέλειος κανόνας τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὁ ἀκριβὴς ὁρισμός του, ἡ πιὸ ψηλὴ κορφή, εἶναι αὐτή: νὰ ψάχνουμε ὅ,τι εἶναι γιὰ τὸ καλὸ ὅλων. Δὲν μπορῶ νὰ πιστέψω ὅτι εἶναι δυνατὸ γιὰ ἕναν ἄνθρωπο νὰ σωθεῖ, ἂν δὲν κοπιάσει γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ διπλανοῦ του».

Αὐτὲς εἶναι, ἀδελφοί μου, οἱ πρακτικὲς ὑποδείξεις τοῦ Τριαδικοῦ δόγματος. Αὐτὸ σημαίνει νὰ ζεῖς τὴν Τριάδα.

απόσπασμα από Ὁμιλία τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δημητρίου Κεσκίνη

http://www.imalex.gr/